20 พฤศจิกายน 2551 15:27 น.
ลิลิต
เรไรร้อง รำร่าย เมื่อใกล้รุ่ง
ด้วยใจมุ่ง ตื่นมา หาจุดหมาย
เอาถุงพาด คาดผ้า ขาวม้าลาย
ตะเกียงฉาย ส่องสว่าง ใกล้ทางชัน
ก้ม ๆ เงย เสยมีด ค่อยกรีดเลือก
เลาะเล็มเปลือก เชือกยาง อย่างแข็งขัน
น้ำยางใสก็ไหลคั่งลงกลางคัน
สู่ถ้วยขันชั้นกระชับกับต้นยาง
ทุกห้วงใจ ใยพี่จึง คิดถึงเจ้า
เคยกระเซ้าเย้าอุษาก่อนฟ้าสาง
มาหนีดับลับเลื่อนจนเลือนลาง
เหมือนต้นยาง ที่ผลัดใบในวันนี้
ดูเป็นแถวแนวต้นยางกลางป่าเปลี่ยว
ไม่คดเคี้ยว เหมือนกับใจ ของใครนี่
เมื่อคมมีดเข้ากรีดยางในบางที
เหมือนกับพี่นั้นมีมีดคอยกรีดใจ
พอยางเฒ่า เก่าไป เริ่มไร้ค่า
น้ำยางลด หมดราคา น้ำตาไหล
เหมือนรักจริง ถูกทิ้งขว้าง อย่างตั้งใจ
ปลูกยางใหม่มาทดแทนเต็มแผ่นดิน
จึงตัดโค่น และก่นสร้าง ต้นยางนี้
ตัดใจพี่ไปเผาฟืนช่างหื่นหิน
ต้นยางหมด หยดน้ำตา พาร่วงริน
รักจึงสิ้น ยินเสียงครวญ...จากสวนยาง
19 พฤศจิกายน 2551 14:17 น.
ลิลิต
พออ่านเรื่อง " อะไรเอ่ย "ก็เลยชอบ
ได้คำตอบ ที่ขบขัน ทุกปัญหา
มันยียวนได้สรวลเสและเฮฮา
เอามาว่า วาดอักษร เป็นกลอนมัน
ถามว่ารถ โตโยต้า ที่มาขับ
รุ่นไหนครับ ที่เล็กสุด จงหยุดหัน
มาช่วยตอบ กันได้ไหม รุ่นไหนกัน
เฉลยนั้น รุ่นอันตี๊ด. ( อัลติส)..เล็กนิดเดียว
ถามว่าถ้า แม่ประนี นี้ ขายหอม
แม่ประนอม ขายอะไร ให้หวาดเสียว
อย่าคิดลึก จนคึกลิด ตอบผิดเชียว
แกคอยเคี่ยว น้ำพริกเผา ขายเรานาน
ขอถามว่า ถ้านาย ก. ดีดกระดิ่ง
แล้วนายกิ่ง ดีดอะไร ให้สงสาร
อย่าไปคิดลามก รกกะบาล
ตอบอยู่บ้าน ดีดกระด้ง อย่างโล่งใจ
ถ้าฟันพระ ตกสะพาน ร้าวรานร่วง
ถามด้วยความ เป็นห่วง ว่าบาปไหม
ตอบให้ทราบ จะบาปกรรม ไปทำไม
พระแก่ไซร้ เหงือกทะลุ ฟันผุพัง
ถามให้รู้ใยผู้ร้ายถูกไล่กวด
หนีตำรวจ ไม่เคยพ้นคนโอหัง
มันทำไม วิ่งไม่เร็ว ล้มเหลวจัง
ตอบดังดัง คนชั่วช้า จ่าจึงรุม
ถามว่า "มุม" ไหนชาย นั้นไม่ชอบ
เหมือนถูกลอบ ทำร้ายให้ลงหลุม
หมดสนุก ทุกข์มหันต์ ยุงมันชุม
ไม่ชอบซุ่ม " มุมมาเคีย "เฝ้าเคลียคลอ
ขอเก็บกลอน ใส่กล่อง พี่น้องครับ
ที่ขานขับ ใครขบขัน กันบ้างหนอ
ถ้าไม่ขัน เอาขัน(ไป)ขบ ให้ครบคอ
อย่าขันต่อ เดี๋ยวหมวดเขา...จับเข้าคุก..
17 พฤศจิกายน 2551 20:29 น.
ลิลิต
นี่คือสถาน..บ้านทรายทองของคุณปู่
เคยรับรู้ถึงเรื่องราวที่เล่าขาน
เมื่อชายกลางร่างสมรสกับพจมาน
แล้วอยู่บ้านทรายทองทั้งสองคน
ภาคต่อมา พาเป็นเรื่องให้เคืองขัด
ได้สัมผัสความสมเพชดูเหตุผล
คนดุด่าว่าชายกลางในร่างคน
ชอบฉ้อฉลผลประโยชน์อย่าโทษใคร
เมื่อพวกเขาเร้ารุกคอยปลุกปั่น
และบีบคั้นมันใช่แค่เพียงแก้ไข
เพราะชายกลางท่าทางเพี้ยนดูเปลี่ยนไป
กลับหลงไหลในหญิงเล็กเด็กวานซืน
จึงถูกต้านจนบ้านแตกสาแหรกขาด
เขาว่าชายนั้นขายชาติมิอาจฝืน
ต้องทิ้งถิ่นบินลับไม่กลับคืน
ให้ชู้ชื่นหื่นกระหายอยู่ดายเดียว
ทิ้งชายเล็กเจ้าเด็กน้อยค่อยสอนสั่ง
อยู่ข้างหลังนั่งรักษาน่าหวาดเสียว
เพราะเป็นโรค " คลิปฉาว" อันกราวเกรียว
ชอบขบเคี้ยว ซาลาเปา ข้าวหมูแดง
แล้วชายกลาง สร้างภาพหย่า เพื่อหาเหตุ
ใครก็รู้ดูทุเรศเลศนัยแฝง
บทพรรค์นี้พี่ถนัดคอยจัดแจง
ชอบแสดงเพื่อแฝงเร้นให้เด่นดัง
อยากรู้รสบทละครใกล้ตอนจบ
จะได้พบความขื่นขมหรือสมหวัง
ใครชนะ ใครจะแพ้ ก็แค่พัง
น้ำเน่าจัง..หนังที่ฉาย...บ้านทรายทอง
15 พฤศจิกายน 2551 22:08 น.
ลิลิต
เธอเคยบอก รักใคร ในวันก่อน
กลับถูกหลอน หลอกใช้ จนหน่ายหนี
เถอะช่างมัน ฉันไม่สน แม่คนดี
เพราะวันนี้..เธอมีแต่ แค่คนเดียว
หากวันวาน ผ่านมา น้ำตาหลั่ง
ลืมความหลัง ทั้งที่แพ้ ไม่แลเหลียว
อย่างไปง้อ ท้อใจ ให้อายเชียว
หรือข้องเกี่ยว เหลียวหา หันหน้ามอง
ขอให้ทิ้ง สิ่งชั่วร้าย ไว้ตรงนั้น
เพราะมีฉัน อยู่ตรงนี้ ใช่ที่สอง
เธอคนดี นี้คนเดียว ขอเกี่ยวดอง
จะไม่หมอง หม่นใจ ให้เดียวดาย
แค่จำมั่น วันที่เห็น คอยเป็นห่วง
เพราะว่าหวง จึงห่วงหา อย่าลับหาย
ถ้าร่วมเรียง เคียงหมอน นอนข้างกาย
สัญญาไว้ จะไม่จาก จำพรากกัน
เพียงคนเดียว ขอเกี่ยวใจ ได้ไหมหนอ
คนสุดท้าย ที่ให้รอ ขอเพียงฉัน
รอยอดีต ถูกกรีดช้ำ ไม่สำคัญ
เฝ้าใฝ่ฝัน มั่นทุกสิ่ง อย่างจริงใจ
ปล่อยให้รอ....ต้องขอโทษ ถูกโดดเดี่ยว
รักคนเดียว แค่เพียงฉัน นั้นได้ไหม
ถึงตอนนี้ ถ้ามีเหลือ ใช่เพื่อใคร
เพราะรักเธอ จึงเผลอใจ... ให้หมดแล้ว
15 พฤศจิกายน 2551 14:21 น.
ลิลิต
โรคระบาด อย่างร้ายแรง ขอแจ้งข่าว
ถึงเรื่องราว ของประเทศ ในเขตร้อน
วงการแพทย์ เรียกทั้งโลก ว่า " โรคงอน "
มันไชชอน แพร่เชื้อ ทุกเชื่อวัน
มันขยายตัว เป็นวงกว้าง ในทางราบ
พิสูจน์ทราบ และสอดแทรก แตกกระสัน
ไร้วัคซีน จะรักษา มาป้องกัน
อาการนั้น จะหน้างอ ไม่รอรี
อาการ งานเริ่มแรก แยกให้ชัด
หายใจขัด กระฟัดกระเฟียด พูดเสียดสี
เอ่ยอะไร ให้ขัดหู ไม่ดูดี
โดยทั่วไป ในโรคนี้ มีประจำ
จะพบมาก กับผู้ป่วย ที่สวยสาว
คนน่ารัก ลักยิ้มพราว ผิวขาวขำ
อย่าได้ปล่อย ไปตามว่า ยถากรรม
มันรุกล้ำ ทำร้าวรวด จนปวดใจ
การปฐม พยาบาลในชั้นแรก
เราต้องแยก ตามอาการ ที่ซ่านไหว
ถ้าเป็นน้อย คอยติดต่อ ให้พอใจ
ถ้าเป็นหนัก รักษาไว้ ได้ดูแล
วิธีการ รักษาอย่าทิ้งขว้าง
หรือเหินห่าง จากร้างไกล ไม่แยแส
เพราะผู้ป่วย คนสวยใส ใจอ่อนแอ
ต้องคอยแก้ ปัญหา ตั้งตารอ
หมายเหตุประเทศไทย ในวันนี้
มียาดี ที่ทำให้ ไม่เหลือหลอ
โรคงอนเง้า ต้องเซ้าซี้ อย่ารีรอ
ฉีด " ยาง้อ " ตามหมอว่า...รักษาเธอ
หน้าส่วนตัว
5463
