13 กุมภาพันธ์ 2552 09:17 น.
ลุงแทน
สิบสี่กุมภาวันวาเลนไทม์
ทั้งหญิงชาย หมายให้ ได้มาถึง
เตรียมของขวัญ โบตั๋น สีสวยซึ้ง
เป็นส่วนหนึ่ง ซึ่งกลั่น นั้นแทนใจ
เป็นรักแรก ไม่แปลก หากซ้ำสอง
วันที่พร้อม ยอมบอก บอกเธอได้
หวังได้ยิน คำตอบ ที่บอกไป
เพียงสายใย สายตา พารัญจวน
แต่วันนี้ มีใหม ใครได้รู้
วันที่ผู้ ชายหนึ่ง ซึ่งคิดหวน
ถูกประหาร ตัดขอ พร้อมเชิญชวน
ชาวเมืองล้วน มองเห็น เป็นประจาน
"วาเลนตินัส" ชื่อนี้คือตำนาน
ที่เล่าขาน รักนี้ ที่ประหาร
"วาเลนไทม์" นามนี้ มียาวนาน
เป้นตำนาน ที่มา "แห่งความตาย"
12 กุมภาพันธ์ 2552 18:30 น.
ลุงแทน
ปัญจักขันธา ขันธ์ห้ามีดังนี้
รูปักขันโธ รูปขันธ์นี้คือรูป
เวทนาขันโธ ความรู้สึกรู้
สัญญาขันโธ ความจำรู้หมาย
สังขารักขันโธ หมายส่วนปรุงแต่งจิต
วิญญาณักขันโธ คือส่วนรู้แจ้ง
ตัตถะ บรรดาขันธ์ห้านั้น
กะตะโม รูปักขันโธ
รูปขันธ์นั้นเล่าเป็นไฉน
ยังกิญจิ รูปัง ฟังกันเล่า
รูปอย่างใดอย่างหนึ่งนั้นคือ
อะตีตานาคะตะปัจจุปปันนา
รูปปรากฎในอดีต อนาคต ปัจจุนับ
อัชฌัตตังวา เป็นรูปอยู่ภายใน
พะหิทธาวา อยู่ภายนอกก็ตาม
โอฬาริกัง วา รูปหยาบก็ตาม
สุขุมัง วา เป็นรูปละเอียดก็ตาม
หินัง วา เป็นรูปอย่างเลวก็ตาม
ปะณีตัง วา เป็นรูปประณีตก็ตาม
ยัง ทูเร วา เป็นรูปอยู่ไกลก็ตาม
สันติเก วา อยู่ในที่ใกล้ก้ตาม
ตะเทกัชฌัง อะภิสัญญหิตวา
ประมวลความรู้ทั้งหมดนั้น
อะภิสังขิปิตวา
ที่ได้บรรยายแจกแจงให้เห็นแล้ว
อะยังวุจจะติ รูปักขันโธ
นี้แหละเรียกว่ารูปขันธ์
แปลมาตาม บาลี ที่รู้น้อย
อ.บนข. บอกหน่อย ได้ใหม
ลุงแทนเขียนกลอน ให้อ่อนใจ
ด้วยไม่สันทัด เช่นอาจารย์
12 กุมภาพันธ์ 2552 17:41 น.
ลุงแทน
ประดู่ (เก่า)
ฉันประดู่ อยู่นี่นาน ชาวบ้านโค่น
เหลือแต่โคน อยู่ที่ดิน ครองถิ่นอยู่
ลูกกลับขึ้น ครองตอ หนอโสภี
อยู่เป็นศรี ตระกูล ประยูรวงศ์
เปรียบลูกดี มรธรรม ประจำจิต
พ่อแม่ปลิด หรืออยู่ รู้ประสงค์
ตั้งตนเด่น เป็นศูนย์ พูนเผ่าพงศ์
ดุจลูกดู่ อยู่คง เป็นมงคล
ประดู่ (ใหม่)
ฉันประดู่ ฉะนอง ตะเลอ ชื่อ
จิต้อก หรือ ประดู่ปา ประดู่เสน
เป็นไม้ทรง ตรงเที่ยง ไม่เอียงเอน
แก่นงามเด่น ดำแดง แข็งแกร็งดี
ฉันเป็นไม้ ใหญ่ที่ มีคุณนัก
เป็นไม้หลัก กุรการ งานเด่นศรี
จะใช้การ ใดใด มากไมตรี
ดู่ยอมพลี พร้อมพรัก เป็นหลักงาน
11 กุมภาพันธ์ 2552 21:43 น.
ลุงแทน
ก่อนจะนอน แอบมอง จันทร์ส่องฟ้า
เจ้าจันทรา ยามนี้ มีฟ้าครึ้ม
ทั้งเมฆา มาบัง ช่างอึมครึม
ดุจประหนึ่ง ใจข้า พาหมองมัว
มองดารา ไม่พบ ประสบเห็น
ดุจเฉกเช่น ตาพร่า มาสลัว
นั่งพิงเสา หทัยเศร้า ใจระรัว
รอบข้างตัว อ้างว้าง ช่างเดียวดาย
เสียงจักจั่น เรไร ไร้สำเนียก
ช่างเงียบเชียบ เปรียบได้ ไร้ความหมาย
ไม่มีเพื่อน มาเยือน เหมือนจากกลาย
แม้พระพาย สงบ ไม่พบเจอ
เสียงหัวใจ เต้นดัง ฟังได้ชัด
เงียบสงัด วังเวง เกรงใจเผลอ
คิดถึงเจ้า เรานั้น นั่งฝันเพ้อ
คิดถึงเธอ เสมอ เพียงลำพัง
11 กุมภาพันธ์ 2552 18:20 น.
ลุงแทน
หลังตรากตรำ กรำงาน นานหลายวัน
วันนี้ฉัน ได้พัก นั่งพักผ่อน
มานั่งอยู่ ดูกานท์ หวานคำกลอน
ที่เหนื่อยอ่อน ผ่อนคลาย หายอ่อนเพลีย
แม้จะเหนื่อย เมื่อยล้า มากับกิจ
แต่ชีวิต จิตใจ ไม่ระเหี่ย
ด้วยหน้าที่ ที่ทำ ทุกอย่างเคลียร์
มีกองเชียร์ เพียงใจ ให้กำลัง
แม้ว่าฉัน นั้นอยู่ คู่ฉากหลัง
เป็นพลัง ดันงาน ไม่พลาดพลั้ง
ใครได้หน้า งามเด่น ส่งเสียงดัง
ไม่ได้ทำ ให้ฉัน นั้นหมดแรง
เราคือความ สำเร็จ ตามประสงค์
แม้ผู้คน ไม่เห็น เช่นส่องแสง
เป็นเครื่องวจักร ฟันเฟือง เครื่องแข็งแรง
ดุจเช่นแสง สุริยา พาจันทร์งาม
หน้าส่วนตัว
790
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
