3 ธันวาคม 2554 00:24 น.
วงศ์ตะวัน
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน....
เธอจะคิดถึงกันบ้างไหม
บ่อยครั้ง ที่ถามออกไป
เพราะอยากรู้ความในใจที่เธอมี
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน...
แล้วใครกัน จะเข้ามาแทนที่
คิดกังวลจนใจรู้สึกไม่ดี
ณ วันนี้ ตอนนี้ สิ่งที่มีในใจเธอ
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน...
คำ-คำ นั้นที่เคยยืนยันว่ารักเสมอ
จะยังคงเหมือนเดิมอยู่ไหมเล่าเออ
อยากให้คำตอบนี้ออกจากใจของเธอ
...แล้วฉันจะรอฟัง
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีฉัน...เธอจะยังรักกันไหม
ขอบคุณสำหรับเวลาที่ผ่านไปในแต่ละวัน
...แต่ละครั้ง
ขอบคุณที่ช่วยทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอจริงจัง
กับความรักที่ยังอยู่ท่ามกลาง...ความไม่แน่นอน
2 ธันวาคม 2554 23:39 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่ได้แต่งกลอนซะนานนม
ไม่รู้ว่าสนิมที่ทับถม จะเคาะไหวไหม?
ไม่แน่ใจกับเวลาที่ผ่านไป
เราหลงลืมดูแลหัวใจ...(ของเรา)...บ้างหรือเปล่า?
คืนนี้ อารมณ์คงผิดปกติ
ที่จู่ - จู่ ก็อุตริ อยากแต่งกลอนให้ความเหงา
เพิ่งรู้ว่าบางที...การมีหรือไม่มี คำว่า "เรา"
ก็อาจส่งผลให้หัวใจ "เศร้า"....ไม่ต่างกัน
29 พฤษภาคม 2554 00:34 น.
วงศ์ตะวัน
คืนนี้ดูเหงา-เหงา
อีกไม่นานก็จะเช้าแล้วใช่ไหม
เจ็บปวดอีกแล้วนะ...หัวใจ
จนไม่อาจข่มตาหลับได้ เหมือนทุกคืน
อยู่คนเดียวตรงที่เก่า
กับอารมณ์เหงาเศร้า ทั้งในยามหลับตื่น
ขอได้ไหม....ขอหัวใจของฉันคืน
อย่าปล่อยให้ความทุกข์มากัดกลืน
..........มันทรมาน
ไม่อยากอยู่คนเดียว
กับหัวใจที่แห้งเหี่ยวและรอให้คืนนี้พ้นผ่าน
เพราะพรุ่งนี้ก็คงหนีไม่พ้นกับเหตุการณ์
ที่แสนเศร้าและทรมานไม่ต่างกัน
เธอว่างอยู่หรือเปล่า
ช่วยมานั่งข้าง-ข้างเป็นเงา อยู่กับฉัน
ขอเพียงแค่มีได้มีลมหายใจต่อชีวิตไปวัน-วัน
ให้คนในคืนเหงาอย่างฉัน...
......ได้เห็นแสงของวันต่อไป-บ้าง-ก็-พอ
16 มกราคม 2554 10:58 น.
วงศ์ตะวัน
สองมือ ดั่งแม่พ่อก่อกำเนิด
สุดประเสริฐเลิศค่ามหาศาล
ทั้งสอนสั่งจริยาวิชาการ
พร้อมสืบสานคุณธรรมน้อมนำใจ
สร้างสรรค์ งานเกินค่าคณานับ
ช่วยเปลี่ยนปรับเรื่องแย่เร่งแก้ไข
เติมปัญญาแห่งชีวิตด้วยจิตใจ
หวังเพียงให้ศิษย์รักจักเจริญ
ปั้น แต่งดินก้อนน้อยค่อยเสริมสร้าง
เป็นแม่พิมพ์ตัวอย่างคนสรรเสริญ
เปรียบแสงเทียนส่องสว่างสู่ทางเดิน
ควรอัญเชิญเชิดชูปูชนีย์
ดิน ไร้ค่าก้อนหนึ่งซึ่งมองข้าม
ไม่อาจปลูกดอกไม้งามตามวิถี
ทั้งเลอะเทอะเปรอะเปื้อนหลายเดือนปี
แต่ครูกลับหาวิธีสร้างค่าดิน
ให้ ทำงานอ่านเขียนเรียนหนังสือ
ด้วยสองมือของครูจนรู้สิ้น
ฝึกอบรมวิทยาเป็นอาจินต์
วันหนึ่งคงสมถวิลดังหวังครู
เป็นดาว สวยใสกระจ่างกลางผืนฟ้า
เปล่งแสงจ้าฉายเฉิดสุดเลิศหรู
จากดินน้อยด้อยค่า...เพราะว่าครู
โอบอุ้มชูขัดเกลา...ให้เจ้าดี
16 มกราคม 2554 10:15 น.
วงศ์ตะวัน
เทิดไท้พระทรงสุริยะศักดิ์
มนภักดิ์ไผทผอง
อ้าองค์สยามรฐประคอง
สละสุขประโยชน์มี
เรืองริน ณ ถิ่นวรสวรรค์
สุขสันต์เกษมศรี
ยินยลกระแสวจนมี
ดุจครู ธ ทรงธรรม์
ปกเกศประเทศมละเมลือง
ก็กระเดื่องมิผวนผัน
ปวงข้าประชาชนอนันต์
ก็มิทุกข์เทวษทรวง
คำสอนพระราช ธ กษัตริย์
พลรัฐบ่ละล่วง
น้อมนำประจำกมลดวง
ชนะโศกวิโยคไกล
ครูแห่งประชาพลสยาม
ศุภนามพิสุทธิ์ใส
เกริกก้องพระเกียรติขจรไกล
ประทับอยู่มิรู้วาร
ขอทรงประสบสุขสมัย
พระหทัยเกษมศานต์
นบแด่พระองค์พระนฤบาล
ธ สราญนิรันดร
หน้าส่วนตัว
5128
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
