24 พฤศจิกายน 2549 18:10 น.
วงศ์ตะวัน
อยากรู้ว่า...คนห่างจะห่วงไหม
ก็เราอยู่ไกลกันซะขนาดนี้
คิดถึงบ้างหรือเปล่าล่ะ...คนดี
ช่วยบอกกันสักที...ให้ชื่นใจ
ในวันที่เหงา-เหงา...
เคยคิดถึงความเป็นเราบ้างหรือไม่
หรือว่าไม่เคย...รู้สึกอะไร
บอกหน่อยได้ไหม...ยังไงกัน
ก็แค่อยากจะรู้
เวลาที่เธอต้องอยู่...โดยไม่มีฉัน
คำ "รัก"...ห่วงใย ...เคยให้กัน
จะยังคงมีความสำคัญ...หรือมันจะเปลี่ยนแปลง
23 พฤศจิกายน 2549 17:51 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่อยากนั่งนับดาวคนเดียว
ในค่ำคืนที่ปล่าวเปลี่ยวโหยไห้
ยิ่งคิดก็คง...ยิ่งเศร้าใจ
ไม่รู้ว่าจะต้องทำไง...ช่วยบอกที
อยากชวนเธอมาเป็นเพื่อน
ช่วยนับดาวกลาดเกลื่อนในคืนนี้
ไม่รู้ว่า...ว่างหรือเปล่า...คนดี
ช่วยกระซิบบอกฉันที......
เผื่อว่าคืนนี้...เราจะได้นับดาวด้วยกัน
23 พฤศจิกายน 2549 17:28 น.
วงศ์ตะวัน
คงไม่มีโอกาสพูดทุก-ทุกคำที่คิด
เพราะไม่รู้ว่าฉันมีสิทธิ์แค่ไหน
กลัวว่า...บางคำที่พูดออกไป
จะเป็นสิ่งทำให้...เธอร้างลา
ก็เลยพูดได้เพียงบางคำ
และไม่อยากตอกย้ำ........
เพราะยังกลัว-กลัว กล้า-กล้า
ขอโทษนะ...ถ้าฉันจะสับสนบ้างในบางเวลา
ขอเธออย่าถือสา หรือ ใส่ใจ
หากฉันมีโอกาสพูดทุก-ทุกคำที่คิด
ไม่รู้ว่าจะเป็นการทำให้เธอเข้าใจผิดหรือไม่
แต่ยังยืนยัน...นะ...ไม่ว่าจะเกิดอะไร
เธอ ก็คือ หนึ่งเดียวในใจ...
ที่ฉันรักและห่วงใย...เสมอมา
22 พฤศจิกายน 2549 18:09 น.
วงศ์ตะวัน
ได้ยินคำว่า"รัก " มามากมาย
แต่ไม่เคยซึ้งกับความหมาย...สักครั้ง
ถึงแม้ว่าคนพูดจะทำท่า...จริงจัง
หรือลงทุนคุกเข่านั่ง...ให้เห็นใจ
อยากบอกว่า...คำพูดอะไรก็ไม่ซึ้ง
เท่าคำ-คำหนึ่ง ที่เธอเต็มใจยกให้
แค่บอกว่า...คิดถึง...หรือห่วงใย
เท่านี้...ก็ต่อชีวิตฉันไป...อีกข้ามคืน
หรือเพียงได้ยินเสียงเธอแผ่ว-แผ่ว
ก็ไม่ต้องการแล้ว...คำ"รัก" จากคนอื่น
เพราะเธอ...คือ กำลังใจ...ให้ฉันหยัดยืน
และเป็นหนึ่งเดียวของวันคืน....เป็นลมหายใจ
22 พฤศจิกายน 2549 16:12 น.
วงศ์ตะวัน
จะส่งความคิดถึงไปทุกวัน
แม้เราจะอยู่ห่างกันเพียงไหน
ก็แค่ระยะทางใกล้-ไกล
ไม่อาจกั้นหัวใจให้ห่างกัน
แค่ได้รู้ว่าเธอเต็มใจจะรอรับ
ความคิดถึงเกินคณานับ...จากใจฉัน
...เหงา-เหงา...ก็อุ่นขึ้นมาได้ในทุกวัน
เพราะยังมีคนรอให้คิดถึงกัน...อีกหนึ่งคน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
904
