22 พฤษภาคม 2550 18:15 น.
วงศ์ตะวัน
...อยากบอกรักเธอทุกวัน
แต่ไม่รู้ว่าเธอจะฟังคำนั้น...ไหม
แค่ต้องการให้เธอได้ยินเสียงหัวใจ
และยื่นมือมารับเอาไว้...พิจารณา
คิดให้ดี...ก่อนตัดสินใจ
ยากนะ...กับการที่จะมีใครมาห่วงหา
เดิม...เธออาจมองไม่เห็นฉันในสายตา
แต่ตอนนี้จะยอมยืดเวลา...
...ช่วยรับไว้พิจารณา...ดูอีกที
20 พฤษภาคม 2550 15:28 น.
วงศ์ตะวัน
วันหนึ่ง....
เธอ...เดินเข้ามาในวันเหงา
ฉัน...กำลังซึมเศร้าและสับสน
เธอ...จึงเป็นหนึ่งในผู้คน
ที่ฉันรับเข้ามามีอิทธิพล...กับหัวใจ
แล้ววันหนึ่ง....
เธอ...จากไปในวันหายเหงา
ฉัน...จึงซึมเศร้าและหวั่นไหว
เธอ...ก็เป็นเหมือนกับคนอื่นทั่วไป
ที่สุดท้าย ก็ทำฉันร้องไห้...เสียน้ำตา
20 พฤษภาคม 2550 14:43 น.
วงศ์ตะวัน
หากรู้ว่าเธอมีคนอื่น....
คงไม่ฝืนยื้อเธอไว้...อยู่กับฉัน
บอกคำเดียว...ว่าจะไปจากกัน
อย่ากลัวว่าฉัน...จะเสียใจ...
ขืนปล่อยเวลาให้นานเนิ่น
ฉัน...ที่เป็นส่วนเกิน...ก็ยิ่งหวั่นไหว
ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ถ้าฉันต้องร้องไห้...เสียใจ
ก็ขอให้เป็นไป...ตั้งแต่วันนี้เลย
13 พฤษภาคม 2550 17:23 น.
วงศ์ตะวัน
เธอบอกว่า...ไม่เคยไม่คิดถึง
เป็นคำพูดหนึ่งที่ฟังแล้ว...มีความหมาย
เพราะออกจากปาก...คนที่คิดว่ารักมากมาย
แต่น่าเสียดาย...ที่ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย
อยากให้เราปรับความเข้าใจกัน...ตั้งแต่ตอนนี้
หากคิดทบทวนให้ดี...บางทีก็รู้สึกเฉย-เฉย
เหมือนว่าเราไม่ใช่...ไม่ได้เป็นคนคุ้นเคย
และไม่รู้สึกเหงาอะไรเลย...เมื่อต้องห่างกัน
จึงมั่นใจ...ว่าไม่ใช่ความรัก
แค่เปิดโอกาสให้หัวใจได้ทายทัก...ความไหวหวั่น
จริงอยู่...ที่เราอาจจะรู้สึก...ว่าผูกพัน
แต่............เราไม่ได้รักกัน............ฉัน-มั่น-ใจ
12 พฤษภาคม 2550 11:52 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่จำเป็นต้องบอกลา
หากคิดว่า...พร้อมจะไปจากฉัน
เหตุผลนานาสารพัน
สรุปสั้น-สั้น...ว่าฉันไม่ดีพอ
ไม่เคยคิดจะฉุดรั้งเธอเอาไว้
ถ้าอยากจะไป...ยังไงก็ไม่ง้อ
รีบไปเลยไป...อย่าได้รีรอ
เพราะถ้าขืนอยู่ต่อ............
จะไม่รับรองความปลอดภัย
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1088
