6 พฤศจิกายน 2552 20:12 น.
วงศ์ตะวัน
...ใจสะท้อน รอนร้าว คราวคืนค่ำ
ความชอกช้ำ เชือดเฉือน ยากเลือนหาย
เมื่อผิดพลาด เผลอพลั้ง ยับยั้งกาย
ความรู้สึก วุ่นวาย ทำร้ายตัว
ไม่ได้ง่าย ไม่ได้โง่ เพราะโตแล้ว
ยินเสียงแว่ว เตือนตน เพื่อพ้นชั่ว
เฝ้าครุ่นคิด จิตเวียนวน จนหวาดกลัว
เมื่อเมามัว หลงไป ในอารมณ์
ควรหรือไม่ ใจตาม ถามหลอกหลอน
ถึงเรื่องราว บางตอน ซ่อนขื่นขม
หากห้วงแห่ง ใจเรา เฝ้าจ่อมจม
กับคืนค่ำ ช้ำระบม ของหัวใจ
เป็นเพราะใจ ไหวอ่อน กระนั้นหรือ
สิ่งควรถือ ยึดครอง ต้องหวั่นไหว
หลงละเมอ เพ้อพร่ำ คำของใคร
จนเกินกว่า จะแก้ไข และเยียวยา
คำคนลวง หรือบ่วงกรรม ทำไว้ก่อน
กลับยอกย้อน หยิบยื่น คืนมาหา
เล่นหลอกหลอน ซ้อนซับ จับวิญญาณ์
ให้ปวดปร่า กลืนกล้ำ...ช้ำเกินทน
5 พฤศจิกายน 2552 21:48 น.
วงศ์ตะวัน
หากรู้ว่าเธอมีคนอื่น....
คงไม่ฝืนยื้อเธอไว้...อยู่กับฉัน
บอกคำเดียว...ว่าจะไปจากกัน
อย่ากลัวว่าฉัน...จะเสียใจ...
ขืนปล่อยเวลาให้นานเนิ่น
ฉัน...ที่เป็นส่วนเกิน...ก็ยิ่งหวั่นไหว
ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ถ้าฉันต้องร้องไห้...เสียใจ
ก็ขอให้เป็นไป...ตั้งแต่วันนี้เลย
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1280
