19 กุมภาพันธ์ 2552 15:00 น.
วรรณวราภรณ์_เมย์
จากที่เคยคบกัน
ไม่เปลี่ยนผันไปเป็นอื่น
เดี๋ยวนี้เหมือนเธอฝืน
ตอนที่ยืนเคียงข้างกาย
ความรักที่เคยมี
จากที่ดีก็เริ่มหาย
ความรักเริ่มกลับกลาย
เป็นเบื่อหน่ายเมื่อพบกัน
เธอคงเบื่อฉันแล้ว
ไม่มีแววจะรับได้
ไม่พร้อมจะทำใจ
ถ้าเธอไป..คงวายปราณ
ความรักที่เพิ่งก่อ
ก็ต้องพ้อความร้าวฉาน
กลับกลายเป็นวันวาน
ไม่ยาวนาน ไม่จีรัง
สายลมกับแสงดาว
รักไม่ยาวดังที่หวัง
เหตุใดใจยังพัง
เพราะความหวังมันยาวไป
ไม่หวังอะไรแล้ว
ไม่มีแนวทางแก้ไข
ไม่อยากจะกลับไป
เริ่มรักใหม่กับใครเลย........
16 กุมภาพันธ์ 2552 10:49 น.
วรรณวราภรณ์_เมย์
ฉันไม่เคยคิดที่จะทิ้งเธอ
ถึงแม้บางครั้งฉันพลั้งเผลอไปคุยกับคนไหน
อยากให้เธอรู้ว่าเธอยังอยู่ทุกห้องหัวใจ
อยากให้เธอจำเอาไว้ว่าฉันนั้นมีแต่เธอ
ยังไงตัวฉันก็ยังเป็นฉัน
ไม่เคยมีวันที่ตัวฉันคิดอยากเสนอ
เอาหัวใจไปให้ใคร...ไม่เคยคิดเลยเธอ
ทุกครั้งทุกครายังละเมอ..คิดถึงเธอยามนิทรา
ฉันยังมีเธอทุกลมหายใจ
คิดถึงเธอยามอยู่ใกล้..ทุกห้วงเสน่หา
ยังจำแขนยามโอบอุ่น..อยู่ทุกครา
ฉันไม่มีวันสรรหาอ้อมโอบใดมาแทน
ใจฉันก็ยังเป็นของฉัน
ยังเฝ้าระวังใจกัน...หวงแหน
ฉันยังมีรักเดิม..รักเดียว..เธอคือแฟน
ไม่มีสิ่งใดมาเทียบแทน..รักของเราที่ให้กัน
หน้าส่วนตัว
974
