14 เมษายน 2551 21:10 น.
วรรธนภิโยกุล
ไม่ได้โกรธที่เธอบอกเลิกกัน
แต่ช่วยตอบคำถามสักคำจากฉันได้ไหม
ว่าคนใหม่ที่เธอให้ใจไป
คงไม่ใช่คนที่เค้าเป็นเพื่อนฉันใช่ไหมเธอ
คงไม่เสียใจขนาดนี้
ถ้าคนที่ใจเธอมีไม่ใช่เขา
เพิ่งรู้ว่าคนที่คอยจ้องเผาเรือนเรา
ก็คือเขาที่เป็นเพื่อนกันมา
เธอบอกว่ารักเขา
ที่ทนคบเราแค่ฝืนใจเฉยๆ
ความจริงคือเธอไม่เคยรักกันเลย
นี่คือคำเฉลยของพวกเธอ
ขอบใจนะเพื่อนรัก
ที่กล้าหักหลังฉันได้อย่างนี้
ไม่เคืองไม่แค้นก็เธอแสนดี
กล้าแย่งแฟนเพื่อนอย่างนี้เพื่อนประสาอะไร
ทีหน้าทีหลัง
อยากได้ก็พูดให้ฟังดีๆก็ได้
เมื่อถึงวันนั้นฉันจะได้ไม่เสียใจ
และจะได้ฝากใจเขาให้เธอดูแลดีๆ
เสียใจอยู่เหมือนกัน
ที่เพื่อนกับแฟนมาแทงข้างหลังกันแบบนี้
อยากคบกับเค้าน่าจะมาขอเราดีๆ
ที่มาทำกันแบบนี้มันแค้นใจ
เมื่อเธอเองก็เพื่อนฉัน
เห็นเธอเข้ากันกับเขาได้ก็ดีใจด้วย
ไม่คิดเลยว่าพวกเธอจะเฮงซวย
ขอจากลาเธอด้วยคำอวยพร
ขอให้รักกันให้ตลอดรอดฝั่ง
อย่ามีใครถูกแทงข้างหลังเหมือนฉันในวันนี้
ขอบใจที่สอนให้มองโลกในแง่มุมไม่ดี
ขอบใจที่สอนให้รู้ว่าในโลกนี้ไม่มีความจริงใจ
14 เมษายน 2551 10:00 น.
วรรธนภิโยกุล
ลองฟังเพลงผู้ชายห่วยๆของมาช่า
ฟังมันซ้ำๆมาอยู่หลายหน
ถึงทำให้รู้ว่าเสียดายผิดคน
ควรจะดีใจที่หลุดพ้นจากเธอเสียที
เธอให้เค้าคุยกับฉัน
บอกว่าเรารักกันแบบนั้นแบบนี้
เลยบอกเธอไปว่าดีใจที่ได้เขาไป
ขอให้คบกันให้ตลอดรอดฝั่งขออวยพร
คงคิดว่าฉันเสียดาย
ที่เสียผู้ชายห่วยๆไปในวันนี้
บอกตรงๆว่ายังคงรู้สึกดีๆ
ไม่ได้มีผลอะไรกับใจฉันเลย
เธอก็เป็นแค่ของนอกกาย
ไม่ได้มีความหมายอะไรกับฉัน
ก็แค่ผู้ชายคนนึงที่เคยคบกัน
จะจบหรือไปจากฉันนั่นมันก็ชีวิตเธอ
น่าดีใจเสียด้วยซ้ำ
ที่ไม่ต้องรับกรรมเหมือนวันเก่า
เหมือนตอนที่ยังมีคำว่าเรา
จะสุขทุกข์เศร้ามันก็เพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้นเอง
จะเสียดายผู้ชายห่วยๆอย่างเธอทำไม
คบกันไม่รู้จะพาชีวิตฉันไปทางไหน
เสเพลมันไปวันๆถ้าเผลอเป็นนอกใจ
ไม่เห็นต้องเป็นอะไรแค่เสียผู้ชายห่วยๆอย่างเธอ
14 เมษายน 2551 09:47 น.
วรรธนภิโยกุล
หลังจากไปทำบุญที่วัดกลับมา
ก็รีบโทรหาเธออีกครั้ง
ใช้เบอร์ฉันโทรไปเสียงโทรศัพท์คงไม่ดัง
ลองโทรอีกครั้งใช้เบอร์ใหม่ลองดู
ลองเปลี่ยนเบอร์ให้หลากหลาย
ปรากฏว่าเธอรับสายจริงด้วย
แล้วทำเสียงหงุดหงิดเซ็งซวยมากมาย
เหมือนใครแอบอิงกายซบใหล่อยู่ใกล้เธอ
พอถามถึงเรื่องราวที่ค้างคาในใจ
ก็ได้คำตอบที่ไม่ตรงใจข้างในของฉัน
เธอบอกยื่นคำขาดให้เราเลิกคบกัน
ให้เลิกแล้วต่อกันตั้งแต่วินาทีนั้นและตลอดไป
รู้สึกเหมือนตัวเริ่มแข็งเป็นหิน
หลังจากได้ยินคำพูดนั้น
เธอเอ่ยปากขอให้เราจบกัน
ไม่ใช่แค่หัวใจฉันที่มันเสียใจ
เราคบกันมา8ปีกว่า
เธอไม่เคยเห็นคุณค่ากันเลยใช่ไหม
ถึงได้กล้าบอกลากันง่ายดาย
บอกว่าให้เราเลิกข้องเกี่ยวกันทั้งกายและใจ
ตลอดเวลาที่เราคบกันมา
ฉันคิดว่าเธอมีค่าในใจอยู่เสมอ
แต่ไม่เคยคาดคิดเลยจริงๆว่าเธอ
จะเห็นฉันเป็นยัยเซ่อหลอกลวงหัวใจกัน
เธอบอกอีกประโยคให้กับฉัน
ว่าฉันมันเป็นตัวเจ้าปัญหา
คบกับฉันไปก็เสียเวลา
ไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาของเธอเลย
ใจมันเจ็บจนจุกอก
ใจช้ำฟกเหมือนว่าตกลงจากเหว
ไม่คิดเลยว่าเธอจะสาระเลว
เหลาะแหละโลเลหวั่นไหวเช่นเปลวเทียน
12 เมษายน 2551 21:21 น.
วรรธนภิโยกุล
เธอจะมีใครฉันไม่ว่า
แต่อย่าพามาให้ฉันเห็น
ฉันก็มีความรู้สึกโมโหเป็น
ไม่ได้ชาเย็นอย่างภายนอกที่เธอเห็นมัน
ถ้าคิดจะนอกใจ
ก็อย่าให้เขามาโคจรเข้าใกล้ฉัน
เพราะฉันอาจทำเธอและเขาหลุดจากวงโคจรไปพร้อมกัน
นี่คือคำเตือนจากฉันถึงพวกเธอ
อีกอย่างที่สำคัญ
อย่าให้ใครคนนั้นมาราวีฉัน
อาจเกิดเหตุทะเลาะวิวาทกัน
เพราะว่าฉันมันพวกชอบใช้ความรุนแรง
หากมีใครมาฟ้อง
ว่าเธอไปอยู่กับน้องคนนั้นคนนี้
ระวังตัวเอาไว้ให้ดีๆ
เธออาจต้องเสียเลือดไม่ดีให้ฉันชัวร์
ก็ไม่ได้เป็นลูกสาวเจ้าพ่อ
แต่ที่บ้านก้อแรงพอได้
ถ้ายังอยากจะมีลมหายใจ
ก็เลิกเสียทีนิสัยเดิมๆ
12 เมษายน 2551 21:09 น.
วรรธนภิโยกุล
ขออยู่คนเดียวอย่างนี้
จะได้ไม่มีใครสงสาร
แคร์ทำไมฉันมันก็เป็นได้แค่ดอกไม้ริมทาง
ไม่ได้สวยเลิศเลออย่างคนข้างๆเธอ
ไม่จำเป็นต้องเห็นใจ
ฉันอยู่คนเดียวได้สบายอยู่แล้ว
กลับไปดูคนของเธอดีกว่าพ่อเสน่ห์พราวแพรว
ฉันลบเธอไปจากใจฉันแล้ว.....เสียใจ
ไอ้ข้อความที่เธอส่งมาให้
ว่างมากไงถึงแอบเขาส่งมาถึงฉัน
ไม่กลัวเค้าจับได้หรือไรกัน
หรือว่าเค้าทนรับดารสันของฌะอลง
เออ..อีกอย่างนึงนะ
ไอ้เมล์น่ะก็ไม่ต้องส่งหา
ขี้เกียจคลิ๊กดีลี๊ดให้เสียเวลา
สู้ไปแต่งกลอนดีกว่าสร้างสรรดี
ไม่ต้องไปเสนอหน้าให้ฉันเห็น
ไม่ต้องโทรหาเช้ายันเย็นน่าปวดหัว
อย่าหักหลังเค้าสิคนที่อยู่ข้างๆตัว
ไม่กลัวเค้ามาตั้งฉากตั้งจั่วใส่ฉันหรือไง
หน้าส่วนตัว
1326
