16 กันยายน 2551 07:49 น.
วรรธนภิโยกุล
เมื่อโจทย์รักที่เจอในวันนี้
ยังหาตัวเลือกของคำตอบที่ดียังไม่ได้
คงต้องใช้เวลานำพารักษาใจ
เพื่อเลือกใครที่ใช่..ใจต้องการ
แม้ความจริงในบางสิ่งที่ต้องเจอ
อาจไม่ได้ร่วมทางกับเธอคนที่ฝัน
แต่จะเก็บความรู้สึกนี้ที่เราเคยมีให้กัน
ไว้ก้นบึ้งหัวใจฉันเท่านั้นก็พอเพียง
15 กันยายน 2551 22:05 น.
วรรธนภิโยกุล
ในคืนเหน็บหนาว มองฟ้าไม่เจอแสงใด
มันไร้ชีวิต ทุกอย่างเหมือนตาย เมื่อคนที่รักทิ้งไป
กับเป็นเธอที่เดินเข้ามา หยิบยื่นเอาความรักให้
ช่วยฟื้นชีวิต มาเปลี่ยนหัวใจ ให้มีแรงเหมือนเดิม
ความรักที่แตกสลาย ก่อขึ้นใหม่อีกครั้ง
ชีวิตที่เคยสิ้นหวังเริ่มจะสดใส
แต่แล้วในวันนี้ เธอคนเดิมที่เคยจากฉันไป
กลับมาขอคืนวันเก่าๆ ให้เราเป็นเหมือนเดิม
หนึ่งคนทิ้งเราให้ตาย อีกคนให้ลมหายใจ
หนึ่งทางคือรักจริง อีกทางก็รักฝังใจ
ไม่อยากเสียใครซักคน แต่วันนี้ต้องตัดสินใจ
โจทย์ความรักจะจบเช่นไร ยังไม่รู้หัวใจตัวเอง
ถ้ารู้ต้องเป็นแบบนี้ ให้มันตายยังดีซะกว่า
หลับไม่ต้องฟื้นดีกว่าตื่นขึ้นมา ทำลายใจของใคร
15 กันยายน 2551 22:01 น.
วรรธนภิโยกุล
เมื่อมีรักก็เป็นทุกข์
เมื่อไม่มีก็หาสุขอยู่ไม่ได้
เมื่อมีเค้าทั้งสองอยู่ข้างกาย
ก็เหมือนหัวใจละลายหายไปกับสายลม
อีกคนก็ใช่ที่ใจเรียกร้อง
อีกคนก็คอยปกป้องยามสิ้นหวัง
อีกคนนึงก็เป็นเหมือนเชื้อไฟให้พลัง
ให้หัวใจได้ทำฝันให้มันเป็นจริง
จะเลือกได้อย่างไรเล่า
ทิ้งใครไปก็ต้องเศร้าไม่ยอมเสีย
คิดซ้ำๆจนใจเริ่มอ่อนเพลีย
จะตัดใจยอมเสียคนเคยคลอเคลียดีไหมเอย
หน้าส่วนตัว
806
