1 เมษายน 2548 18:37 น.
วาดเวลา
ไม่รู้ว่าฉันรักเธอเพราะอะไร
เพราะใส่ใจห่วงใยก็ไม่รู้
เพราะที่เธอคอยเทคแคร์และคอยดู
หรือเพราะเธอคอยอยู่เคียงข้างกัน
อาจเพราะเธอคอยเป็นกำลังใจ
เป็นดวงไฟส่องทางให้สร้างฝัน
อาจเพราะเธอทุ่มเทไม่ทิ้งกัน
คอยปลอบขวัญในวันที่หวั่นใจ
คงเพราะเธอคนดีมีแต่ให้
ไม่หวังได้อะไรคืนกลับไป
คงเพราะเธอคนนี้ที่จริงใจ
ฉันจึงหาคำตอบไม่ได้ในคำถามนี้
(วาดเวลา -18 ต.ค.47)
1 เมษายน 2548 18:22 น.
วาดเวลา
หวั่นไหวจริงนะใจเรา
เมื่อถึงคราวต้องห่างบ้าน
จำพรากจากถิ่นกันดาร
มุ่งหน้าหางานในเมืองกรุง
ไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
เมื่อถึงคราวต้องห่างไกลจากบ้านทุ่ง
ไม่รู้ว่าวิถีชีวิตในเมืองกรุง
จะยุ่งเหยิงวุ่นวายแค่ไหนกัน
(วาดเวลา -1 มิ.ย.40)
หน้าส่วนตัว
619
