14 มีนาคม 2554 09:13 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
คืนใจ   ให้สิทธิ   อิสระ
ถ้าคิดจะ  เลิกและลา  ก็อย่าถอย
ไม่ต้องสรร  รำพันพร่ำ ทำสำออย 
เรื่องร่องรอย  ช้ำใจ   ใครก็มี				
			 
			
				3 มีนาคม 2553 17:11 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
ท่ามกลางคน  มากมาย  แต่ใจเหงา
นอกยิ้มเย้า  เริงรื่น  ในขื่นขม
เสียงถามตอบ  รอบกาย  ดั่งสายลม
มาเข่นข่ม  ใจเหว่หว้า  ทุกนาที				
			 
			
				16 พฤศจิกายน 2552 12:03 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
ขอเป็นกบ  ในกะลา  ไม่กล้าใฝ่
ที่เป็นไป  เกินกว่า  จะกล้าหาญ
ใช้ชีวิต  อิสระ  มาเนิ่นนาน
คว้าและควาน  หาใจ  กลับไม่เจอ				
			 
			
				5 พฤศจิกายน 2552 09:05 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
ใบไม้หล่น  กล่นพื้น  ตื่นตระหนก
สะท้านสะทก  น้ำมือใคร  พลิกใบหนี
แต่ใจเคย  บอบช้ำ  ถูกย่ำยี
รอคนที่  เคยทำ  มาซ้ำนะ				
			 
			
				4 พฤศจิกายน 2552 11:36 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
โลกทั้งโลก  เย็นเฉียบ  เหงียบและเหงา
ฟ้าสีเทา  ครึ้มฝน  จนครึ้มฝัน
เรื่องที่เกิด  เถิดอย่าซ้ำ  พร่ำรำพัน
โถ...พี่นั้น  ผิดไปแล้ว  นะแก้วตา