23 มีนาคม 2552 22:00 น.
วิทย์ ศิริ
ซ่อน
เมื่อคิดซ่อนเก็บเร้น
คงต้องเฟ้นแหล่งกบดาน
ซ่อนไว้ให้เนิ่นนาน
ทุกวันวานผ่านสุขขี
คิดจะซ่อนใบไม้
คงต้องไว้ในวนาลี
ซ่อนได้มิดชิดดี
ทุกวันปีมิหาเจอ
หากซ่อนลมหายใจ
ใครต่อใครคอยหาเก้อ
เพียงถอนหายใจเสมอ
ลมละเมอเผลอปนเป
อยากซ่อนเกลือรสเค็ม
ใช่ยากเข็ญฝากทะเล
กว้างใหญ่สุดคะเน
อย่ารวนเรแค่เทปน
อีกคิดซ่อนความจริง
ไม่ประวิงชิงหตุผล
เลือนลบกลบสับสน
ให้ผู้คนยลดูดี
ยามคิดซ่อนสุขใจ
สะอื้นไห้ใจยินดี
ผู้คนมากหน้ามี
ดูเหมือนตีปลาหน้าไซ
ครั้นคิดซ่อนความรัก
เพียงตระหนักบอกเธอไป
รักนั้นสู่หทัย
ยอดดวงใจเก็บซ่อนแทน
14 มีนาคม 2552 21:26 น.
วิทย์ ศิริ
รัก คือ ความหวัง
ความทุกข์ยากมากทุกข์เข็ญเป็นประจักษ์
มากมายนักความอดอยากพรากชีวี
โลกแห่งทุนนิยมข่มความดี
คนที่มีมีมากล้นพ้นจมปลัก
ความยากไร้นั่นไซร้ไร้โอกาส
ช่างประหลาดขลาดเขลาเจ้าความรัก
สร้างปราการกางกั้นแน่นหนานัก
ระหว่างรักมนุษย์สุดประเสริฐ
คนที่รวยรวยล้ำค้ำขอบฟ้า
คนที่จนทั่วหล้าข้ากำเนิด
ฟากฝั่งฟ้าหล้าสว่างช่างบรรเจิด
อีกฝากฝั่งบังเกิดความมืดมิด
หากโลกนี้ยังไร้ซึ่งถึงเมตตา
กรุณาสิ้นหวังยังสิ้นคิด
สักวันทุพ-ภิกขภัยใกล้ประชิด
สิ้นมัวเมาตัวผิดฤทธิ์กระทำ
หากแสวงโลกทรรศน์อันสัตย์ซื่อ
ประสานมือถือความรักประจักษ์ธรรม
สักวันสันติสุขทุกข์กระทำ
สิ้นจดจำคำครหาพาวิมุติ
รักยิ่งใหญ่ใช่มณีที่ความคิด
รักพินิจจิตไซร้ใสพิสุทธิ์
เพื่อนร่วมทุกข์สุขสมรวอนมนุษย์
วิเศษสุดผุดรัก คือ ความหวัง
12 มีนาคม 2552 07:49 น.
วิทย์ ศิริ
Man - made Wall
Natural walls as mountains, enforced
Few can walk across such barriers
Where the brave - hearted loss foretell, danger!
Death deal, naught to conquer courage ..merely
admired
Once man-made walls built 0verall
Concerning in your soul unseen
Soundless & serene walls create dismal
Vanishing the illusion scenes great peace..own
win
กำแพงมนุษย์สร้าง[กำแพงมายาคติ]
สันเขาธรรมชาติสร้าง เขตคาม
น้อยนักจักผ่านข้าม ขวางกั้น
ที่แพ้พ่ายผู้กล้าคราม บอกก่อน, เสี่ยงตาย
มรณะชัยด้นดั้น อาจกล้า..แค่ชม
ครั้นกำแพงมนุษย์สร้าง หนึ่งเดียว
จิตนี่หนาข้องเกี่ยว ยากเฟ้น
สงบนิ่งเงียบเชียว หมองหม่น..ใจนา
ขจัดภาพมายาเร้น สุขแท้....ชนะตน
5 มีนาคม 2552 20:31 น.
วิทย์ ศิริ
HAIKU....
"ในห้วงคิด"
คิดได้ไม่หยุดนิ่ง
จริงแท้แลไม่เคยแปรผัน
รักนั้นก็.......เช่นกัน
ทุกข์นั้นอยากผลักไส
สุขเล่าไฉนใคร่จุมพิต
เก็บมิดชิด......พอดี
กล้าบ้าบิ่นท้าท้าย
กลัวกลับกลายจับไข้ตัวสั่น
ใจคงมั่น.......แห่งใด
ลับลวงในโลกหล้า
ไกลสุดฟ้ามนุษย์ไขว่คว้าไป
ใกล้แค่ใจ.......ไม่รู้
แสวงหาธรรมวิมุต
หวังหลุดพ้นสู่นิรัติศัย
การเกิดใหม่........จีรัง
4 มีนาคม 2552 21:38 น.
วิทย์ ศิริ
กำลังใจ
หากวันนี้ วันหน้า ท้าอุปสรรค
จงแน่นหนัก สู้ไป อย่าได้ถอย
แม้วันนี้ มิใช่วัน ที่รอคอย
ก็อย่าถอย แม้ก้าว เพียงก้าวเดียว
หากวันนี้ ไม่สดใส รอวันพรุ่ง
อรุณรุ่ง มุ่งจากฟ้า ทุ่งหญ้าเขียว
เป็นแสงสี สุนทรีย์ฝัน พลันกลมเกลียว
ไม่เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย หายอาวรณ์
หากความหวัง ยังมืดมิด จิตกังวล
อย่าเวียนวน สับสน จนเหนื่อยอ่อน
ให้สร้างสรรค์ พลังใจ ไม่วิงวอน
อย่าบั่นทอน ด้วยพลาดหวัง ยังก่อนเก่า
หากความรัก ไม่สม อารมณ์หมาย
หวังจิตคลาย ไม่หลงใหล ใจโง่เขลา
เพราะรักแท้ แน่แก่ใจ มนุษย์เรา
สุดขุนเขา เงาขอบฟ้า ท้าทายใจ
หากสักวัน ข้างหน้า พาพบสุข
ไม่ต้องทุกข์ ผิดหวัง จิตสุกใส
เพราะเมฆหมอก กิเลสไซร้ ลบเลือนไป
กำลังใจ เหตุใดรู้ สู้ความจริง
หน้าส่วนตัว
782
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
