23 พฤษภาคม 2554 00:58 น.
ศรีสมภพ
อ้ายแม้ว ! ปิ๊กบ้านเตอะ
คนเปอะเลอะ อู้ถามหา
หายไป บ่าหันมา
ลืมแล้วกา..ตี้ว่าไว้
กั๋วหยัง ตั้งใจ๋สู้
ป๊วกเฮาหมู่ ต้องสู้ได๊
น้องปู๋ สู้เปื่ออ้าย
เอาอ้ายจาย ปิ๊กบ้านเฮา!
..มาร์คเอ๋ย ! เคยบริหาร
ยอมกราบกรานวานเพื่อนเก่า
เสียงน้อยถอยก็เอา
เพื่อนข่มเขลา ..เฝ้าข่มใจ
ยุบสภา! มาเลือกตั้ง
ให้เลือกข้างตั้งใจไว้
ดีเบต เกรดใครใหญ่
วัดด้วยใจ ..เอาไปเลย !
แสงทอง ..ของประชา
เรื่อแสงมา ต่างกล้าเผย
แพ้ชนะอย่าละเลย
คำหวานเอ่ย พูดเผยกัน
ประชาใช่หมาหมู
เจ็บจึงรู้..รู้ไหมนั่น
วงจรปิด ตามติดทัน
เห็นหลักฐาน ..ท่านผู้แทน ฯ
สื่อหลาย ได้รับรู้
เฝ้าตามดู ใครตู่แผน
หนึ่งเสียง หนึ่งคะแนน
พลิกตกแท่น.. อย่าแคลนใจ
กลับกลอก นอกกติกา
ก็จะกล้า ไม่กาใคร
ล้มโต๊ะ.. โละกันใหม่
ขู่เอาไว้ ..อย่าได้ลอง !
เล่นถูกต้อง .. ครรลองธรรม
22 พฤษภาคม 2554 03:39 น.
ศรีสมภพ
ของชำรุด.. ต้องหยุดใช้ ไม่ได้เรื่อง
ทั้งฟันเฟือง เปลืองงบลบโละทิ้ง
หมดสมัย ใช้ของเก่ามันเน่าจริง
จำต้องทิ้ง ปลงใจไปตามกาล
คนชำรุด.. ยังผุดโผล่ โอ้อวดโม้
ร่างผอมโซเพราะบาปกินสิ้นสังขาร
วิบากกรรม หลอกประชากล้าสาบาน
กลับกินผลาญบ้านเมืองจนเฟื่องฟู
ต้องระหกระเหิน เดินกราบไหว้
เหงื่องย้อยไหล ใจฝืนกล้า น่าอดสู
ไร้เสรี มีลูกน้องต้องคอยดู
เผลออาจพลั้ง หลังเป็นรู ไม่รู้ตัว !
น่าอนาถ..ชาติทั้งชาติขาดความสุข
ต้องทนทุกข์ ขลุกในรถ คอยลดหัว
ใส่เสื้อเกราะป้องกันร่าง ฟังปืนรัว
ยิงผิดตัว..หัวระเบิด เปิดศาลา
ในที่สุด..คนชำรุดก็สุดสิ้น
ของโกงกินประจานตัว ความชั่วช้า
ของชำรุด.. รีไซเคิ้ล เกินราคา
คนชำรุด.. สุดอนาถา หมายังเมิน !
ต่อยอดเพลิน หากเกินควร ..ขอด่วนลา
21 พฤษภาคม 2554 01:57 น.
ศรีสมภพ
ฝนตก..ขี้หมูไหล
เห็นคราบไคลในคราบคน
ผสมพันธุ์อลวน
โอ้อวดตนจนอาเจียน
ฝนตก..ขี้หมาไหล
การเมืองไทยไม่มีเปลี่ยน
หน้าเก่าเน่าสะเอียน
เล่นจุดเทียนเวียนวนกิน
ฝนตก ขี้หกไหล
ลอยเป็นสาย ไม่หมดสิ้น
เกาะเกี่ยวเลาะเลี้ยวริน
ไหลรวมถิ่น กลิ่นหลากหลาย
ลาภยศ และสรรเสริญ
ทั้งทองเงินเพลินความใหญ่
อุดมการณ์ นั้นเก็บไว้
กินลาภไหล เอาไว้ก่อน
ก่อนฝนหล่นจากฟ้า
จำนรรจาท่าออดอ้อน
ทักทายมือไม้อ่อน
เล่นละคร ตอนดราม่า
ฝนตก.. (จง) ตกให้หนัก
ไหลทะลัก.. ผลัก(ขี้)หมูหมา
ลงทะเล ..อย่า(หัน)เหมา
เหม็นคอกคา ..ในบ้านคน !
13 พฤษภาคม 2554 12:11 น.
ศรีสมภพ
ประชาธิปไตย.. ไฉนกันหนอ ?
สืบรุ่นต่อกันมา เกินกว่าขัย
หนึ่งสิทธิ์เสียง คืออำนาจกวาดกันไป
ยังยากไร้..ไม่ฟื้นต้วชั่วตาปี
รัฐบาล..รัดแล้วบีบ ..จนลีบผอม
ต้องจำยอมถูกรีด ไปปิดหนี้
กู้ กู้ กู้ ดูสนุกกู้ทุกปี
เหมือนศพเน่าเข้าโลงผี ทู่ซี้ไป
มูลค่าเพิ่ม เติมค่าราคาซื้อ
บวกแล้วอื้อยื้อยุดฉุดไม่ไหว
ทั้งค่าน้ำ ภงด. ต่อค่าไฟ
เกินจับจ่ายหลายหลากมากเกินตัว
ต่างมาหลอกบอกจะให้ ไหว้นอบน้อม
เราหลงยอมพร้อมใจ ให้นับหัว
มนต์น้ำเงินเพลินน้ำคำ ถลำตัว
แล้วคนชั่วก็ฮั้วกัน..กินบ้านเมือง !
เจ็บกี่ครั้งปวดกี่ครา มากี่พรรค
เลือดกระอักหนักหนา จนหน้าเหลือง
มาอีกแล้ว..หน้าเก่าๆ ขอเข้าเมือง
โกงตัวเขื่อง ที่เคืองแค้นแห่แหนมา
ประชาธิปไตย.. อะไรกันหนอ ?
จะให้รอ อีกกี่ชาติ อำนาจของข้า
จึ่งสำแดง..แกว่งกวัด คมศรัทธา
เข้ากุดหัว คนชั่วช้า..เลือดทาแผ่นดิน !
๓ กรกฎา มาเลือกตั้ง ..ฝังคนชั่ว !
12 พฤษภาคม 2554 11:53 น.
ศรีสมภพ
อย่าอยาก..ลำบากหนา
อยากนั้นพาไปหาทุกข์
สมอยากก็สมสุข
แล้วก็ทุกข์ เมื่อยากอีก
ตัดอยาก..ยากคณานับ
มันเกิดดับ สุดสับหลีก
หิวก็ทุกข์ สุขอิ่มอีก
มันจุกจิกไม่จากจร
ข่มใจไม่ให้อยาก
แสนลำบากปากมันร้อน
หน้างอและเง้างอน
อยากเหยื่อป้อน แทบอ่อนใจ
อยาก..อยาก ลำบากจริงหนอ
สุขทุกข์รอ ล่อหลอกไว้
สวาปาม หลงตามใจ
ก็เวียนว่าย ..ในวังวน !
.. ยากหลุดพ้น เพราะผลกรรม
หน้าส่วนตัว
1135
