2 กุมภาพันธ์ 2549 23:12 น.
สนสามใบ
....จะดีชั่วอยู่ที่ตัวคนทำ
ผ้าจะดำหรือแดงต้องแต่งแต้ม
คนจะชอบกลางวันหรือคืนแรม
ชอบฟ้าแจ่มมืดดำตามใจเขา
....ความคิดคนอย่าห้ามให้คนคิด
คนจะผิดจะถูกก็สุดเดา
สิ่งที่เห็นอาจไม่เป็นอย่างใจเรา
อย่ามัวเมากับผู้คนให้จนใจ
.....สนสามใบ....
1 กุมภาพันธ์ 2549 10:56 น.
สนสามใบ
.....อันความรักมักไม่สมอารมย์หมาย
จะบังคับใครให้รักก็อยากยิ่ง
ความรักนั้นมันเกิดจากหลายสิ่ง
ยากจริงจริงเกินเราจะเข้าใจ
.....มีบางครั้งรักเขาเขาไม่รัก
แถมยังหักหาญจิตคิดเอนไหว
สลัดทิ้งแล้วหนีไม่มีเยื่อใย
แล้วทำใมยังรักหนักใจเเหงา
....คนรักเราเราก็รู้อยู่เต็มอก
สุดตลกทำไมไม่รักเขา
เคยฝืนใจให้รักยากไม่เบา
สุดท้ายเราก็กล้ำกลืนสุดฝืนทน
.......สนสามใบ.......
30 มกราคม 2549 22:02 น.
สนสามใบ
.....ก่อนหน้านี้มีน้องมาครองใจ
จะไปไหนก็ชิดสนิทสนม
ชาวประชาต่างพากันชื่นชม
สุขารมณ์สดชื่นระรื่นใจ
.....มาไม่นานหวานชื่นก็ขื่นขม
รักลอยลมลอยลับกลับจางหาย
รักที่มั่นนิรันดร์ พรั่นมลาย
จวนเจียนตายผ่านมาอุราตรม
....เพราะฉะนั้นวันนี้มีใจว่าง
ใจบางบางขาดหลุดที่ทรุดโทรม
มีใครบ้างที่ยังจะประโลม
คอยประโคมดวงจิตให้ติดนาน
.....สนสามใบ.....
27 มกราคม 2549 12:54 น.
สนสามใบ
.....ณ.วันหนึ่งซึ่งมีพี่และเธอ
ยืนเสมอเคียงคู่อยู่ข้างกัน
เสพทั้งสุขและทุกข์ทุกวี่วัน
ต่างวาดฝันว่าจะอยู่มิรู้วาย
.....ณ.วันนี้เหลือพี่ไม่มีเธอ
ซึ่งพร่ำเพ้อเพรียกหาน้ำตาไหล
เพราะเจ้าจากสู่แคว้นสุดแดนไกล
เกินกว่าใจของพี่ที่จะตาม
..........สนสามใบ..........
15 มกราคม 2549 21:30 น.
สนสามใบ
....รุ่งอรุณส่องฟ้า...........เฉิดฉาย
ยืนอยู่ผาเดียวดาย...........หม่นไหม้
มาวันนี้ว่างคู่กาย............หมองหม่น
เปล่าเปลี่ยวใจร่ำไห้..........ร่ำร้องโหยหา
.....ด้วยดวงใจมุ่งน้อง..........หมายปอง ปารถนา
ถูกแย่งแบ่งเป็นสอง...........เหว่ว้า
น้ำใสร่วงหล่นนอง...........ตาพร่า
ไหลเอ่อเต็มดวงหน้า...........ร่ำไห้ เพราะน้อง คนดี
......สุดแสนอายทั่วหล้า...........น้ำตา ผู้ชาย
รักห่างหายร้างลา..............นั่งกลั้น
ยิ่งเก็บยิ่งร่วงมา.............ไหลหลั่ง
นอนนั่งใจอัดอั้น............สุดสิ้น อดทน
......สนสามใบ......
หน้าส่วนตัว
1712
