16 มีนาคม 2549 13:09 น.
สนสามใบ
.....คุณเป็นใครมาไล่ให้ฉันออก
ฉันขอบอกออกไม่ได้ในวันนี้
พี่น้องฉันกินกันไม่ทันอ้วนพลี
ของดีดีมีล้นฟ้าข้าไม่ไป
.....ได้มาเพียงการสื่อสารหารไม่พอ
ปอตอทอเพียงของเล่นเป็นกระสัย
ซีทีเอ็กส์และทรัพย์สินการบินไทย
รวมทั้งไอทีวีมีไม่พอ
.....ส่วนชินคอปไทยคมที่อมไว้
ทำกำไรให้ลูกปลูกเรือนหอ
ผิดแค่นี้มีหน้ามาด่าทอ
แค่ฉันขอไม่พอจนโท่คนไทย
.....ยังมีอีกการไฟฟ้าราคาสูง
พวกเพื่อนฝูงมีมากอยากจะได้
สุดแสนดีเพราะมีแต่กำไร
แล้วจะออกทำไมพวกวายชน
....สนสามใบ...
14 มีนาคม 2549 10:37 น.
สนสามใบ
.....เคยสัญญาว่ารักปักใจมั่น
ก่อนเธอหันหนีหน้ามากรุงเทพ
อยู่ห่างกันใจฉันนั้นแสนเจ็บ
แต่ต้องเก็บเอาไว้ในอุรา
.....แรกเริ่มนั้นหมั่นเพียรเขียนจดหมาย
แล้วค่อยหายจนจางแล้วร้างลา
จนเดี๋ยวนี้ไม่มีจดหมายมา
ฉันตั้งตารอคอยแล้วลอยหาย
.....อุตส่าห์เขียนส่งไปไม่เคยขาด
หมดกระดาษปากกามามากมาย
เพียรสอบถามไปรษณีย์จนพี่อาย
ผลสุดท้ายคอยเก้อเพ้อทุกวัน
....ถ้ารักลดหมดสวาทขาดลงแล้ว
ขอน้องแก้วจงเขียนเรียนถึงฉัน
ว่าจบสิ้นเยื่อใยให้จากกัน
สิ้นสัมพันธ์วันนี้พี่ไม่ต้องรอ
....จะได้หยุดฉุดความคิดปิดฉากรัก
ห้ามใจหักไม่ห่วงพวงลออ
เจ็บแค่นี้ที่ชอกช้ำใจเกินพอ
สุดท้ายขอคนสวยช่วยยืนยัน....
......สนสามใบ.....
10 มีนาคม 2549 13:18 น.
สนสามใบ
....นึกย้อนกลับนับกันวันเริ่มต้น
เราสองคนเริ่มพบประสบพักตร์
ใจสองใจให้เริ่มเพิ่มประจักร
ปลูกต้นรักมุ่งมั่นแต่นั้นมา
...จากวันนั้นถึงวันนี้หลายปีแล้ว
เฝ้าถางแพ้วอุปสรรคมากหนักหนา
จนต้นรักเติบใหญ่ได้เวลา
ผลิออกมาเป็นผลจนสุกงอม
.... มาวันนี้ถึงทีที่สมรัก
ที่ร่วมถักสายใยใฝ่ถนอม
ถึงเวลาที่ตกลงปลงใจยอม
จูงมือพร้อมสองเราเข้าวิวาห์
.....สนสามใบ....
9 มีนาคม 2549 13:03 น.
สนสามใบ
.....สะพานลอยห้อยฟ้าน่าสงสาร
สูงตะหง่านหมดค่าน่าใจหาย
เสียเงินสร้างเสียเวลามามากมาย
ไม่มีใครใช้งานสุดทานทน
.....สร้างสะพานสูงใหญ่ให้คนข้าม
เห็นทุกยามคอยวิ่งลัดตัดถนน
ไม่สำนึกให้เฉลียวรถเฉี่ยวชน
อาจเป็นคนพิการร้าวราญใจ..
.......สนสามใบ......
หน้าส่วนตัว
1025
