3 กุมภาพันธ์ 2549 16:15 น.
สร้อยแสงแดง
นั่งมองจอสีขาวคราวเหงาหงอย
นั่งรอคอยข่าวคราวของเหล่าเพื่อน
มันเงียบหายจากจอดั่งเกลอเลือน
ทำแชเชือนลืมเราเศร้าอารมณ์
เปิดเครื่องอยู่พักใหญ่เครื่องไม่บู๊ท
ภาพไม่ผุดมีแต่จอสีขาวๆ
เอ๊ะยังไงสงสัยไม่เข้าเค้า
โธ่เครื่องเราโดนไวรัสซัดเต็มๆ
2 กุมภาพันธ์ 2549 02:08 น.
สร้อยแสงแดง
สักรวาห้าโมงจรรโลงจิต
หวีผมนิดพับแขนหน่อยไม่หงอยเหงา
บอกเพื่อนเกลอเพ้อรำพันวันนี้ยาว
ไปหาสาวเลี้ยงวันเกิดบรรเจิดใจ
ควบรถยนต์คู่ชีพรีบลัดเร่ง
ถึงหกโมงตรงเผงเก่งไฉน
เคาะประตูก๊อกแก๊กแทรกตัวไป
นั่นโฉมฉายหงายปริ่มอยู่ริมเตียง
อ้าปากค้างคางห้อยเหมือนหอยขม
ตาระทมซมซบมาแต่เที่ยง
โธ่พี่ขาเมาสุราจนตาเอียง
ตั้งแต่เที่ยงวันวานที่ผ่านมา
ไปไม่ไหวดอกพี่น้องนี้แย่
ต้องนอนแผ่เมาป่นเหมือนคนบ้า
เพื่อนฉลองวันเกิดให้น้องยา
เมาเหมียนหมามึนเหมืยนแมวแล้วละพี่
รออยู่จนสองทุ่มให้กลุ้มหนัก
รอที่รักสร่างเหล้าให้เข้าที่
นั่งเพียรรอตีหนึ่งครึ่งพอดี
แม่ยาหยียังไม่หายเหมือนวายซึม
กลับบ้านเราดีกว่าอย่ามัวรอ
เลยรีบถ่อรถเลียบนั่งเงียบขรึม
คงโดนแซวแน่หนาฮากันตรึม
ต้องทำลืมวันเกิดเตลิดเอย
1 กุมภาพันธ์ 2549 00:40 น.
สร้อยแสงแดง
เขาว่าพบไม้งามยามขวานบิ่น
คมก็สิ้นความคมตรมไฉน
ขวานก็บิ่นด้ามก็คุดหลุดหายไป
แล้วจะฟันอะไรสงสัยจัง
ยิ่งได้เจอไม้งามยามตกยาก
ยิ่งลำบากอ่อนล้าพาหมดหวัง
จะผ่าฟืนกลับบ้านฉันกลัวจัง
กลัวเขียงนั่งหน้างอเป็นตอตะโก
พอเลือกดูไม้งามอยู่ตามตู้
ตาก็ดูใจก็นึกตรึกอักโข
คิดว่าเป็นไม้งามตามที่โชว์
อพิโธ่เธอโดนฟันเป็นพันแล้ว
อุตส่าห์แบกขวานวานเขาซ่อม
อุตส่าห์หว่านล้อมไปหลายแก้ว
จึงลากขวานคู่ใจไปเป็นแนว
คนเขาฟันเอาไปแล้วแก้วตาตู
หน้าส่วนตัว
750
