9 สิงหาคม 2552 11:12 น.
สายวารินทร์
เมื่อปลวกบุกรุกรานบ้านมนุษย์
สร้างโพรงขุดเริ่มจากส่วนรากฐาน
แล้วกัดกินยึดยื้อถึงขื่อคาน
เจ้าของบ้านแทบบ้าน้ำตาริน
อีกตั่งโต๊ะตู้เตียงเฟอร์นิเจอร์
ล้วนปรนเปรอปลวกน้อยอร่อยลิ้น
ทุกซอกซอนเชื่อมโยงอุโมงค์ดิน
เพื่ออยู่กินเบิกบานจนบ้านพัง
เมื่อเติบโตจึงหมายขยายพันธุ์
ปลวกมุ่งมั่นคลั่งไคล้เพราะใจสั่ง
ต่างลงแรงจนล่วงสร้างรวงรัง
วางไข่ตั้งฟักร่างอำพรางกาย
คือจอมปลวกคนทักว่าศักดิ์สิทธิ์
อิทธิฤทธิ์มีมากและหลากหลาย
มีคุณโทษมีหวังตั้งมากมาย
หรืองมงายกราบไหว้แต่ไรมา
เป็นที่พึ่งยามยากหมายฝากไข้
เป็นกำเนิดแรงใจให้หาญกล้า
เป็นอภินิหารท่านเทวา
เป็นดินฟ้าอากาศให้วาดเอา
ทั้งที่ปลวกล้างผลาญบ้านมนุษย์
สร้างโพรงขุดกินจากส่วนรากเหง้า
จนบ้านพังย่อยยับกลับถือเอา
เป็นร่มเงาให้สู้กราบบูชา
3 สิงหาคม 2552 21:41 น.
สายวารินทร์
แสนคิดถึงเพื่อนรักสุดหักห้าม
อยากไถ่ถามเป็นสุขหรือทุกข์ถม
คงร้าวรวดปวดปร่าในอารมณ์
ที่ซานซมห่างบ้านเนิ่นนานมา
หรือเอ็งยังอยู่ดีอย่างมีสุข
จะนอนลุกเดินนั่งยังหรรษา
ยังอิ่มหมีพีมันทุกวันเวลา
จนลืมข้าผู้ยังเฝ้าหวังคอย
แม้นเอ็งจะเคยทำข้าช้ำชอก
เคยลวงหลอกข้าไว้หาใช่น้อย
เอ็งฉ้อฉลจนข้านั่งตาปรอย
คนเบี้ยน้อยอย่างข้ายังกล้าทน
แล้วเอ็งจะหนีหน้าจากข้าหรือ
ข้ามิถือโทษหนักแม้สักหน
วอนเอ็งกลับมาเถิดเปิดกมล
ด้วยเหตุผลแจ้ง-ลับข้ารับฟัง
แม้นเอ็งจะโจมตีย่ำยีข้า
ก็มิเคยถือสาทุกคราครั้ง
จงเปิดใจละทิ้งความชิงชัง
ดีกว่ายังทู่ซี้หนีความจริง
กลับมาเถิดเพื่อนรักเชื่อสักนิด
โปรดทำจิตปลงใจให้แน่วนิ่ง
กลับบ้านเกิดเถิดนะอย่าประวิง
ดีกว่าทิ้งวิญญาณ ณ บ้านไกล
หน้าส่วนตัว
3046
