3 มกราคม 2550 16:29 น.
สาว พฤษภ
เปราะบางเหมือนแก้ว
และแล้วก็เข้มแข็ง
บางครั้งก็อ่อนแรง
แห้งแล้งจนโรยรา
ช่วงหนึ่งก็หนาวเหน็บ
เจ็บ..เจ็บเพราะห่วงหา
ก็มีบ้างบางเวลา......
ที่น้ำตา..ต้องไหลริน
มีความหวานปนความเศร้า
มีความเหงาไม่เคยสิ้น
หลายครั้งที่ชาชิน...
แต่บางครั้งเจียนสิ้นใจ
14 ธันวาคม 2549 19:41 น.
สาว พฤษภ
จะฟูมฟายเสียใจ...ไปทำไม
รักเขามากมาย...หรือก็เปล่า
แค่คนผ่านมา...เหมือนเงา
เป็นภาพซ้อนของคนเก่าที่จากไป
ก็แค่คนที่มา...คั่นเวลา
ไม่ได้รักนักรักหนา...ใช่มั๊ย?
แล้วทำไมต้อง...ร้องไห้
แค่เขาเดินจากไป...ไม่เอ่ยลา
9 ธันวาคม 2549 18:05 น.
สาว พฤษภ
ฉันมันผู้หญิงช่างเพ้อ
เหม่อมองฟ้าแล้วชอบฝัน
หัวใจอ่อนไหวไปวันวัน
พูดสั้นสั้นบางทีคงเข้าใจ
ในความรู้จักกันมานาน
เธอมองผ่านฉันไปใช่ไหม
ไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ความรู้สึกที่ทุ่มเทใจให้เธอ
ช่างเถอะที่เธอไม่เห็น
ปล่อยให้มันเป็นแค่ฝันเก้อ
ขอแค่นี้แค่ได้พบเจอ
จะรักเธอข้างเดียว...ก็ช่างใจ
8 ตุลาคม 2549 04:54 น.
สาว พฤษภ
มืดมิด...หวั่นไหว
ฉันคิดถึงเธอรู้ไหม...คนดี
วันวาน...กับวันนี้
เธอคนดี...เปลี่ยนแปลงไป
อ่อนไหว...ร้องไห้
เพราะไม่เหลืออะไร...สักอย่าง
เธอกระชากหัวใจ..ปล่อยละวาง
ทิ้งคนข้าง ข้าง...ร้าวรานใจ
ร้องไห้...ท้อแท้
น้ำตาคนอ่อนแอ...รินไหล
เพราะคนที่เคย...รู้ใจ
กลับมาทิ้งกันไป...ไม่ใยดี
20 กันยายน 2549 22:16 น.
สาว พฤษภ
อย่าอ่อนโยนกับฉันเลย
ถ้าคุณรู้สึกเฉย ๆ กับฉัน
หากไม่ได้รู้สึกรักกัน
อย่าสร้างความผูกพันในใจ
อย่าใจดีกับฉันนัก
เพราะมันอาจทำให้ฉันรักคุณได้
ถ้าคุณไม่ได้รู้สึกพิเศษกับฉันกว่าใคร ๆ
ได้โปรดเดินจากไปด้วยความเฉยชา
หน้าส่วนตัว
1603
