18 กรกฎาคม 2549 21:57 น.
หนึ่ง ฤทัย
เพราะเธอยังมีมิตรที่ชิดชื่น
คลายวันคืนปวดร้าวอันเปล่าเปลี่ยว
ขอเพียงเธอหันหน้ามากลมเกลียว
ลบทุกเสี้ยวอารมณ์ที่ตรมตรอม
เพราะเธอยังมีฝันมีวันใหม่
ขอเพียงใจยึดมั่นหมั่นหล่อหลอม
เพื่อเตรียมตัวเตรียมใจไว้ให้พร้อม
เพื่อไม่ยอมสิ้นหวังกำลังใจ
หากเธอยังประจักษ์รักจากเพื่อน
ซึ่งย้ำเตือนยามเธอเผลอร้องไห้
ขอเพียงเธอยืนหยัดศรัทธาไว้
แล้วจงใช้ชีวิตนี้อย่างดีงาม
สู้นะเพื่อนอย่าท้อต่อโศกเศร้า
ชีวิตเราต้องกล้าอย่ามองข้าม
ขอเพียงเธอฟันฝ่าพยายาม
บรรเทาความหม่นหมองของชีวิต
"ขอเพียงเธอฟันฝ่าพยายาม
บรรเทาความหม่นหมองของชีวิต"
...หนึ่งฤทัย...
16 กรกฎาคม 2549 01:00 น.
หนึ่ง ฤทัย
๏ เพราะยังรักพันผูกแม้ถูกทิ้ง
ใจจึงยิ่งทนเจ็บทนเหน็บหนาว
ทุกคืนวันยังจำย้ำเรื่องราว
คิดทุกคราวอยากสมานสานเยื่อใย
๏ ฉันจึงกลับมาอีกครั้งยังที่รัก
เพื่อทอถักรักเก่ามาเล่าใหม่
เพื่อย้ำรอยอบอุ่นละมุนละไม
เพื่อชดใช้วันวารการจากลา
๏ แม้เธอจักผลักไสไล่ฉันส่ง
แต่ใจคงยึดมั่นหมั่นมาหา
และมิได้ยื้อหวังด้วยน้ำตา
แลกกับค่าสงสารขอคืนดี....
...หนึ่งฤทัย...
30 พฤษภาคม 2549 17:13 น.
หนึ่ง ฤทัย
๏ ดินพร้อมจะหอมกรุ่น
เพราะพิรุณจะโปรยปราย
ฝนหลวงจะร่วงราย
ธ ผดุง ณ ทุ่งทอง
๏ ด้วยน้ำพระทัยท่าน
มุทำงานมิเมินมอง
ช่วยชาวประชาผอง
ก็เพราะห่วง ณ ปวงชน
๏ ภาคไหนประสบทุกข์
ธ ขจัดและสู้ทน
กรำแดดและหยาดฝน
สละกายมิหน่ายท้อ
๏ ทั้งทรงพระดำรัส
วิเคราะห์ตรัสคำเพียงพอ
ปรัชญาวิเศษหนอ
ดุจะล้ำพระธรรมา
๏ ข้าฯขอประณตน้อม
ศิระค้อมพระบาทา
กราบกรานพระราชา
ธ เกษมนิรันดร์เทอญ
27 พฤษภาคม 2549 00:40 น.
หนึ่ง ฤทัย
กระดานดำคือผืนป่า..
ชอล์กนานาคือเด็กดอย
สอนเรียนเดินตามรอย
เส้นทางฝันฉันกับเธอ
แย้มยิ้มตอบยิ้มแย้ม
แต้มรอยยิ้มยามพบเจอ
มากมายล้วนเพื่อนเกลอ
เพียงสบตาศรัทธาพราย
รอยเท้ากี่รอยเท้า
เข้ามาสอนจุดประกาย
หวังเด็กดอยทั้งหลาย
อ่านออกเขียนเพียรศึกษา
แล้วถึงวันต้องจาก
ได้ของฝากเป็นน้ำตา
แกล้มกับกาลเวลา
ในอารมณ์อุดมการณ์
วันนี้เรากลับมา
หลังจากลาไปเนิ่นนาน
หวังฝากจิตวิญญาณ
กับเด็กดอยนิจนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
1302
