28 กุมภาพันธ์ 2551 16:13 น.
หมองอิง
ช่างมันเถอะ..คนดี..
เรื่องราวเลวร้ายอย่างนี้..ใคร ๆ ก็เกิดขึ้นได้..
ยิ้ม ๆ นะ..เชื่อสิ..เดี๋ยวมัน..ก็ผ่านไป..
อุปสรรค..คงใช้..เวลาไม่นาน..
คิดถึงตัวเอง..เข้าไว้..
หัวใจ..เราต้อง..กล้าหาญ..
สักวัน..ปัญหา..ผันผ่าน..
อย่าสะทก..สะท้าน..ใด-ใด..
เชื่อสิ..ปัญหา..นั้นมีทางออก..
อีกไม่นานหรอก..เดี๋ยวมันก็หาย..
ยังมีฉัน..คนหนึ่ง..ที่เข้าใจ..
พร้อมเป็นกำลังใจให้..เธออีกคน..
ยิ้มสู้..รับกับปัญหา..
คิดเสียว่า..สักวัน..คงผ่านพ้น..
คนเรา..ยืนอยู่ได้..ด้วยใจคน..
สำคัญที่..จะอดทน..เพียงใด..
เชื่อนะ..ว่าเธอต้องสู้..
กอบกู้..ปัญหา..นี้ได้..
อุปสรรค..แม้มี..มากมาย..
แต่ฉันเชื่อ..ว่าใจ..เธอไม่อ่อนแอ..
24 กุมภาพันธ์ 2551 16:22 น.
หมองอิง
น้ำตา..ที่รินไหล..
หลั่งเพื่อใคร..ถ้าไม่ใช่เธอ..
หลอกให้รัก..พะวง..หลงเก้อ..
สุดท้ายเธอ..ก็จากไป..
เรื่องราว..มันน่าเศร้า..
สุดเหงา..เปล่าเปลี่ยวใจ..
ทำไม..นะ..ทำไม..
หัวใจ..ต้องเจ็บ..ทุกที..
พอแล้ว..มันมากพอแล้ว..
เกินแนว..หัวใจ..หลีกลี้..
จบแล้ว..ความรัก..พอกันที..
ไม่มี..อะไร..ให้จดจำ..
เธอ..ก็อยู่ส่วนเธอ..
อย่าได้มาเจอ..ให้ใจต้องช้ำ..
อย่าคิดเสียดาย..กับการกระทำ..
ที่คอย..แต่ตอกย้ำ..กันเรื่อยมา..
ให้มันจบ..เพียงเท่านี้..
ใจดวงเดิม..ที่ดี-ดี..เริ่มเหนื่อยล้า..
ยิ่งนับวัน..ยิ่งโรยรา..
รู้ไว้..เถอะนะว่า..คนที่เขามีค่ากว่า (เธอ).. มีถมไป..
2 กุมภาพันธ์ 2551 09:43 น.
หมองอิง
อย่าเลยนะ..ฉันขอร้อง..
อย่าได้มอง..กันอย่างนี้..
สายตาเศร้า ๆ..ดูแล้วปวดร้าวทุกที..
เข้มแข็งสิ...คนดี..อย่าอ่อนแอ..
ฉันเป็น..กำลังใจให้นะ..
รู้ไว้ล่ะ..ว่าอย่ายอมแพ้..
อาจมีบ้าง..ชีวิต..ที่ผันแปร..
แค่อย่าอ่อนแอ..จงยิ้มสู้..รับมือกับมัน..
ฉัน..ยังอยู่ตรงนี้..
อยู่ข้าง ๆ เธอคนดี..แบบนั้น..
เป็นกำลังใจ..ให้เธอ..ทุกวัน..
รู้ไว้นะ..อย่างน้อยยังมีฉัน..อยู่ทั้งคน..
ปัญหาที่เข้ามา..รุมเร้า..
แค่เธอ..ค่อย ๆ ก้าว..แล้วเดินผ่านพ้น..
อุปสรรค..นานา..ที่ผจญ..
ฉันจะเป็นคน..พาเธอเดินข้ามไป..
เข้มแข็ง..นะเข้มแข็ง..
สู้ด้วยแรง..ใจดวงใหม่..
ใครพูด..อย่างไร..ก็ช่างใคร..
สำคัญที่ใจ..ของเราเอง..
20 มกราคม 2551 17:02 น.
หมองอิง
จะห่วงอะไร..กันนักหนา..
ก็บอกแล้วไงว่า..ดูแลตัวเองได้..
คนดี..ได้โปรดเชื่อใจ..
ไม่ต้องกังวลอะไร..หรอกคนดี..
ฉันเข้มแข็ง..ขึ้นมาก..
คงไม่ยาก..หากเธอจะไป..ในตอนนี้..
อาการอกหัก..มันดีขึ้น..แล้วคนดี..
ขอบคุณที่มาอยู่เป็นเพื่อนแบบนี้..ฉันขอบคุณ..
ช่วงเวลา..ที่ผ่านมา..
ทำให้รู้ว่า..ข้างกายฉัน..มันมีไออุ่น..
ที่แสน..จะอ่อนละมุน..
ที่ได้จากตัวคุณ..คนดี..
แต่จะให้ลืม..อะไรง่าย ๆ ..
เรื่องราวเลวร้าย..คงยากเต็มที่..
ขอเวลา..สักระยะ..นะคนดี..
เมื่อใจ..ดวงนี้..หายดี..ฉันจะปรับตัว..
หวังสักวัน..จะรักเธอได้..
ขอเวลาให้..ลืมอะไร ๆ ..ออกไปจากหัว..
เมื่อถึงเวลานั้น..ฉันคงพร้อม..ไม่นึกกลัว..
หวังว่าตัว..เธอคงเข้าใจ..
11 มกราคม 2551 10:58 น.
หมองอิง
หลายวัน..ที่ไม่ได้พบหน้า..
ไม่รู้ว่า..ทุกคน..จะจำได้ไหม..
ฉันกลับมาแล้ว..มารับ..ความห่วงใย..
ที่หวังว่าใคร ๆ .. คงมอบให้มา..
ที่ผ่านมา..ทั้งเหนื่อย..ทั้งสับสน..
ถ้าห่าง ๆ ... ผู้คนเสียบ้าง..จะดีเสียกว่า..
มาวันนี้..คงถึงเวลา..
กลับมา..ทักทายทุกคน..
ฉัน..ไม่ได้หายไปไหน..
ยังคงส่งความกำลังใจ..ให้หลาย ๆ คน..ที่สับสน..
สู้นะ..สู้ ๆ ..ยังมีฉัน..คอยห่วงใย..อยู่หนึ่งคน..
แค่ไม่แสดง..ตัวตน..ว่าห่วงใย..
มิตรภาพ..ยังมีเช่นเดิม..
เฝ้าคอยเติม..ทุกวัน..ไม่ห่างหาย..
ขอบคุณทุก ๆ คน..จากใจ..
และหวังว่า..คงเป็นเช่นนี้..ตลอดไป..นานเท่านาน..
รักนะ..บ้านกลอนหลังนี้..
รักมิตรภาพ..ดี-ดี..ที่ร่วมประสาน..
ผูกพันนะ..ในทุกวินาที..ของวันวาน
ขอบคุณ..ความอบอุ่นในบ้าน..ขอบคุณ.."บ้านกลอนไทย"
หน้าส่วนตัว
2281
