9 มกราคม 2548 23:18 น.
หยาดน้ำในตะวัน
มองสิมองมาที่ดวงตาฉัน
จะเห็นความไหวหวั่นที่ซ่อนเร้น
อาจเห็นสิ่งที่ตัวฉันกำลังเป็น
ที่ชัดเจนออกมาจากภายใน
ไม่เคยว่าหากเธอบอกลากัน
ไม่เคยหวั่นว่าเธอจะมีใคร
ไม่เคยเหงาหากเธอจะจากไป
แค่บอกก่อนได้ไหมเท่านั้นเอง
ที่ฉันมาตัดพ้อและต่อว่า
ไม่มีคำร่ำลาให้ได้ยิน
จึงมิอาจตัดใจให้ได้สิ้น
ยังมีเธอหมิ่น-หมิ่นในหัวใจ
ก็เคยเห็นกันอยู่ทุกทุกวัน
ทำไม่รู้จักกันมันเหงาใจ
บอกลาสักนิดหากเธอนั้นมีใคร
ฉันจะได้ทำใจให้ลืมเธอ
9 มกราคม 2548 01:38 น.
หยาดน้ำในตะวัน
สายลมโชยพัดร่าง หวั่นไหว
เหมือนในหัวใจ เหืดแห้ง
อ้างว่างเพียงใด ใครเล่า(จักรู้)
เหงาเงียบเสียดแทง จำแกล้ง(ชื่นบาน)
9 มกราคม 2548 01:22 น.
หยาดน้ำในตะวัน
รู้บ้างมั๊ยว่าใครเค้าคิดถึง
รู้มั๊ยว่าใครคนหนึ่งคำนึงหา
ตั้งแต่วันที่เธอนั้นจากลา
ใจฉันร้องหาอยู่ร่ำไป
รู้บ้างมั๊ยว่าใครคนหนึ่งนี้
รอเธอคนดีทุกวันไม่ไปไหน
อยากให้เธอกลับมาอยู่เป็นเพื่อนใจ
กลับมาได้ไหมขอร้องเธอ
7 มกราคม 2548 22:48 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ฉันพร้อมยอมรับความสูญสิ้น
พร้อมเช็ดน้ำตารินอาบแก้มนี้
พร้อมยืนมองเธอจากไปทุกนาที
พร้อมจะอยู่...ทุกที่...ที่ไกลเธอ
ถึงจะเป็นการสูญเสียที่เจ็บยิ่ง
พร้อมที่จะรับทุกสิ่งได้เสมอ
ยอมหลบหน้าจากลาไม่มาเจอ
แต่ขอให้หยุด*รักเธอ*ฉันไม่ยอม....
7 มกราคม 2548 21:52 น.
หยาดน้ำในตะวัน
จากพี่ชายคนหนึ่งที่คิดว่าชิดใกล้
พอนานไปความรู้สึกเริ่มแปลผัน
ความหวงความห่วงใยที่ให้กัน
เปลี่ยเป็นฉันรักเค้าหมดหัวใจ
จากวันนั้นจนวันนี้ไม่เคยเปลี่ยน
ใจวนเวียนคิดถึงพี่ชายเสมอ
แม้วันนี้ไม่เห็นหน้าไม่เจอะเจอ
ยังละเมอฝันถึงเธอทุกทุกคืน
หน้าส่วนตัว
909
