6 กุมภาพันธ์ 2546 03:17 น.
หว่ออ้ายหนี่
ถ้าหาก หัวใจ สามารถบอก ความรู้สึกได้
ก็คงไม่ต้อง มีคำใดใด สื่อความหมายว่า ฉันรักเธอ
ถ้าหากมีคำเป็นร้อยเป็นพัน อยากพูด อยากจะเสนอ
ก็คงอยาก จะให้เธอ ได้รับรู้ และเข้าใจกับมัน
อาจคำว่ารัก เป็นคำที่ง่าย ที่จะพูดถึง
แต่ทั้งหมด คือความรู้สึก จากห้วงคำนึง ที่จริง ที่มี ของฉัน
เธออาจไม่เข้าใจ หรือไม่ต้องการ ที่จะเข้า มาผูกพัน
แต่ความรู้สึก ที่มี .....ที่ให้นั้น .... จะไม่เปลี่ยนแปลง
8 ตุลาคม 2545 23:16 น.
หว่ออ้ายหนี่
ชอบฟังเพลงเศร้าเศร้าในวันเหงา
บอกเล่าเรื่องราวเก่าเก่าเมื่อครั้งหวั่นไหว
ซึมซับความรู้สึกเจ็บปวดลึกลึกข้างใน
ปลดปล่อย...ล่องลอย...อ้างว้าง...ห่างไกล...ไร้จุดหมายในรอยน้ำตา
ทั้งทั้งที่ฟังเท่าไหร่กลับเจ็บช้ำ
แต่ทำไมไม่จำกลับฟังเหมือนเดิมซ้ำซ้ำเรื่อยมา
เพลงเหงาเพลงเศร้าฟังทีไรก็มีเพียงแค่รอยน้ำตา
ที่ไม่อาจมีค่าให้ใครบางคนได้กลับหันมามอง
น้ำตาที่ไหลหลั่งลงบนแก้ม
หน้ามอมแมมเปื้อนแก้ม....ไม่น่ามอง
แต่ยังคงจดจำเรื่องราวเก่าเก่าของเราสอง
ที่ไม่อาจจับจองคล้องใจไปด้วยกัน
ฟังเพลงนั้นเพลงนี้แล้วร้องไห้
คำตอบอยู่ในใจคือเธอใช่ไหมที่ทำร้ายกัน
เสียใจบนรอยเปื้อนของน้ำตาจากฉัน
ไหลทุกวันนะ...เจ้าน้ำตาขี้แยของฉัน...น่ารักจริงๆ เอย
8 สิงหาคม 2545 02:10 น.
หว่ออ้ายหนี่
เปลี่ยนกลอนใหม่ก่อนเดี๋ยวไม่มีคนอ่าน
หยุดทำการซ่อมแซม ปรับปลุง เร่งด่วน
8 สิงหาคม 2545 00:31 น.
หว่ออ้ายหนี่
แม่คือ แม่ ที่น่ารัก
แม่ฟูกฟักจนลูกออกจากไข่
ร้องจิ๊บจิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ อยู่ร่ำไป
แม่บอกว่าถ้าโตขึ้น จะร้อง กระต๊าก กระต๊าก เอง
...จบ กลอนติ๊งต๊อง คนอ่าน...ก้อ...ติ๊งต๊องตามนะ... อิอิ ^-^
28 กรกฎาคม 2545 21:58 น.
หว่ออ้ายหนี่
ความสุขอยู่ที่ไหน
อยู่ในท้องฟ้าใสใสหรือบนปุยเมฆ
อยู่ในแสงแดดอ่อนอ่อนยามเช้าหรือแสงเทียนบนขนมเค๊ก
หรือ..อยู่ที่ไหนเล็กเล็กตรงปลายของขอบฟ้าไกล
ฉันตั้งคำถาม
ของนิยามของความรักว่าอยู่ที่ไหน
อยู่ในสายรุ้งหรือ...ใช่หรือเปล่านะ...ที่เขาเรียกว่าความห่วงใย
หรือ...บนปุยเมฆใสใสที่จะเป็นความอบอุ่นของใจเล็กเล็กที่มี
ลองนะ...ถ้าลองคิดคิดดู
ถ้าความรักจะมีอยู่ใน..ทุกทุกที่...แบบนี้
ก็คงจะดีนะ...ก็คงจะมี...แต่...ความรู้สึก...ที่ดีดี
และมอบให้กับ..ทุกทุกคน...บนโลกใบนี้ไปอีกแสนนาน
ถ้าความรักคือ...ท้องทุ่งหญ้า
ถ้าความปราถนาดีคือ...เสียงนกร้องที่...ก้องขับขาน
ถ้าความอบอุ่นของหัวใจคือ....ยามที่ดอกไม้แย้ม...ผลิบาน
ถ้าความก้องกังวาลของเสียงระฆังคือ...เรื่องราวของความห่วงใย
ถ้า...ทั้งหมดบนโลกใบนี้เป็นแบบนั้นจริงจริง
ทุกทุกสิ่ง...คงมีความหมายที่งดงาม...และควรค่าที่จะเก็บไว้
อยากให้โลกทั้งโลก...มีซึ่ง...ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และเข้าใจ
และไม่ว่าจะนานแค่ไหน...โลกทั้งโลกก็จะมีแต่สิ่งดีดี...ที่หลงเหลือที่จะเก็บไว้...และงดงามอยู่ข้างในใจของ...พวกเรา..ทุกๆคน
หน้าส่วนตัว
1315
