22 มกราคม 2547 17:32 น.
หัวจัยในกรอบรูป
เวลาไม่อาจกลับมาดังเก่า
ความปวดร้าวจึงรุมเร้าเกินทนไหว
ไม่สามารถเรียกใจเธอคืนมาได้
เธอจึงไกลออกไป....ห่างไกลเหลือเกิน
แต่พรมหมขลิตชีวิตให้เป็นเช่นนี้
ตีเส้นขนานไว้ในทางที่เราเดิน
ระยะทางแห่งความเหินห่าง ครองจิตใจ
ทั้งที่ใช้ทุกอย่างของชีวิตตามหา
22 มกราคม 2547 17:24 น.
หัวจัยในกรอบรูป
อยากบอก++รักเธอ++สักครั้ง
แต่~~ทิ้งไว้~~เป็นความหวัง คงดีกว่า
การที่จะ--รักใคร--ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดจา
แค่สักวันเธอ รู้จาก^^ความห่วงหา
เธอคงรู้ได้เองว่า.......ใครรักเธอ........
18 มกราคม 2547 22:37 น.
หัวจัยในกรอบรูป
ทุกครั้งที่หายใจเข้ามันบอกว่าคิดถึง
ทุกครั้งที่หายใจออกมันบอกว่าห่วงใย
ทุกครั้งที่หลับตามันบอกว่าห่วงหา
ทุก ๆ ครามิว่ายามใดมันบอกว่ารักเธอ
16 มกราคม 2547 16:28 น.
หัวจัยในกรอบรูป
วันที่เคยมีเธอเคียงข้าง
ความรักมิเคยจืดจาง
เหินห่างอย่างมิมีวันกลับ
เจ็บที่เธอปันใจให้ใคร
มีอีกไหมความปวดร้าว
เธอกล่าวหาว่าฉันไม่ดี
บอกฉันทีว่าไม่ดีตรงไหน
เธอทิ้งฉันไปอย่างไม่เหลียวแล
เธอกลับมาเจออีกที
ฉันคงจะมีแต่หัวใจในกรอบรูป
16 มกราคม 2547 16:10 น.
หัวจัยในกรอบรูป
คิดถึง~~อาจสั้นไป
แต่สำหรับใจ
เท่านี้ก็เพียงพอ
ไม่ขอมากไปกว่านี้
เท่าที่มีก็เกินพอ
หน้าส่วนตัว
789
