8 พฤษภาคม 2547 15:57 น.
อัณณพ
ใจ..ตะวัน
แสงแดดอ่อนๆตอนนี้
เป็นกำลังใจที่ดีให้ฉัน
ที่จะลุกขึ้น และยืนอย่างจริงจัง
ที่ก้าวพลั้ง บอกใจสู้ใหม่อีกที
ในเมื่อแสงแดดมีพลัง
แล้วตัวฉันเหตุใดต้องเศร้าอยู่อย่างนี้
บอกตัวเอง ต้องลุกขึ้น ลุกขึ้นอีกที
สู้ด้วยใจที่มี...ใจของตะวัน
(ตะวัน เป็นธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ ...สำหรับฉัน)
7 พฤษภาคม 2547 14:40 น.
อัณณพ
คิดถึงเธอ ทุกวันที่เหงาใจ
กลับมายืนที่เดิม
ที่ที่เคยมีเราชิดใกล้
แบ่งปันความฝัน บอกรักข้างใจ
แต่ตอนนี้เราห่างไกลกันเหลือเกิน
ก็แค่เหงาเท่านั้น
ยามไม่มีกัน และกัน ช่างขัดเขิน
ตื่นขึ้นมาแต่ละวัน ก็ไม่มีคนที่เคยร่วมเดิน
จึงรู้สึก ขาดๆ เกินๆ ในใจ
จากกัน ก็แค่เศร้าเท่านั้น
แต่จะคิดถึงความผูกพันที่เธอให้ไว้
ว่าจะยังคงรักฉัน และรักตลอดไป
ยามเจ็บปวด และเหงาใจ ฉันจะคิดถึงมัน
( ยามเจ็บปวด และเหงาใจ ฉันจะคิดถึงสัญญาใจที่
7 พฤษภาคม 2547 00:47 น.
อัณณพ
ขอร้อง...ปล่อยฉัน
อยู่ อยู่ก็เงียบงัน
ทำไมทำกับฉันขนาดนี้
อ่อนแอมานานเต็มที
กับใจว่างเปล่าที่เธอมีให้กัน
จะไปเธอก็ไม่ไป
อยู่ทรมานใจ ทำร้ายฉัน
อดทนกับคนไร้ใจที่แกล้งกัน
ให้อยู่กับฝัน และคำรักลวงๆ
เธอรัดฉันด้วยคำว่ารัก
แต่มันกลับเป็นรักที่สุดขม
ทุกๆวัน คือทรมาน และตรอมตรม
สุดทน แสนช้ำ กล้ำกลืนน้ำตา
มาวันนี้ ขอร้องเธอสักครั้ง
ปลดปล่อยฉันจากความรักที่สูญหาย
หากทุกวันเธอให้ได้เพียงร่างกาย
ก็อย่าเลย อย่าทำร้าย ทำร้ายกัน
(ขอร้อง อย่าเลย อย่าทำร้าย ฉันที่รักเธอ..(แต่เธอไม่รัก))
7 พฤษภาคม 2547 00:41 น.
อัณณพ
ที่ผิด...เพราะเธอไม่บอก(เหตุผล)
ขอโทษได้ไหมคนดี
ที่ฉันคนนี้ทำผิดพลั้ง
ขอโทษจริงๆ ที่ไม่รู้ว่าเธอห่วงใยกัน
ขอโทษอีกครั้งที่เข้าใจเธอน้อยเกินไป
ก็ใครล่ะจะรู้ว่าเธอหวง
ปกติควงเพื่อนชายเธอก็ยังสดใส
แต่มา วันนี้ ขอโทษ จริงๆที่ไม่รู้เธอเป็นอะไรไป
อยู่ๆ มาทำหน้ายักษ์ใส่ ฉันก็เกินทน
ตะโกน โหวกเหวก เสียงดังใส่
ว่าทำไม๊ ทำไมเธอเป็นแบบนี้
เหตุผง เหตุผล ก็ไม่บอกให้แจ่มแจ้งซะที
ว่าที่บึ้งตึงอย่างนี้เพราะอะไร
สุดท้าย ฉันก็ต้องยอมอ่อนข้อ
ตามง้อคนดี..โอ๋ โอ๋ อย่าไปไหน
เอาล่ะ เธอบอก และสารภาพ หมดใจ
ไม่อยากเห็นควง เพื่อนคนไหน...เพราะฉันหวงเธอ
(ไม่อยากให้ควงเพื่อนคนไหน...เพราะฉันรักเธอ)
5 พฤษภาคม 2547 00:31 น.
อัณณพ
สายน้ำของฉัน
วันนี้ผ่านมาทักทายสายน้ำ
สายธารที่เดิม ที่เคยห่วงหวง
ที่ผ่านมามิได้จะกลับมาตักตวง
หรือแม้แต่จะกลับมาทวงความรู้สึกเดิม
วันนี้ผ่านมาในฐานะเพื่อน
จากกันเป็นแรมเดือนปีจึงห่วงหา
กลับมาคราวนี้ เพื่อจะพบเห็นกับตา
ว่าสายน้ำเก่าที่จากมายังมีความสุขดี
ทั้งนี้ ฉันรู้สายน้ำคงไม่ไหลกลับ
แต่แค่อยากมารับความรู้สึกดีดีไว้
ถึงตอนนี้ฐานะไม่ได้เป็นเพื่อนใจ
แต่ความห่วงใยสายน้ำไม่เคยลดลง
มาตอนนี้ความรู้สึกเดิมก็ยังอยู่
รัก รัก รัก ที่รับรู้แต่เก่านั้น
ตอนนี้รักก็ยังอยู่เป็นนิรันดร์
เพียงแต่ความหมายรักฉันเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลง
( เพราะฉันรักเธอ แต่ไม่ใช่แบบเดิม)
ขอบคุณ สายน้ำไม่ไหลกลับที่ฉันเปิดฟังประจำ
หน้าส่วนตัว
993
