7 เมษายน 2547 10:24 น.

รัก

เจลใส

.....อยากรู้เธอคิดอย่างไร
ในวันห่างไกลอย่างนี้
อยากรู้ความเป็นไปคนดี
ยังมีกันไหมในใจ..

.....ยังมั่นคงอยู่ในศรัทธา
แววตาเข้มแข็งสดใส
แม้เศร้าเล็กน้อยข้างใน
แต่ไม่เคยหวั่นเกรง

				
6 เมษายน 2547 17:05 น.

กลัว

เจลใส

.....เธอรู้ไหมมีใครเขาร้องไห้
กลัวความไกลพรากเธอไปในวันนี้
กลัวเหลือเกินความรักความภักดี
จะมีค่าเพียงผงธุลีในใจ

.....ฉันกลัวว่ากาลเวลายาวนาน
จะมาหารรักของฉันรู้ไหม
กลัวฉันกลัวเธอที่รักจักเปลี่ยนไป
กลัวฉันกลัวใครแทนที่กัน

.....ใครกลัว...ระยะทาง...กาลเวลา...จะทำให้คนรักเราเปลี่ยนแปลงบ้าง
ยกมือขึ้น......เร้วววว				
6 เมษายน 2547 10:49 น.

ปลอบเพื่อนด้วยอารมณ์รุนแรง

เจลใส

.....ปลอบเพื่อนมาวันนี้วันที่สี่
เอาไงดีทั้งปลอบทั้งขู่ด่า
เสียเข้าไปเสียให้ตายเลยน้ำตา
เผื่อชาติหน้าเขาจะกลับมารักแก

.....เพื่อนจ๋าเพื่อนเพื่อนจ๋าอย่าร้องไห้
ร้องไปไยใครเขาไม่แยแส
ก็ยังมีฉันไงเป็นเพื่อนแก
คอยเทคแคร์แลดูอยู่ร่ำไป

.....โอ๊ย!เอาไงทำไมไม่หยุดเศร้า
ไปรักเขาเขาก็ยังผลักไส
สรุปแล้วชีวิตนี้แกเอาไง
ขาดเขาไปอยู่ไม่ได้วายชีวี

.....ลุกขึ้นมากินน้ำกินข้าวบ้าง
ก่อนที่ร่างของแกกลายเป็นผี
แล้วต่อไปใครเขาจะไยดี
มารักผีสิงที่ในร่างคน..

.....อืมม์..มันวันที่สี่แล้วอ่ะนะ..ไม่แตะข้าวและน้ำ
เพื่อนบางคนบอกว่าอาการแย่..ปลอบเขาด้วยคำพูดดีดีมาเยอะแล้ว
พอด่าเขา เราก็โดนด่าอีก เดี๋ยวเพื่อนคิดสั้นทำไง
โทษทีละกันว่ะ...อารมณ์ร้อนไปนิด...แต่อยากให้สำนึกนะ
เป็นห่วงแล้วก็รักนี่นา...				
6 เมษายน 2547 09:30 น.

กลอนนี้เกิดที่เขาใหญ่(แต่งแนวนี้ได้ไง)

เจลใส

.....ดวงตะวันสาดแสงร้อนแรงกล้า
หมู่ฝูงปลาแหวกว่ายธาราใส
สกุณาเจื้อยแจ้วกังวาลไพร
สุดเบิกบานดวงฤทัยปรีดา

.....เสียงน้ำตกกระทบกับโขดหิน
เสนาะยินโสตไพเราะพฤกษา
ตะวันตกแดดคล้อยลอยลงมา
สกุณาเจื้อยแจ้วแล้วกลับรัง

.....หมู่สัตว์น้อยใหญ่ได้เวลาออก
มาข้างนอกราวกับสรรค์สัง
หากินเติมชีวิตเพิ่มพลัง
เพื่ออยู่ยังวันข้างหน้าสืบไป....


ประมาณอารมณ์ว่าไม่รู้จะแต่งกลอนอะไรอ่ะนะ
..เพราะออกจะอารมณ์ดี...เลยชื่นชมธรรมชาติสักหน่อย
...ไม่เคยแต่งสักทีแนวนี้...ไม่รู้จะพอมองเห็นภาพไหม
          หากอยากเห็นภาพแบบนี้เชิญที่เขาใหญ่ได้นะคะ...				
5 เมษายน 2547 17:51 น.

ปลอบใจพร้อมด่า

เจลใส

.....จะตีอกชกตัวเหมือนวัวคลั่ง
ให้เขายังแลมองแล้วจ้องหน้า
ให้เขาหันมามองด้วยสองตา
ให้เขามาเวทนาทำไมกัน

.....เขาก็เป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ไม่ซึ้งถึงรักของเธอนั่น
หรืออาจเป็นวาสนาไม่ถึงกัน
หรือเหตุผลร้อยพันนานัปการ

อย่าเก็บมาวุ่นวายใส่ใจเลยเถอะ
มีคนอีกเยอะที่เธอมองผ่าน
บางคนแอบชอบเธอมาแสนนาน
จนขึ้นคานเธอก็ไม่ไยดี

พอทีเลิกทำตัวซังกะตาย
หยุดร้องไห้เพราะผู้ชายเฮงซวยคนนี้
เลิกกันแล้วก็จบจบกันเสียที
เบื่อเห็นหน้าบูดบูดอย่างนี้เซ็งจะตาย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจลใส
Lovings  เจลใส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจลใส
Lovings  เจลใส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจลใส
Lovings  เจลใส เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเจลใส