20 มีนาคม 2546 14:32 น.
เดอะฃีโร่
ยังไม่เชื่อกับความจริงที่เกิดขึ้น
ฉันน่ะหรือมีคนคอยห่วงใย
ฉันน่ะหรือมีคนคอยคิดถึง
หากเธอเป็นความจริง..
แล้วเขาคนนั้นเป็นใครกัน
เธอเปรียบเหมือนดอกไม้..
ที่มีเขาคนนั้นเป็นหนาม
คอยไม่ให้ฉันเข้าไปใกล้เธอ
เรื่องเธอกับเขาขอให้เป็นเพียงความฝันเถิด
17 มีนาคม 2546 22:20 น.
เดอะฃีโร่
***
ฉันย้ำกับเธอทุกวันว่ารัก
ฉันคิดถึงเธอทุกวัน
ฉันห่วงใยเธอทุกเวลา
ฉันเข้าใจเธอทุกอย่าง
แต่เธอเคยเข้าใจฉันบ้างไหม
อยากให้เธอเข้าใจฉันบ้าง
หรือว่าสิ่งที่ฉันให้มันมากเกินไป
ขอเพียงเธอเข้าใจฉัน สักเพียงเศษเสี้ยวก็ยังดี...
17 มีนาคม 2546 19:20 น.
เดอะฃีโร่
ขอโทษจริงๆที่ห่วยใยเธอมากไป
แต่ความห่วงใยของฉันมาทำร้ายเธอ.
ความจริงใจของฉันทำให้เธอลำบากใจ
ความคิดถึงของฉันทำให้เธอต้องเหนื่อยใจ
ทุกวันนี้เธอคงไม่สุขใจเพราะฉันใช่ไหม..
ฉันขอ..โทษ
15 มีนาคม 2546 13:59 น.
เดอะฃีโร่
ที่อยากจะทำให้เธอสบายใจขึ้น
ที่ห่วงใยเธอทุกวัน
ที่คอยคิดถึงเธอทุกครั้ง
ที่คอยเป็นกำลังใจให้เธอ
ที่อยากจะบอกความรู้สึกของฉัน
ที่ส่งรอยยิ้มให้เธอ
แต่เธอเข้าใจฉันบ้างสิ
หรือเป็นเพราะว่าฉันรักเธอมากเกินไป
14 มีนาคม 2546 20:49 น.
เดอะฃีโร่
ส่งใจไปถึงเธอทุกเวลา แม้ว่าจะมีค่าก็น้อยก็ตาม...
ส่งรอยยิ้มให้เธอ เวลาที่เจอหน้า แม้ว่าเธอจะไม่หันมามองก็ตาม...
ส่งความสุขให้เธอเวลาที่เธอเศร้า แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการก็ตามที...
ส่งความจริงใจให้เธอเวลาที่เธอเหงา แม้ว่าเธออาจจะมีใครในใจแล้วก็ตามที...
เธอจะมีใจให้ฉันบ้างได้ไหม..
ขอแค่เศษเสี้ยวหนึ่งของใจเธอก็ยังดี
หวังว่าสักวันฝันของฉันจะกลายเป็นจริง...
หน้าส่วนตัว
734
