4 เมษายน 2547 23:31 น.
เด็กบางขุนเทียน
มีเจ้านายหูเบาน่าเศร้าหน่อย
เพราะเพื่อนคอยจับผิดถ้าคิดเด่น
ทำดีไม่ได้ดีเหมือนมีเวร
เพื่อนจะเน้นฟ้องนายหมายราญรอน
เป็นผู้น้อยคอยรับใช้หวังนายโปรด
ไม่เคยโกรธแม้ด่าว่าสั่งสอน
เป็นผู้น้อยคอยกล้มประณมกร
เหนื่อยไปก่อนคงสบายเมื่อตายเอย
1 เมษายน 2547 13:37 น.
เด็กบางขุนเทียน
เห็นไม้เรียวแล้วนึกแหยงใช่แกล้งกล่าว
ครูสาวสาวหน้าตาดีแต่ตีเจ็บ
บางครั้งก็ใช้หยิกจิกด้วยเล็บ
บางทีเหน็บด้วยมะเหงกเขกกระบาล
ใครไม่อยากถูกตีก้นจนเป็นไข้
ต้องตั้งใจเล่าเรียนขีดเขียนอ่าน
ไม่ต้องกลัวไม้เรียวมาเกี่ยวพาน
ปล่อยอาจารย์ถือไม้เรียวเหี่ยวตายเอย
1 เมษายน 2547 01:57 น.
เด็กบางขุนเทียน
คุณสมบัติหมาดีแค่สี่อย่าง
ก็พอสร้างจุดเด่นความเป็นหมา
หนึ่ง มีน้อยกินน้อยค่อยเจรจา
ไม่ต่อว่าเรียกร้องของต้องการ
สอง นอนง่ายหลับง่ายไม่เลือกที่
ขอเพียงมีที่บังซุกสังขาร
สาม ยศฐาบรรดาศักดิ์ที่ดักดาน
เพียงมองผ่านไม่ไขว่คว้ามาใส่ตน
สี่ สำคัญคือรู้จักรักเจ้าของ
ไม่ขุ่นข้องแว้งกัดยามขัดสน
เลิกยกคำเลวเหมือนหมามาด่าคน
แล้วเริ่มต้นดีเหมือนหมาดีกว่าเอย
1 เมษายน 2547 01:33 น.
เด็กบางขุนเทียน
แม้จำจากพรากไปในครานี้
คงจะมีวันหน้าพบกันใหม่
เก็บเวลาที่ผ่านสู่หัวใจ
จะร่ำไห้เพราะคิดถึงและรักเธอ
แม้ตัวไกลแต่ใจหวงห่วงเพราะรัก
สักกี่ปียังคิดถึงอยู่เสมอ
แม้หลับฝันยังมีเธอให้พร่ำเพ้อ
ถึงเพื่อนเกลอที่ต้องห่างร้างลาไกล
1 เมษายน 2547 00:38 น.
เด็กบางขุนเทียน
อยู่ต่อหน้าหมาตัวนี้ไม่มีปาก
ไม่พูดมากไม่ลีลาไม่ก๋ากั่น
ทำหางหลุบตูบหูดูสำคัญ
เหมือนว่ามันซื่อสัตย์กว่าสัตว์ใด
แต่พอขยับลับหลังเพียงย่างก้าว
ไอ้สามหาวก็ขยับแอบงับใส่
ที่เคยรักเคยหวังเคยวางใจ
กลับทำให้บาดเจ็บต้องเจ็บจำ
ยังดีที่มีเพื่อนไม่เหมือนหมา
ดีต่อหน้าดีลับหลังวันยังค่ำ
เรื่องของการลอบกัดสัจธรรม(สัตว์-จะ-ทำ)
เป็นเรื่องสำหรับหมาอย่าไปกลัว
หน้าส่วนตัว
835
