
ไม่ได้....นุ่มนวลเหมือนดั่งปุยเมฆ ไม่ได้....เป็นเอกเหมือนกับสายลม ไม่น่าชื่นชมเหมือนกับหมู่ดาว เป็นได้เพียงอากาศพราวๆให้เธอหายใจ

เมื่อไหร่เทอจะรักฉันสักที
ให้รออยู่อย่างนี้นานแล้วหนา
ถึงฉันจะรู้ว่าฉันไม่มีค่า
แค่คนธรรมดาที่ต้องการรักเทอ
รู้ตัวนะว่าไม่ใช่คนดี
ไม่ได้ประเสริฐศรีไม่ได้เลิศเลอ
แต่อยากให้เทอได้รู้ไว้เสมอ
ว่าฉันคนนี้จะรักเทอตลอดไป