22 เมษายน 2547 14:55 น.
เพียงคนเดียว
หากความผูกพันของเรา มีค่ากับเธอเพียงเท่านั้น
ต้องโทษตัวฉันเองก็แล้วกัน
ที่ดันมีความผูกพันกับเธอมากกว่า
หลงลืมไป ว่าทุกสิ่งเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่ว่าสิ่งใดย่อมมีคุณค่าราคาไม่เท่ากัน
ไม่จำเป็นว่าใครต้องรู้สึกเหมือนกับเรา
เรื่องที่เราเสียน้ำตา บางคนเขาอาจนึกขำ
เพียงเสียดายเวลา เผลอคิดว่าเรามีกันและกัน
อย่างน้อยในความไม่เท่ากัน คงยังหลงเหลือความเข้าใจ
คงเป็นเพียงแค่การคิดไปเอง
ว่าระหว่างเราคือ มิตรแท้ ไม่ว่ายามไหน
ไม่ว่าเมื่อเราเจ็บช้ำ หรือว่าเราขมขื่นใจ
เราจะยังคงอยู่ในใจของกันและกัน
คำว่า เพื่อน สำหรับเธอคงแค่นั้น
แต่สำหรับฉัน เธอคงไม่อาจรู้ว่ามันมากมายแค่ไหน
สำหรับฉัน เธอ ยังคงมีค่า เสมอมา และตลอดไป
แต่สำหรับเธอ มันคงไม่ใช่ ใช่ไหม เพื่อนรัก
7 เมษายน 2547 22:25 น.
เพียงคนเดียว
ระหว่างความสุขของใจสองใจ
แลกกับเพียงหนึ่งเสียงร้องร่ำไห้...
เธอคงจะไม่หวั่นไหวอาลัย
ที่จะเลือกความสุขของสองใจมากกว่า
กับแค่เพียงการทำร้ายจิตใจ
ของคนที่มีความอ่อนไหวมากกว่า
และคนหนึ่งคนที่ไม่เคยมีค่า
ไม่สมควรนำพา หรือแม้แต่จะมาเสียดาย
คนใจง่ายที่มารักเธอเอง
หากไม่มี... คงจะไม่เสียหาย
ไม่คู่ควรให้เหลียวแล แยแสใส่ใจ
เก็บเอาไว้ทำไม รกเรื้อหัวใจสิ้นดี
ฉันจึงสมควรถูกทำร้าย
เพื่อแลกกับความสุขใจของคนที่
เธอรู้สึกว่ามีค่าและดีแสนดี
กว่าฉันคนนี้ที่เป็นขยะในหัวใจ
7 เมษายน 2547 16:38 น.
เพียงคนเดียว
หากฉันเพียงแค่เอ่ย คำขอโทษ
แล้วร้องขออิสระจากเธอ จะได้ไหม
หากฉันจะบอกเธอว่าเคยรัก
เพียงแต่ไม่สามารถรักได้ตลอดไป
เธอจะรับรู้และเข้าใจ ได้ไหมคนดี
หากฉันบอกว่าไม่ได้คิดอยากทำร้าย
เพียงแต่อยากให้เราจบกัน ณ จุดนี้
จุดที่ยังคงเหลือคำว่าเรา และความรู้สึกดีๆ
ส่วนหนึ่งของหัวใจที่มี จะยังมีเธอคนดีในหัวใจ
ทุกอย่างอาจเป็นเพียงแค่ความเห็นแก่ตัว
ของคนคนหนึ่งที่ไม่มีใจอ่อนไหว
วันแรกเคยเห็นฉันเป็นเช่นไร
ขอโทษนะ ฉันยังคงเป็นเช่นนั้นนิรันดร์
หากเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้
ทนฝืนใจอยู่กันไปก็แค่นั้น
สูญเสียความรู้สึกเป็นร้อยพัน เปลืองวันเวลามากมาย
เราจบกันเถอะนะ
แล้วจดจำความรักของเราเอาไว้
ว่าเราจากลาเพื่อเริ่มต้นใหม่
สำหรับคนที่ใช่ สำหรับเรา
30 มีนาคม 2547 16:58 น.
เพียงคนเดียว
คุณค่าของคนคนหนึ่ง
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการที่ถูกรักมากมายแค่ไหน
ไม่ได้มีค่าเพราะถูกรุมล้อมด้วยใครต่อใคร
ไม่ได้กลายเป็นเศษดินได้
ด้วยการถูกทำร้ายจากคนเพียงคนเดียว
คนหนึ่งคนที่สามารถทุ่มเทความรัก
แม้สิ่งที่ได้รับคือความเจ็บปวดจากการถูกทำร้าย
คนหนึ่งคนที่เห็นแก่ความสุขของคนรัก มากกว่าความเจ็บช้ำของหัวใจ
คนแบบนี้หรือไร ที่จะตีค่าได้ว่าเป็นเพียงแค่เศษดิน
กับคนหนึ่งคนที่มีรูปลักษณ์เป็นมนุษย์
หากแต่ปราศจากหัวใจรัก และสุดแสนโหดร้าย
คนหนึ่งคนที่ดูดีได้แค่เพียงแต่ร่างกาย
คนคนนี้หรือไร ที่มีคุณค่าและความหมาย
จนสามารถกำหนดคุณค่าของคนได้
ว่ามีสิทธิเป็นเพียงแค่เศษดิน
คุณค่าของคนคนหนึ่ง
อยู่ที่การมีใจรักให้กับคนหนึ่งคนได้มากแค่ไหน
แม้สิ่งตอบแทนมีเพียงแค่น้ำตาและบาดแผลใจ
ทุกหยดน้ำตาที่รินไหล นั่นคือ
คุณค่าของหัวใจ และคุณค่าของตัวคุณเอง
หน้าส่วนตัว
1058
