3 พฤศจิกายน 2546 12:07 น.
				
												
				
								เฟี้ยตเตอร์
		
					
				
โลกยังอยู่คู่ตะวัน 
รักของฉันก็หมุนรอบในตัวของมันเธอเชื่อไหม 
ยังอยู่เพื่อปลอบโยน ไม่เคยคิดโอนไปให้ใคร 
เพราะฉันรักอย่างห่วงใย..ในนิยาม				
			 
			
				3 พฤศจิกายน 2546 11:55 น.
				
												
				
								เฟี้ยตเตอร์
		
					
				
พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร 
จะขอเก็บคำตอบไว้ในใจนี้ 
เพราะเวลา..คือ..ตัวตอบคำถามที่ดี 
ว่าเราจะเลิกรากันวันที่เท่าใด 
แต่ในวันนี้-- 
ฉันขอเก็บความรักที่ยังดีจะได้ไหม 
แม้ใครจะว่ารักเหมือนลมที่พัดพรมไป 
กอบเก็บไว้ไม่ได้ เมื่อมันจะปลิวไปตามทาง 
จึงขอรักเธออย่างนี้ 
ตราบที่ทุกวินาทียังมีคนเคียงข้าง 
จะให้เธอเป็นความรัก..เป็นคนร่วมทาง 
และจะให้เธอเป็นทุกๆอย่างของวันต่อไป				
			 
			
				16 ตุลาคม 2546 12:05 น.
				
												
				
								เฟี้ยตเตอร์
		
					
				
ความรักของฉันก็แค่นิยายปรัมปรา
เรื่องดอกฟ้ากับหมาวัด
เหมือนฉันที่เป็นแค่คนจรจัด
แต่คิดจะผูกมัดใจเธอ
ไม่มีเงินทอง
เรื่องที่เธอจะมองจึงเพ้อเจ้อ
เหมือนหมาวัดที่ได้แต่ละเมอ
ว่าสักวันเถอะ..ดอกฟ้าจะลงดิน
ความรักของฉันก็แค่นิยายปรัมปรา
ลืมตา--ก็รู้ว่าความหวังหมดสิ้น
เหมือนหมาวัดที่ได้แค่อยู่บนดิน
เรื่องงี่เง่าเอาไปกิน
หวังให้ดอกฟ้ามาอิน..มันงมงาย				
			 
			
				13 ตุลาคม 2546 12:00 น.
				
												
				
								เฟี้ยตเตอร์
		
					
				
อยากให้รู้ว่าฉันคิดถึง
ตราบจนวันนี้..ก็ยังซึ้งกับวันเก่าก่อน
เธอ คือความผูกพันที่ฉันไม่อาจตัดรอน
คือ ความรักที่ไม่เคยสั่นคลอน--เลือนไปจากใจ
อยากให้รู้ว่ายังคงมั่น
ถึงแม้เธอจะลืมฉัน..และเราไม่อาจเคียงใกล้
ความทรงจำในวันเก่ายังคงเป็นเงาของหัวใจ
ทุกความอาทรที่เธอให้..มันมีค่าเกินกว่าที่ใจจะกล้าลืม				
			 
			
				8 ตุลาคม 2546 11:31 น.
				
												
				
								เฟี้ยตเตอร์
		
					
				
เฟรนด์ชิปที่เธอเขียน
ยังหยิบมาอ่านวนเวียนซ้ำๆ
ประวัติของเธอก็เอามาจดจำ
แอบเพ้อทุกถ้อยคำ..ที่เขียนลงไป
แม้เธอจะไกลกันแล้ว
และคงจะไร้วี่แววที่จะเจอกันได้
แต่คนตรงนี้--ยังฝากคำรักผ่านลมไป
ให้ช่วยพัดถึงคนที่ฟ้าไกล..
บอกว่าใจ...แอบรักเธอ