15 ตุลาคม 2546 11:51 น.
เอ๋
เก็บงำความรู้สึกอย่างมิดชิด
ไม่กล้าคิดเพราะรู้ตัวว่าผิดหวัง
เพียงใกล้ชิดได้ผูกพันอย่างจริงจัง
ไม่เคยหวังขอรักแม้ฝ่ายเดียว
แต่ยินดีเมื่อเธอยิ้มอย่างสดใส
แค่เสียใจเมื่อเธอท้อและผืดหวัง
เพราะพอใจอยู่ตรงนี้โดยลำพัง
ด้วยจริงจังกับความรักเธอเต็มใจ
14 ตุลาคม 2546 17:52 น.
เอ๋
มีเม็ดทรายนับไม่ถ้วนจำนานทราย
คนทั้งหลายนับไม่ถ้วนในคุณค่า
ทรายจะแกร่งก็เพราะผ่านกาลเวลา
คนจะกล้าก็เพราะผ่านความอดทน
ถ้าเราแบมือวางอยู่อย่างนี้
โลกจะมืดมิดในทุกที่และทุกหน
แต่ถ้าเรากำหมัดในบันดล
โลกจะเริ่มต้นหมุนตามมือเรา
3 มีนาคม 2546 13:17 น.
เอ๋
ดอกเอ๋ยดอกหญ้าในป่ากว้าง
อยู่เพียงลำพังก็ยังอยู่ได้
ไม่เห็นจะโศกเศร้าไปทำไม
กับการจากไปของใครสักคน
ก็ตัวเรานั้นยังมีค่า
ยิ่งกว่าดอกหญ้าเป็นไหนไหน
หญ้ายังชูดอกเด่นและช่อใบ
อวดฟ้าไสยามแดดส่องตามท้องนา
ในยามนี้ยังมีคนที่คอยอยู่
คอยเชิดชูคอยความหวังมิหางหาย
ชีวิตนี้มีค่าต่อคนมากมาย
คนจากไปเพียงเมฆหมอกมาบดบัง
15 กุมภาพันธ์ 2546 12:53 น.
เอ๋
ฉันไม่พูดคำว่ารักบ่อยนักหรอก
แต่จะบอกด้วยแววตาที่ห่วงหา
เพื่อพิสูจน์ความหวังดีรอเวลา
ให้ต้นกล้าแห่งรักประจักษ์ใจ
ฉันจะหว่านเมล็ดรักทั่วท้องฟ้า
ฝากกับดวงดาราระยิบใส
บอกมวลเมฆห่มกอดแทนห่วงใย
อยู่กับเธอเรื่อยไปในฝันดี
8 กุมภาพันธ์ 2546 11:20 น.
เอ๋
ห่วงใยอยู่ข้างๆอย่างนี้
ก็รู้สึกดีแม้แค่คนรู้จัก
สุขใจแล้วแค่ได้แอบรัก
ไม่ง่ายนักกับการได้รักและผูกพัน
เพื่อเธอพอแล้ว
ไม่มีแววต้องเฉาตายอยู่ที่นี่
จะต้องรักข้างเดียวอีกกี่วันกี่ปี
ถ้าเป็นเธอคนดี..ได้สิ..ฉันอดทน
หน้าส่วนตัว
2251
