14 กุมภาพันธ์ 2555 08:30 น.
แกงเขียวหวาน
ไทน์เลนวา...ครั้งหนึ่งซึ่งใจหวัง
ซึ้งคำแผ่วเอ่ยฟังรักคำหนึ่ง
หนึ่งคำรักฟังเอ่ยแผ่วคำซึ้ง
หวังใจซึ่งหนึ่งครั้ง...วาเลนไทน์
รอเฝ้ารอ...ให้เอ่ยเผยบอกย้ำ
ใจชอกช้ำวานวันครั้งหมองไหม้
หมองไหม้ครั้งวันวานช้ำชอกใจ
ย้ำบอกเผยเอ่ยให้...รอเฝ้ารอ
คอยเฝ้าคอย..ขอวอนเอ่ยคำขาน
ทอถักฝันวันวานพลันสานต่อ
ต่อสานพลันวานวันฝันถักทอ
ขานคำเอ่ยวอนขอ...คอยเฝ้าคอย
วันวานรัก...ลอยเลือนเหมือนสิ้นค่า
น้อยวาสนาสูญรักร่นถดถอย
ถดถอยร่นรักสูญวาสนาน้อย
ค่าสิ้นเหมือนเลือนลอย...รักวานวัน
ไทน์เลนวา...ฝันสร้างทางเดินรัก
ปันเยื่อใยทอถักรักคงมั่น
มั่นคงรักถักทอใยเยื่อปัน
รักเดินทางสร้างฝัน...วาเลนไทน์
7 กุมภาพันธ์ 2555 10:46 น.
แกงเขียวหวาน
ขบวนรถสายเวลาเคลื่อนมาถึง
ณ.วันหนึ่งจากไกลไม่พบหน้า
ตามวงล้อสายธารกาลเวลา
เร็วหรือช้าเตือนไว้...ทำใจนะ
คำเอ่ยลาหม่นหมองสองเพื่อนซี้
"ผม"จำพรากจากหนีห่าง"ศีรษะ"
สิ้นอายุลุล่วงช่วงวาระ
สภาวะจำยอม...พร้อมจากเธอ
คำสารภาพของผม...ตรมยิ่งนัก
เพราะเพื่อนรักร่วมสุขร่วมทุกข์เสมอ
ฝ่าแดดลมฝนหนาวคราวพบเจอ
จำจากเกลอยากสลาย....คลายสัมพันธ์
บอกศีรษะเพื่อนซี้....ที่เคียงใกล้
ด้วยน้ำตาอาลัยใจหวิวสั่น
ส่งเสียงแผ่วพร้อมสะอื้นเพราะตื้นตัน
ตราบนิรันดร์...ลาไกลไปตามกาล
ศีรษะแสนช้ำชอกบอกเพื่อนว่า
เราคงลา...ล่วงลับกับสังขาร
คงมิช้าลาไกลอีกไม่นาน
ส่งสายตาร้าวราน...แสนอาทร
หนึ่งคู่รักหวานแหวว...แถวใบหน้า
โอ้"เหงือก"จ๋า"ฟัน"มาขอลาก่อน
พายุกาลผ่านพ้นจนสั่นคลอน
ฟันเริ่มถอนตัวโยก..โศกยิ่งนัก
ฟันเห็นเงือกเจ็บปวดรวดร้าวมาก
กัดเซาะรากไชชอนก่อนจะหัก
จำทิ้งไกลไม่รอก็เพราะรัก
เหงือกเจ็บหนักสำนึก...รู้สึกช้ำ
ทนหน่อยนะจ๊ะ..คงเหงาเราไม่อยู่
เคยครองคู่เคียงเคล้าทุกเช้าค่ำ
ยอมให้เหงือกนั้นด่าว่าใจดำ
มีสามคำ"บอกนั้น...ฉันรักเธอ"
แกงเขียวหวาน
24 มกราคม 2555 15:07 น.
แกงเขียวหวาน
ด้วยหัวใจคิดถึงคะนึงหา
มองรูปเธอทุกคราน้ำตาเอ่อ
ทุกค่ำคืนกอดหมอนนอนละเมอ
จิตพร่ำเพ้อ...ถึงเขาเฝ้าทบทวน
ดั่งโซ่ตรวนขึงใจ..ไร้อิสระ
ด้วยพันธะคิดถึงจึงปั่นป่วน
โปรดเถิดนะช่วยลด..ปลดโซ่ตรวน
นอนคร่ำครวญคะนึงถึงเธอนั้น
ขออุทธรณ์สักหนจากคนพ่าย
เขาแหน่งหน่ายหนีหน้าครา..วสันต์
เวลานี้เปลี่ยนฤดูสู่เหมันต์
ทนเหว่ว้าจาบัลย์เขาผันแปร
ยื่นสำนวนหัวใจให้แด่ศาล(รัก)
จิตร้าวรานรอคอย...เกิดรอยแผล
ด้วยหมองหม่นทนเศร้าเหงาดวงแด
เขาไม่แล..ลอยนวลไม่หวนคืน
โปรดเมตตาด้วยท่านผู้พิพากษา
พิจารณาทบทวนสำนวนยื่น
เวลานี้หัวใจไร้จุดยืน
ความขมขื่นหมื่นช้ำทำร้ายใจ
ดั่งนักโทษทุกข์แสน..ณ.แดนประหาร
ทรมานรักทำ...ช้ำหมองไหม้
หนทางเดียวฉันพร้อมยอมอภัย
กลับมารัก......กันใหม่หมายยอมความ
แกงเขียวหวาน
22 มกราคม 2555 21:31 น.
แกงเขียวหวาน
สุริยาคราดับลับห้วงหาว
เหมันต์เยือนอีกคราวใจหนาวสั่น
เหม่อมองดาวเด่นเรียงเคียงคู่จันทร์
ต่างกับฉันวันคืนยืนเดียวดาย
ทุกก้าวย่างทางเดินเผชิญเหงา
มีเพียงเงาเทาจางต่างสหาย
จิตวิตกปกคลุมรุมเร้ากาย
แผ่กระจายรายล้อมต้องยอมทน
แต่ละก้าวหนาวเหน็บเจ็บใจฝืน
ไร้จุดยืนขืนไปใจสับสน
สิ้นไร้แสงสว่างทางมืดมน
บนถนนหัวใจวันไร้เธอ
ถนนใจไร้แสงแรงแห่งฝัน
ขาดเชื่อมั่นหวั่นพลาดอาจพลั้งเผลอ
ความอ้างว้างเนิ่นนานพานพบเจอ
น้ำตาเอ่ออาบใจในทุกวัน
วอนสวรรค์ชั้นฟ้าเมตตาบ้าง
ช่วยเปิดทางทอดแสงแรงแห่งฝัน
ขจัดความมืดหมองมัวสลัวพลัน
อย่าขวางกั้นคั่นกลางทางเดินรัก
แกงเขียวหวาน
19 มกราคม 2555 11:23 น.
แกงเขียวหวาน
พยายามยิ้มให้...ใจเจ็บลึก
ความรู้สึก...ซ่อนหลบยามพบหน้า
อดีตคนเคยรัก...ทักทายมา
ในอุรา...ร้อนรนเราคนแพ้
แนะนำให้รู้จัก...คนรักใหม่
ฉันแสดงแสร้งไป...ไม่แยแส
ความรู้สึกของเราเขามิแคร์
เหมือนถูกแซ่แช่เกลือ...เถือเนื้อกิน
เจ็บฝังลึกนึกแค้น...แสนสาหัส
เขาสลัดรักเรา..ครั้งเก่าสิ้น
กั้นน้ำตามิให้..ร่วงไหลริน
เลิกถวิล...คอยรอต่อแต่นี้
ยิ้มสุดท้ายที่ฉันนั้นขอแจก
เหมือนครั้งแรกรักกันหวานเต็มที่
คนใหม่เธอระแวง..แกล้งอีกที
สะใจดี...ใสเจียเคลียร์กันเอง
แกงเขียวหวาน
หน้าส่วนตัว
3274
Calendar
Lovers
20 คน เลิฟแกงเขียวหวาน
