14 มกราคม 2549 22:14 น.

หากฉันเป็น....

แตงเม

หากฉันเป็นผู้หญิงแห่งสายลม
                  จะพร่างพรมยามเธอรุ่มร้อน
                  จะพัดแผ่วเพียงบางบางอย่างอาทร
                  ไปกล่อมเธอย่ามหลับนอนอย่างอ่อนโยน
                  หากฉันเป็นผู้หญิงแห่งดนตรี
                  จังหวะคงพอดีไม่โลดโผน
                  เพียงให้เธอกระดิกนิ้วตามโยกเอนโอน
                  ตามจังหวะจะโคนแห่งหัวใจ
                  แต่ฉันเป็นเพียงผู้หญิงของเธอ
                  ที่มีแต่ความมั่นคงเสมอที่ให้ได้
                  แม้มันอาจไม่สวยงามตามอย่างใคร
                  แต่ก้ยิ่งใหญ่...ในความหมายของฉัน				
14 มกราคม 2549 22:06 น.

เข้าใจผิด

แตงเม

ฉันไม่ผิด...ฉันไม่รับ
                      เธอต่างหากต้องคำนับ...ให้กันฉัน
                      เรื่องอะไรจะง้อเธอก็ผิดเหมือนกัน
                      ถ้าเธอไม่ยอมฉันแล้วจะให้ฉันไปยอมใคร
                      อย่าทำเหมือนไม่รู้จักกัน
                      ก็เธอรักฉัน...หรือไม่ใช่
                      แล้วเมื่อไหร่จะคืนดี ฉันก็ทิฐิอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร
                      ไม่เห็นหรือไงน้ำตาจะไหลอยู่รอนรอน				
13 มกราคม 2549 15:12 น.

เพื่อเธอ..นะ

แตงเม

ตื่นเช้า...แต่ไก่โห่
หาเสื้อผ้าไฮโซมาลองใส่
ชุกโน้น ชุดนี้ ยังไม่มีถูกใจ
รื้อมา รื้อไป....ไม่รู้อะไรต่ออะไรเต็มที่นอน
อาบน้ำอาบท่า บำรุงผิว
หิวก็หิว ไม่รู้จะทำอะไรก่อน
จะทาแป้ง ทาปาก ปัดบลัชออน
ไหนต้องทำขนตางอน...ให้ดูดี
โอ๊ย...ยากชะมัด
นานนานทีมีนัด...ก็อยากวสวยเต็มที่
อยากให้เธอภูมิใจ ที่หวานใจดูดี
ควงไปไหนด้วยทั้งที...ไม่อายใคร
แต่ก็คว้าน้ำเหลว
แต่งตัวเฮ้วเฮ้ว...อีกจนได้
ช่างเหอะ...ถึงไม่สวยพอแข่งใคร
แต่ฉันเชื่อว่ายังไง๊..ยังไง
        ฉันก็ที่หนึ่งในใจเธออยู่แล้ว				
13 มกราคม 2549 12:05 น.

คนเอาแต่ใจ

แตงเม

ฉันมันคนมากปัญหา
                              แต่ยากจนปัญญาจะแก้ไข
                              ชอบนัก...ทำให้เธอหนักใจ
                              เธอเลยอยากหนีไปไกลไม่มาเจอ
                              ก็ไม่อยากมากปัญหา
                              แต่รู้บางไหมว่าน้ำตาเอ่อ
                              ต้นเหตุของปัญหาที่ต้องรบกวนให้เจอ
                              ก็คือ...คิดถึง...คิดถึงเธอ จนไม่รู้จะทำอย่างไร				
13 มกราคม 2549 11:57 น.

ไม่เสียดาย...ผู้ชายอย่างเธอ

แตงเม

จะซัดให้สลบ...จะตบให้คว่ำ
                     เลิกโทษเวรกรรมแต่ชาติปางไหน
                     ยอมรับโดยดี...เธอมีหลายใจ
                     จะเลี้ยงทำไมให้เสียเวลา
                     อยากซน อยากเซี้ยว อยากเปรี้ยว อย่างนั้น
                     อย่าสงวนพันธุ์มันเลยดีกว่า
                     ให้รู้ผู้หญิงเอาจริงขึ้นมา
                     แค่ผู้ชายไร้น้ำยา อย่านึกนะว่า....
                               เสียดาย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแตงเม
Lovings  แตงเม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแตงเม
Lovings  แตงเม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแตงเม
Lovings  แตงเม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแตงเม