14 สิงหาคม 2550 00:18 น.
แสงเหนือ
ทะเลระยับ ประดับเดือนฉาย
ลมพัดคลื่นพราย กระทบฝัน
หาดร้าง ครวญคร่ำรำพัน
อาบแสงจันทร์ เพียงเดียวดาย
เราดั่ง นกขมิ้น
โบยบินอ่อนล้า หาความหมาย
จากฝั่ง ปรารถนาท้าทาย
สู่ปลายฝั่งฟ้า เดือนเพ็ญ..
.
11 สิงหาคม 2550 21:10 น.
แสงเหนือ
สายเอ๋ย...สายใย
แต่หลังปางไหนเสกสรร
นำส่งลูกน้อยในครรภ์
ผูกพันดั่งดวงชีวา
เรือนเอ๋ย...เรือนครรภ์
แม่นั้นฟูมฟักรักษา
พ่อเฝ้าเอาใจมารดา
ห่วงถึงลูกยาในครรภ์
วันเอ๋ย...วันเกิด
วันให้กำเนิดลูกขวัญ
ใครเจ็บเจียนพลีชีวัน
ใครนั้นผู้ให้ชีวา
สีเอ๋ย...สีขาว
ฝ่าเท้าคู่น้อยนั้นหนา
ผ่านปีกี่จูบตรึงตรา
ผ่านกาลเวลาฤาวาย
ใส่เอ๋ย...ใสใจ
ลูกน้อยยิ่งใหญ่ความหมาย
ดุจเป็นเจ้าหญิงเจ้าชาย
กว่าเจ้าเติบกายใหญ่มา
เก็บเอ๋ย..เก็บออม
เฝ้าถนอมเพียรอยู่สู้หา
ทรัพย์สินล้วนเพื่อลูกยา
กี่เหนื่อยกี่ล้าลาเลือน
แววเอ๋ย...แววตา
ดวงไหนจักมาเสมอเหมือน
ดุจพรหมองค์ประเสริฐในเรือน
มิกลายหมายเบือนเชือนชา
สุขเอ๋ย...สุขใจ
ลูกรักฝักใฝ่ศึกษา
มีศีลมีธรรมจรรยา
เติบกล้าคุณค่าเรืองรอง
ทุกข์เอ๋ย...ทุกข์ใจ
พ่อหวั่นแม่ไหวใจหมอง
ยามลูกหากพลาดขาดตรอง
เดินผิดครรลองสัมมา
ดวงเอ๋ย...ดวงใจ
ดวงไหนยิ่งใหญ่ในหล้า
เท่าของสองดวงชีวา
บิดรมารดาการุณ
บุตรเอ๋ย...บุตรใด
หวังในใจเพื่อเกื้อหนุน
ทำชอบตอบแทนพระคุณ
ของสองการุณหนุนมา
บุตรเอ๋ย...บุตรนั้น
แม้แบกสองท่านบนบ่า
ให้กิน-ถ่ายชั่วชีวา
ยังไม่ชื่อว่าตอบแทน
บุตรเอ๋ย...บุตรใด
หวังในผลเลิศประเสริฐแสน
อันเป็นไปเพื่อตอบแทน
เป็นแก่นแห่งบัณฑิตชน
ศรัทเอ๋ย...ศรัทธา
สิ่งไหนใดหนามีผล
ยังท่านมั่นไว้ในกมล
เพื่อผลตราบสิ้นกาลนาน
ทานเอ๋ย...ทานใด
เป็นไปเพื่อผลไพศาล
เป็นทรัพย์ฝากไว้ในกาล
ยังท่านหมั่นทานอาจิณ
ศีลเอ๋ย...ศีลใด
เป็นเกราะคุ้มภัยนิจศีล
เป็นทิพย์อาภรณ์เครื่องประทิน
ยังท่านใฝ่ถวิลยินดี
ปัญเอ๋ย...ปัญญา
ตามหลักสัมมาประเสริฐศรี
เกิดจากฟังอ่านล้วนดี
ยังท่านให้มีปัญญา
พระเอ๋ย...พระคุณ
ของสองการุณล้นฟ้า
เกินเทียบเปรียบด้วยวาจา
เป็นสิ่งซึ้งค่าในฤดี
บุตรเอ๋ย...บุตรใด
ตอบแทนท่านได้เช่นนี้
เป็นบุตรอภิชาติฉลาดดี
พิสุทธิ์ศรีล้ำเลิศประเสริฐเอย.
หน้าส่วนตัว
1251
