25 พฤษภาคม 2547 18:16 น.
ในฝัน
สิ้นเยื่อ..ขาดใย
ขอลาจากไกลไปจากตรงนี้
หมดลงแล้วความอดทนที่เคยมี
เจ็บปวดซ้าซากมาหลายที..มันเจ็บใจ
เมื่อความรักที่มีให้มันไร้ค่า
เมื่อความจริงใจที่ผ่านมามันไม่มีความหมาย
เมื่อเธอหมดรักและความรักหมดลงและเธอก็คงต้องไป
เมื่อวันนั้นมาถึงฉันคงไม่เหลืออะไรนอกจากหัวใจของตัวเอง
25 พฤษภาคม 2547 16:50 น.
ในฝัน
อาจจะเป็นพวกลืมอะไรยาก
แต่คงไม่ลำบากที่จะลืมเธอได้
ในเมื่อเราไม่เคยรักกันเลยเธอไม่เคยมีฉันข้างในใจ
ในเมื่อถึงเวลาที่ต้องไปก็ขอไม่เก็บเธอไว้ในความทรงจำ
ในเมื่อชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้า
ไม่ใช่มัวเอาเวลามาก้าวถอยหลัง
ชีวิตที่ได้อยู่กับเธอมาเสมอมันก็ไม่จีรัง
เลยขออยู่ตามลำพังตามที่หัวใจตัวเองมันสั่งดีกว่าอยู่กับเธอ
20 พฤษภาคม 2547 09:37 น.
ในฝัน
หัวใจเดินก้าวไปตามฝัน
สักวันฝันต้องเป็นจริงเสมอ
หนทางที่ก้าวไปกับทุกสิ่งที่ต้องเจอ
ก็ต้องเข้มแข็งไม่หลงละเมอกับสิ่งที่ต้องใจ
เดินต่อไปด้วยใจไม่ย่อท้อ
สิ่งที่เฝ้ารอคงเป็นสิ่งที่สดใส
แม้ล้มลุกคลุกคลานทรมานเพียงใด
ขอเพียงแค่ลุกขึ้นสู้ต่อไปด้วยใจที่ทรนง
7 เมษายน 2547 16:07 น.
ในฝัน
นี่เวลาเท่าไหร่แล้วล่ะ
ทำไมนะถึงนอนไม่หลับนะป่านนี้
ตาค้างจนจะสว่างขึ้นทุกที
ทำไมยังเห็นหน้าเธอคนดีตลอดเวลา
ทั้งๆที่เธอทำกันซะเจ็บแสบ
เจ็บแปลบไปจนถึงชาตินี้ชาติหน้า
รู้แล้วที่นอนไม่หลับจนจะสว่างคาตา
ก็มันแค้นนี่หน่า..จะให้หลับลงได้งัย
จะลองแช่งชักหักกระดูก
เผาพริกเผาเกลือส่งไปให้
แต่ไม่ทำหรอก..ได้แต่คิด..จะทำไปทำไม
ขออยู่เป็นคนดีๆ..และให้อภัย..จะได้ไม่เป็นเวรเป็นกรรม
7 เมษายน 2547 15:58 น.
ในฝัน
ชีวิตที่ผ่านมา...จนถึงวันนี้
ย่อมจะมีทุกข์สับสนปนความเศร้า
แม้บางครั้ง..ไม่มีอะไรอยู่ข้างเรา
แต่ทุกย่างก้าว..ก็ยังมีตัวเราคอยเคียงกัน
ถ้าทุกก้าวย่างที่ฉันเดิน
จะมีเธอร่วมเผชิญไปจนถึงฝั่งฝัน
มีหัวใจร้อยเรียงเคียงคู่กัน
วันวันนั้นคงเป็นวันที่แสนงดงาม
หน้าส่วนตัว
1483
