14 กุมภาพันธ์ 2547 14:47 น.

>........ความเดียวดาย....ชักนำมาพบเจอ......

ใบ

อาจเป็นเพราะ.......ความเดียวดาย
          ชักนำให้ฉันหาความหมายของ....ไออุ่น
     และนั่นก็สิ้นสุดเมื่อ......พบคุณ
ความรู้สึกว้าวุ่น...ก็...เบาบาง
                ได้รู้จัก...รัก...และ...ห่วงใย....
           อบอุ่นดวงใจ.....ไม่อ้างว้าง
      คุณพาฉันก้าวเคียง.....ไปตามทาง
และอยู่ติดตาม...ไม่ห่างไกล
                 สิ้นสุดกัน..สำหรับ..ความเดียวดาย
            เพราะมีคุณเป็นความหมายอยู่ใกล้..ใกล้
       เพียงเท่านี้ก็ไม่ต้องการ....สิ่งใด..อะไร
มีคุณ...มีความรักให้...ก็พอใจ....แล้วละคุณ.....ok..ไหมเอ่ย

.................. @*_*@ ..................				
13 กุมภาพันธ์ 2547 09:25 น.

ส่งใจไปดูแล.....ยามค่ำคืน

ใบ

เธอทำอะไรอยู่น๊ะ.....ตอนนี้......
     เข้านอนหรือยังนะ.....คนดีของฉัน
          ดึกดื่นป่านนี้....คงง่วงงัน
               อย่าลืมฝันถึงกันบ้างนะ....ดวงใจ
นั่งเขียนคำหวานถึงเธอ....อยู่ที่นี่....
     อากาศเย็นลงทุกที....จนสั่นไหว...
          ถ้าจะนอน.....ห่มผ้าหนา...หนา...นะคนไกล
               ได้แต่ห่วงใยเพราะห่างไกล...เกินดูแล
รักษาสุขภาพด้วย....นะจ๊ะ
     อย่าเครียดหนัก....นักล่ะ....เดี๋ยวจะแย่
          ถึงยังไง...ขอให้รู้...ว่าใบแคร์...
                ยังห่วงใย....ส่งใจไปดูแล.....ตลอดเวลา....นะจ๊ะ

....มอบแด่คนที่ห่วงใย  @*_*@  .......				
11 กุมภาพันธ์ 2547 10:35 น.

ขอให้สู้.....สู้หรือเปล่า...ครับ

ใบ

ขอให้สู้...เข้าไว้อย่าท้อถอย
ขอให้สู้...ใช่พลอยแต่จะหนี
ขอให้สู้...เพื่อชัยชนะ..อยู่ข้างหน้า..นั้นที่มี...
ขอให้สู้...อย่าปราณี...คู่ต่อสู้เลย
ขอให้สู้...สู้ให้...เต็มที่
ขอให้สู้...ด้วยใจ...ด้วยศักดิ์ศรี
ขอให้สู้...สู้ได้...ทุก.ทุกวิธี
ขอให้สู้...สู้เลย...ให้จงทำ...
ขอให้สู้...งานทุกอย่าง...ที่ขวางหน้า
ขอให้สู้...ด้วยใจ...ใช่...เสน่หา
ขอให้สู้...ด้วยความรัก...แรงศรัทธา
ขอให้สู้...ด้วยเมตตา...เอ้า...สู้งานเลย...สู้.สู้...จะสู้หรือเปล่าครับ ?				
11 กุมภาพันธ์ 2547 08:40 น.

ห้ามรังแกหัวใจ

ใบ

สงสารใจฉันหน่อย....จะได้ไหม
             ก่อนทำอะไรนึกถึง....หน้าฉันบ้าง
     อย่าทำเหมือนฉันเป็น....ตัวอะไรสักอย่าง
นึกจะทิ้งขว้างก็ได้....ไม่ใส่ใจ
                   อย่าเหยีบย่ำเหมือนฉัน.....ไม่มีค่า
             เที่ยวควงใครให้เห็น...คาตา...อยู่ได้
     บอกไว้นะ...ถึงไม่รัก...ก็ไม่เป็นไร
แต่ศักดิ์ศรีของหัวใจ....ห้ามรังแก				
3 กุมภาพันธ์ 2547 08:45 น.

คืนน้ำค้าง...ที่ใจเพ้อหา

ใบ

คืนหนาวพราวน้ำค้าง...ใจคว้างไหว
     เธอมาคืนความห่วงใย...คืนใยฝัน
           คืนความรู้สึกที่ลึก ๆ....คืนผูกพัน
                 เอาความฝันมาคืนกัน...จนรานรอน
ความเจ็บร้าวมาพราวพร่าง...ที่ปลายตา
      ใจเธอไกลสุดปลายฟ้า...ยามถอดถอน
            จบสิ้นกันแล้วใช่ไหม...ปลายบทตอน
                  ความไหวอ่อนฉันแอบซ่อน...อยู่ปลายใจ
คืนข้างแรมดาวแอร่ม...อยู่เต็มฟ้า
      น้ำในตาร่วงมา....เต็มใจไหว
             ไม่เหลือแล้ววันมีเธอ...คอยห่วงใย
                   ไม่มีเธอ...ไม่มีใคร...ช้ำใจจัง..........				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใบ
Lovings  ใบ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใบ
Lovings  ใบ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใบ
Lovings  ใบ เลิฟ 0 คน
  ใบ
ไม่มีข้อความส่งถึงใบ