18 มกราคม 2549 20:55 น.
ไผ่จีน
ลมเอยลมพัดหัวใจให้หนาว
ความเหงาที่เปล่าเปลี่ยว
เข้ามาเกาะในหัวใจเหมือนน้ำแข็ง
ที่ไม่ละลายในหน้าหนาว T_T
รอคอยใครสักคนที่จะทำให้น้ำแข็งละลายในหัวใจ
อีกนานไหมกว่าที่คนรอคอยจะกลับมา
แสงเอยแสงแดด
ช่วยส่องให้หัวใจอบอุ่น
คลายความเหงาที่เปล่าเปลี่ยว
ที่เกาะหัวใจเหมือนน้ำแข็ง
ได้ละลายเป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ
ให้ยังคงมีชีวิตเพื่อรักเธอคนนั้น
ที่กลับมาตามสัญญา
18 มกราคม 2549 14:42 น.
ไผ่จีน
ใบไม้ร่วงหล่นไหวใจยังหวัง
คอยความหลังกับเธอที่คอยหา
ว่าเมื่อใดคนที่รักจะกลับมา
กับความรักที่ยังมีไม่จืดจาง
หน้าส่วนตัว
787
