19 เมษายน 2551 12:14 น.
				
												
				
								ไหมไทย
		
					
				
บนผิวภาพสามัญที่ปรากฎ
จากที่สูงมองลดลงเบื้องล่าง
แสงอาทิตย์ยามเย็นทอตามทาง
พื้นพิภพนั้นช่างเร้าใจจริง
ภาพภายนอกกำแพงสุงตะหง่าน
รถวิ่งผ่านไปมามิหยุดนิ่ง
เสียงหัวเราะร้องไห้เป็นระวิง
เด็กเล่นกลิ้งล้อรถแข่งขันกัน
เสียงทะเลาะเบาะแว้งของผู้ใหญ่
แว่วยินมาแต่ไกลให้น่าหวั่น
ผู้คนนั้นมากมายหลายเผ่าพันธ์
นับเป็นภาพสามัญแก่สายตา
ทุกชีวิตในโลกที่มองเห็น
หลากเรื่องราวล้วนเป็นภาพปัญหา
ฉายสภาพสังคมแต่แผ่มา
เป็นเรื่องน่าสนใจได้คิดครวญ				
			 
			
				2 เมษายน 2551 14:23 น.
				
												
				
								ไหมไทย
		
					
				
 เธอเป็นใครฉันนั้นไม่รู้จัก
เพียงทายทักยามพบและเห็นหน้า
ฉันเดินผ่านประตูแวะเข้ามา
เธอคอยท่าทักทายทุกวันไป
สวัสดีค่ะ รับกาแฟกี่ที่
เจ้าของเสียงช่างมียิ้มสดใส
คอยต้อนรับอบอุ่นและจริงใจ
เธอช่วยให้ลูกค้าสุขสบาย
เอ๊ะวันนี้ทำไมหน้าหม่นหมอง
ขอคุณต้องช่วยเล่าเรื่องทั้งหลาย
อย่าเก็บทุกข์ของคุณอยู่เดียวดาย
ขอฉันช่วยคลี่คลายปัญหาพลัน
เพราะฉันป่วยเป็นโรคต้องแก้ไข
เป็นโรคไตพิการต้องเปลี่ยนผัน
ต้องหาไตมาแทนแลกเปลี่ยนกัน
ยังตีบตันมืดมนเพราะขาดแคลน
ฉันจะขอทดสอบแลกเปลี่ยนไต
ฉันยกให้ไตนี้ไม่หวงแหน
เหลือเพียงหนึ่งซึ่งได้ใช้เป็นแกน
ขอเพียงแม้นคุณรอดฉันพอใจ
เธอเป็นใครฉันนั้นไม่รู้จัก
เพียงทายทักยามพบและเห็นหน้า
ฉันเดินผ่านประตูแวะเข้ามา
เธอคอยท่าทักทายทุกวันไป
สวัสดีค่ะ รับกาแฟกี่ที่
เจ้าของเสียงช่างมียิ้มสดใส
คอยต้อนรับอบอุ่นและจริงใจ
เธอช่วยให้ลูกค้าสุขสบาย
เอ๊ะวันนี้ทำไมหน้าหม่นหมอง
ขอคุณต้องช่วยเล่าเรื่องทั้งหลาย
อย่าเก็บทุกข์ของคุณอยู่เดียวดาย
ขอฉันช่วยคลี่คลายปัญหาพลัน
เพราะฉันป่วยเป็นโรคต้องแก้ไข
เป็นโรคไตพิการต้องเปลี่ยนผัน
ต้องหาไตมาแทนแลกเปลี่ยนกัน
ยังตีบตันมืดมนเพราะขาดแคลน
ฉันจะขอทดสอบแลกเปลี่ยนไต
ฉันยกให้ไตนี้ไม่หวงแหน
เหลือเพียงหนึ่งซึ่งได้ใช้เป็นแกน
ขอเพียงแม้นคุณรอดฉันพอใจ