24 พฤศจิกายน 2547 17:45 น.
ไอติมรสต้มยำ
เธอไม่เคยบอกความในใจออกมา
ฉันเลยไม่กล้าคิดให้ใจสับสน
เพราะไม่รู้ว่าข้างในเธอมีใครกี่คน
ฉันคงไม่ใช่คนสำคัญของเธอ
ขอคิดในแง่ลบไว้ก่อน
น้ำตาจะได้ไม่เปียกหมอน...เมื่อใจเผลอ
ยอมรับฉันยอมรับฉันชอบเธอ
อย่าให้เก้อช่วยบอกฉันให้รู้ที
เธอไม่เคยเข้าใจเลยใช่ไหม
กับสิ่งทีทำให้อยู่ ณ ทุกวันนี้
ทั้งความห่วงใย ใส่ใจ และหวังดี
ที่ฉันมีให้เธออยู่ทุกวัน
24 พฤศจิกายน 2547 17:13 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันน่ารำคาญมากใช่ไหม
เธอจึงไล่ให้ไปไหนต่อไหน
เดินเข้ามายังไม่ทันพูดอะไร
ก็ได้ยินเธอไล่ให้ไปไกลไกลตา
ฉันคงเป็นคนที่เธอรังเกียจมาก
จนไม่อยากแม้กระทั่งจะมองหน้า
เอ่ยปากไล่ให้ไปได้ทุกเวลา
ถ้าเกลียดนักก็ฆ่ากันให้ตายไปเลย
ฉันเองก็ไม่อยากจะอยู่
ไม่อยากรับรู้ความเย็นชาและนิ่งเฉย
ที่ได้เจอยอมรับทำใจไม่ได้เลย
จากคนคุ้นเคยตอนนี้มันเปลี่ยนไป
ไหนเราสัญญาว่าจะรักกัน
จะผูกพันธ์รักกันไม่ไปไหน
แต่วันนี้ยังไม่ทันไร...เธอเปลี่ยนไป
แล้วอะไรที่พูดไว้...จะให้ทำไงคนดี
ฉันต้องเป็นคนเดินจากไป...ใช่ไหม
เมื่อเธอมีคนใหม่เข้ามาแทนที
เอาล่ะ...ถ้างั้นก็ขอให้เธอโชคดี
ส่วนคนโชคร้ายคนนี้...ขอลา
แต่งมาได้ไง จบได้ไง ไม่รู้ตัว
มอบให้........................ว้า แย่จัง ไม่มีใครเหมาะสม
อ่านกันเล่นๆแล้วกันนะ
23 พฤศจิกายน 2547 12:49 น.
ไอติมรสต้มยำ
ขอบคุณนะที่ยังให้อภัย
กับคนที่ใช้ไม่ได้อย่างฉัน
ขอบคุณนะที่ยังคงมีกันและกัน
แม้ว่าฉันจะเป็นคนไม่ค่อยดี
ขอบคุณที่ยังคงรัก
กับคนที่ร้ายนักคนนี้
ขอบคุณนะที่ยังคงเป็นคนเดิมคนดี
กับคนคนนี้ที่ไม่มีดีอะไร
ขอบคุณหัวใจของเธอ
ที่ยังมอบให้ฉันเสมอไม่ว่าวันไหน
ฉันสัญญา...ว่าจะรักเธอคนเดียวตลอดไป
และจะไม่ไปไหน...เพราะใจมันรักเธอ
วันนี้เธออาจจะยังไม่เชื่อกัน
อยากให้เวลาพิสูจน์ฉันได้เสมอ
ฉันมองเห็นแล้วรักของเธอ
แล้วฉันก็ได้เจอแล้ว....รักจริง
พอใจแล้วในชีวิตตอนนี้
เพราะเธอมีค่ามากกว่าทุกสิ่ง
ฟ้าส่งเธอมาให้ฉันจริง
ฉันจะรักษาสิ่งนี้ไว้ให้ยาวนาน
23 พฤศจิกายน 2547 12:36 น.
ไอติมรสต้มยำ
มิตรภาพที่เกิดขึ้นระหว่างเรา
ไม่ใช่เรื่องน้ำเน่าใช่ไหม
ทุกอย่างสวยงามเพราะมาจากใจ
ไม่ใช่เสแสร้งใช่ไหม...คนดี
ฉันก็ขอให้เราได้สานต่อสิ่งนั้น
มาช่วยกันทำให้ดีทีสุดในวันนี้
อย่างน้อยทำอะไรแล้วเรารู้สึกดี
ก็น่าจะทำอย่างนี้ต่อไป
ไม่จำเป็นต้องเป็นความรัก
แค่เราเป็นที่พักให้พิงยามอ่อนไหว
ไม่จำเป็นที่จะต้องสำคัญกว่าใครใคร
แค่ยามไม่มีใคร...เรายังมีกันและกัน
*****มอบให้แด่ใครบางคน ที่ได้มอบมิตรภาพที่ดีมาให้
ขอให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป คงไม่ได้ขออะไรที่เกินไปใช่ไหม******
ใครที่รู้ตัวแล้วก็รับไปซะนะ
22 พฤศจิกายน 2547 12:50 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันไม่ใช่คนของใจ
ไม่เป็นไร...ฉันไม่ว่า
ฉันอาจเป็นแค่คั่นเวลา
ฉันก็ไม่ว่า...เพราะเต็มใจ
ฉันอาจเป็นคนนอกสายตา
ก็ไม่ว่า...เพราะทนได้
ฉันอาจไม่เคยอยู่ในหัวใจ
ไม่เป็นไร...ฉันรับได้...เพราะรักเธอ
ฉันอาจเป็นคนไม่สำคัญ
ก็ไม่ว่ากัน...รู้ตัวเสมอ
ฉันอาจเป็นแค่ใครที่รักเธอ
ก็ยินดีเสมอ...แค่ได้รักเธอก็พอใจ
ความรักของฉันที่มี
มองให้ดี..ไม่สำคัญแต่มันยิ่งใหญ่
ความรักของฉันที่ให้เธอไป
ไม่ต้องการอะไร...เพราะเต็มใจให้เธอ
หน้าส่วนตัว
692
