23 สิงหาคม 2546 23:52 น.
chemicalbond
ยามเมื่อแสงสุริยันสาดแสงส่อง
สกุณาพาขับร้องทำนองสวรรค์
พฤกษชาติดาดาษมะลิวัลย์
ขจีพรรณงามเขตนิเวศไพรี
คชสารต่างพาคว้ากล้วยอ้อย
วานรน้อยห้อยโหนโยนตาหยี
หมู่มัจฉาเวียนว่ายสายนที
ภุมรีชมหมู่ไม้ไปทั่วกาล
ธรรมชาติวาดขอบฟ้าไม่สิ้นสุด
ธรรมชาติวาดสมุทรอันไพศาล
วาดแผ่นดินกลิ่นทรายป้ายลำธาร
คือความงามมหาศาลธรรมชาติไทย
16 สิงหาคม 2546 11:08 น.
chemicalbond
หัวใจบางๆ...
ทนอยู่กับความอ้างว้างปนความเหงา
อยู่คนเดียวอย่างเปล่าเปลี่ยวระคนเศร้า
ตัวของเราทำไม...ไร้คนดูแล
หัวใจของฉัน...
หวังเล็กๆ...ว่าจะมีใครสักคนมารักษาบาดแผล
อ่อนล้ามานาน...กับการที่โดนรังแก
เหน็ดเหนื่อยกับการแพ้ และต้องยืนทนอยู่ลำพัง
หัวใจยังรอ...
รอ...รอ...แม้รู้ว่าริบหรี่ด้วยความหวัง
กับความเป็นจริงแสนเลวร้าย...ยากจะหยุดยั้ง
ด้วยความหวัง ใครสักคน จะอยู่เป็นเพื่อนใจบางๆ...
14 สิงหาคม 2546 16:27 น.
chemicalbond
เราคือแพทย์ แดนธรรม ธรรมศาสตร์
หมายเชิดชาติ ชูประชา ไทยทั้งผอง
เราคือแพทย์ แดนโดม ร่มยูงทอง
รุ่งเรืองรอง ด้วยแสงธรรม นำจิตใจ
ขอปัดเป่า โรคภัย ในทุกที่
ด้วยสองมือ หนึ่งความดี ดำรงไว้
มอบรอยยิ้ม ซับน้ำตา ประชาไทย
ด้วยหัวใจ สีเหลืองแดง แห่งศรัทธา
ขอเป็นหนึ่ง แสงเทียน สว่างไสว
อันอบอุ่น ในหัวใจ ไทยทั่วหล้า
มอบชีวิต อุทิศเพื่อ มวลประชา
คือสัญญา แพทย์ธรรมศาสตร์ ประกาศไกล
นศพ.ชาวาลา ขาวละออ และ
นศพ.ปนัดดา ศรีวิชิต
เพลงสัญญามวลชน
จุดเทียนชัยให้สว่างบนทางใหม่
แล้วก้าวไปพร้อมศรัทธาที่กล้าแกร่ง
ปาดหยาดเหงื่อเพื่อโถมและโหมแรง
ด้วยใจแกร่งกับสมองและสองมือ
พวกเรา...แพทย์ธรรมศาสตร์
ขอประกาศอุดมการณ์มั่นยึดถือ
แพทย์ธรรมศาสตร์ (แพทย์ธรรมศาสตร์) มาดมั่นระบือ (มาดมั่นระบือ)
สิ่งนั้นหรือคืออุทิศเพื่อมวลชน
แม้เป็นเพียงเทียนเล่มน้อย
ก็จะคอยส่องแสงทุกแห่งหน
ความเคืองเข็ญแค้นยากพร้อมยอมทน
อุทิศตนพลีชีวันด้วยสัญญา
อุทิศตนพลีชีวันด้วยสัญญา...
9 สิงหาคม 2546 10:31 น.
chemicalbond
บางครั้ง...ที่เรารู้สึกว่าตัวเองเหว่ว้าไม่เหลือใคร
อย่างน้อย...ยังมีเพื่อนอีกหลายหลายคนที่เป็นกำลังใจอยู่ข้างข้างคุณเสมอ
บางครั้ง...ที่คำว่าเพื่อนอาจเหินห่างด้วยที่ว่างของการไม่พบเจอ
แต่คำว่า...**ฉันและเธอเป็นเพื่อนกันเสมอ** จะตรึงอยู่ในความทรงจำตลอดไป
บางครั้ง...การพบเจอกันนั้นอาจเป็นเรื่องยาก
แต่หัวใจของคนจำนวนมาก...ยังอยากกลับมาเจอเธอรู้ไหม?
บางครั้งนะ...คิดถึงก็คิดถึงแต่จะให้ทำยังไง?
เพียงรอคำตอบว่า...**เมื่อไหร่เราจะได้พบกันสักที**
16 พฤษภาคม 2546 11:41 น.
chemicalbond
อย่ามากล่าวหาว่าฉันมีทิฐิมานะ!!
ก่อนที่เธอจะกล่าวหาว่าคนอื่น
ไหนล่ะหลักฐาน เหตุผลที่ยันยืน
ก่อนที่จะกล่าวหาคนอื่นควรดูตัวเองให้ดี
ฉันคงผิดเองใช่ไหม??
ฉันคงไม่เข้าใจตัวเธอคนนี้
ทั้งทั้งที่รู้จักกันมานานแรมปี
ฉันคนนี้คงเป็นคนที่ไม่รู้จักตัวเธอเลย
เธอเข้าใจผิดเสียแล้ว
ฉันไม่เคยมีวี่แววของการเมินเฉย
ฉันพร้อมที่จะปรับปรุงตัวเองเสมออย่างเคย
คนที่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลยก็คงยังไม่เข้าใจ
แต่การกระทำของเธอมันฟ้อง
คำพูดที่เสียดแทงของเธอก้องอยู่ในใจฉันรู้ไหม
รักก็รักแคร์ก็แคร์ยิ่งกว่าใคร
จึงอยากขอร้องให้เธอเป็นคนใหม่ที่ดีกว่าเดิม
ฉันก็ทำเพื่อเธอเสมอนะ
แล้วใครล่ะไม่เคยคิดจะเปิดใจไม่เคยเริ่ม
มีแต่ค่อยบ่นคอยว่าคอยซ้ำเติม
ฉันคนเดิมก็ทำได้ดีแค่อย่างที่เป็น
เราจบกันแค่นี้ดีกว่า
เรื่องราวที่ยากเกินจะไขว่คว้าก็เป็นอย่างที่เห็น
การฉุดรั้งเรื่องราวของสองเรามันช่างยากเย็น
ฉันรับผิดเองและขอแยกทางอย่างกล้ำกลืน
การจบกันอาจเป็นทางออกที่ดี
นับจากนี้คงไม่ต้องมีเรื่องราวให้เราต้องทนฝืน
จบแล้วความหลังที่ของวันคืน
จงเดินไปหาคนอื่นที่ดีกว่าที่เป็นมา!!
หน้าส่วนตัว
830
Lovers
0 คน เลิฟchemicalbond
Calendar
