\"เมธาวี\"
บรรจงเรียงร้อยถ้อยคำตามแต่จิต
กระหวัดคิดคำนึงถึงวันหวาน
ด้วยเวลาล่วงผ่านนานแสนนาน
แต่ใช่ผ่านเลยไปจากใจเรา
หวนคิดถึงใครคนหนึ่งเคยซึ้งนัก
กล้าเอ่ยคำรักสลักใจไม่ขลาดเขลา
เข้ามาอยู่เคียงคู่คล้ายดั่งเงา
ความโศกเศร้าสูญมลายหายไปพลัน
มีแต่วันหวานชื่นคืนหวานสุข
ไม่ว่าลุกนั่งนอนยืนยังวาบหวาน
แต่ด้วยกรรมจำพรากจากด้วยกาล
เธอจึงผ่านไปไกลลับไม่กลับคืน
มีชีวิตอยู่เดียวดายไร้ใครห่วง
ใจทั้งดวงถ่วงด้วยรักยากจักฝืน
ไม่รู้ว่าเวลาใดใจพังครืน
คงยากยืนอยู่อย่างไร้ใจพยุง
*******************************************