๏พระรัตนตรัยแผ่คุ้ม ครองพินิจ เสือซุ่มอย่าชิด สนิทด้วย เชื่อใจแต่กัลยานมิตร ผู้ใฝ่ ธรรมฮา แม้นไม่มีใครช้วย จุ่งผึ้งตนเอง๚ ๏ขี่หลังเสือแล้วระ- วังระไว ใครขี่หลังของใคร ศึกเสี้ยน การเมืองมุ่งผลไฉน สกปรก นะนา สมสะปัญญาเพี้ยน แก่งแย้งกันเอง๚ ๏ลายพาดกลอนคุดคู้ ดูเห็น ลายร่างพรางตาเช่น หลอกล้อ ใครเผลอย่อมเน่าเหม็น เป็นเหยื่อย ตีนตะขาบเสือพ้อ ล่อให้เดินดง๚ ๏ปีเสืออย่าเชื่อช้ำ ภายหลัง โยนิโสจิตตัง ล่วงรู้ ไหนเลยพึ่งพิงยัง ผู้อื่น เตือนติตนต่างผู้ เพ่งเพี้ยงสติเทริน๚
1316
3
0
หน้าส่วนตัว
