มานั่งลองตรองคิดก็ว่าแปลก ให้แตกแยกในจิตคิดสงสัย ว่าตัวเรานี้หนาช่างกระไร เหตุไฉนจึงไม่มีใครเหลียวแล ด้วยหน้าตาก็ใช่ว่าขี้ริ้ว จมูกคิ้วตาปากก็หล่อแท้ เรียนก็ดีเสียงก็เพราะเก๋งติดแอร์ ทำไมหาคนแคร์ได้ไม่มี คิดแล้วเศร้าเหงาใจเป็นยิ่งยวด ให้เจ็บปวดร้าวใจรักหายหนี โอ้เหตุใดสวรรค์ไม่ปราณี คนดีดีอย่างผมให้สมใจ!?