หน้าส่วนตัว
๏ ด้วยเรือนร่างด่างพร้อยมากรอยแผล
หวังบางใครเหลือบแลและสงสาร
มอบไมตรีแบ่งบุญเอื้อสุนทาน
ความร้าวรานที่มีคงคลี่คลาย
แต่ทว่า.. ที่ปรากฏคือหดหู่
ฤๅ เราผู้ต่ำทรามไร้ความหมาย
เพียงน้อยนิดความหวังยังเปล่าดาย
คนเคียงกายกระทั่งฝันยังลางเลือน
ต้องพานพบบทสรุปที่เศร้าโศก
เราอับโชคยิ่งนักใครจักเหมือน
หวังสักคนเมตตาพาร่วมเรือน
คล้ายฟั่นเฟือนเพ้อพร่ำลำพังตน
เพราะไม่มีบางใครใฝ่ปรารถนา
ซ้ำรู้ว่าหวังอย่างไรก็ไร้ผล
อีกทั้งทุกข์มากมายให้ผจญ
จะอดทนได้แค่ไหน..ไม่รู้เลย ๚ะ๛
1875
7
0
