กันนาเทวี
ความเดิมตอนที่แล้วเคยแหววหวาน
เคยสัญญาสาบานรักนักหนา
แต่และแล้ววันหนึ่งเธอบอกลา
ลืมเสียสิ้นสัญญาเคยให้กัน
คำว่ารักเธอลืมไม่รักษา
หมดเวลาสองเราที่รักมั่น
ที่พร่ำว่าลาจากไม่มีวัน
ต้องจบพลันลงเอยเธอเฉยชา
มาวันนี้มีอะไรไยคิดกลับ
เคยลาลับจากไกลใช่ปัญหา
ฉันก็ดีแล้วนี่ทำไมมา
หรือค้างคาสิ่งใดในตอนเดิม
ฉันไม่เหลือเยื่อใยในใจอีก
ขอจงหลีกอย่าหวังทางริเริ่ม
รักที่เคยมีให้ไม่อาจเติม
จะซ่อมเสริมอย่างไรไร้หนทาง
ก็ความเดิมจบแล้วหรือมิใช่
อวสานสิ้นไปเหลือใจว่าง
เข้าใจดีว่ารักเธอจืดจาง
ยอมรับอย่างหมดใจไม่อาวรณ์
ขอถามนิดมาทำไมในตอนนี้
จะมาง้อคืนดีเช่นตอนก่อน
ฉันไม่ได้แกล้งอำ