13 ตุลาคม 2547 02:13 น.
keekie
...และในที่สุด วันสุดท้ายที่เขาอยู่ที่นี่ก็มาถึง .
เขาบินกลับประเทศเขาแล้ว ส่วนฉันก็จะรอเขาอยู่ทางนี้ ดูรูปที่เราถ่ายคู่กัน
ดูของที่ระลึกที่เขามอบให้โดยเฉพาะ หมีโพล่า ของฝากจากแคนาดา
ฉันนอนกอดมันทุกคืนเพื่อคิดถึงเขา..
แต่แล้ว .มีบางสิ่งเกิดขึ้นกับชีวิตที่มีความสุขเสมือนเจ้าหญิงของฉัน
เหมือนสายฟ้าผ่ามาที่ตัวของฉัน เมื่อฉันรู้ความจริง
โดยบังเอิญว่าเขาไม่ได้มีฉันเพียงคนเดียว.เขายังมีผู้หญิงคนอื่นอีก.
เขาบอกผู้หญิงคนนั้นว่าเขารักเธอ 100 เปอร์เซ็นต์ และจะพาเธอคนนั้นไปอยู่กับเขาที่แคนาดา
(เธอบอกกับฉัน)..อะไรนี่.ฉันกำลังพบเจอกับอะไรนี่..
ในสมองฉันขณะนั้น.เพียรถามตัวเองว่า นี่ฉันถูกหลอกหรือ.นี่คืออะไรกัน
ทำไมฉันต้องเจอเรื่องเช่นนี้ด้วย.เขาข้ามน้ำข้ามทะเลมาตั้งไกลเพื่อมาหาฉัน
เขาต้องมีความจริงใจให้ฉันซิ........ ทั้งยังขอฉันแต่งงาน
ความฝันและความหวังมันพังทลาย จากเจ้าหญิง กลายมาเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ
ที่หัวใจแตกสลาย
หัวใจที่เป็นสีชมพูก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน มันร้อนรุ่ม มันปวดร้าวทำไมนะ .
พรหมลิขิตระหว่างเราสองคนช่างสั้นเพียงนี้
เขาบอกกับฉันว่า..เขาขอโทษที่ทำลายหัวใจฉัน .เขาไม่ได้ตั้งใจโกหก
เพียงแต่ว่าช่วงเวลาหนึ่ง ที่ฉันเคยบอกกับเขาว่า ฉันไม่สามารถรักผู้ชายสองคนในเวลาเดียวกันได้
และฉันก็ยังคงออกไปไหนมาไหนกับคนรัก ทำให้เขาเริ่มหมดหวัง.
จังหวะพอดีกับเขารู้จักผู้หญิงคนนี้ทางไอซีคิว..แล้วเธอก็รักเขามากเช่นกัน
(เธอบอกกับฉันอย่างนั้น)แม้ว่าเขาทั้งสองยังไม่เคยพบเจอตัวจริงกันก็ตาม
และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขาก็ค่อยๆ เงียบหายไป
ฉันคิดว่าเขาคงจะละอายใจ และมีความรู้สึกผิด
ทำให้ไม่กล้าพูดคุยกัน มีบางครั้งที่ทักทายกัน ถามสารทุกข์สุขดิบกันบ้างเป็นบางครา
เขาได้ส่งโพสการ์ด และข้อความสั้นๆ ฉันรู้ว่า..เขายังคงคิดถึงฉันเช่นกัน
แม้ว่าไม่ได้แสดงออกมาทางคำพูดเท่านั้นเอง.
แต่สำหรับฉัน.ฉันต้องการพูดคุย และมองภาพให้ชัดเจนกว่านี้
ว่าฉันควรจะเดินไปทางซ้ายหรือขวาดี
เพราะทนกับความอึดอัดใจของตัวเองไม่ไหว
จนกระทั่งวันหนึ่ง.
ฉันตัดสินใจคุยกับเขาอีกครั้งและบอกเล่าความรู้สึกที่ฉันเผชิญตลอดระยะเวลา 1 เดือน เศษๆ
ว่าฉันอึดอัดและทุกข์ใจเพียงใด ผลนั้นก็คือ เขานิ่ง เงียบ ปล่อยให้ฉันพูดอยู่คนเดียว
โดยเขาไม่ตอบไม่มีคำพูดใดๆ ออกจากปากของเขาสักคำ
หรือนั่นคือคำตอบ ฉันพอเข้าใจแล้วล่ะ ว่าอะไรคืออะไร
ตอนนี้เราเป็นคนแปลกหน้ากันไปแล้ว
แม้กระทั่งความเป็นเพื่อน เรายังเป็นเพื่อนกันไม่ได้เลย
เศร้าใจเหลือเกิน..................
ไม่เป็นไรค่ะ .ถึงแม้คุณจะหมางเมินฉัน ลืมความสุขที่เรามีให้กัน
ฉันก็ต้องยอมรับความจริงว่า..วันนี้ไม่มีคุณอยู่เคียงข้างฉันอีกต่อไป
แม้ทุกวันนี้..ฉันยังคงเห็นคุณออนไลน์อยู่ทุกวัน ก็คงเฝ้าคอยดูอยู่ห่างๆ
ว่า วันนี้คุณกลับถึงบ้าน ออกจากบ้าน เข้านอนเวลาใด
ความคิดถึง.ยังคงอยู่ในใจของฉัน
ภาพของคุณที่ฉันเคยประทับใจ..ยังประทับอยู่ในห้วงลึกของจิตวิญญาณ
ฉันจะไม่ลืมเลยว่า ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน คุณทำให้ฉันรู้จักคำว่า กิ๊ก เป็นอย่างไร
รักออนไลน์ เป็นอย่างไร
ขอบคุณค่ะ.. เอริค ที่รัก ที่ครั้งหนึ่งคุณมอบสิ่งดีๆ ให้ฉัน เรื่องราวของเรามันน่าจดจำนะ
ตอนนี้สุขภาพของคุณไม่ค่อยแข็งแรงนัก.ฉันขอให้ขาของคุณหายไวๆ กลับมาแข็งแรงเช่นเดิม
และทำงานได้ตามปกติ แต่อย่าหักโหมมากนะคะ สุขภาพของเรานั้นสำคัญที่สุด.
อากาศเริ่มหนาวแล้ว อีกไม่นานนักหิมะก็จะโปรยลงมาจากฟากฟ้าฝั่งคุณ
ดูแลตัวเองดีๆ ด้วยนะคะ
ยามที่คิดถึงกัน อย่าลืมมองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามราตรี ..มองพระจันทร์ที่เราเคยบอกกันว่า
พระจันทร์เป็นตัวแทนความรักของเรา
คิดถึงเสมอค่ะ
.LiLe
13 ตุลาคม 2547 02:03 น.
keekie
แล้ววันหนึ่งก็มีสิ่งแปลกใหม่เกิดขึ้นกับชีวิตของฉัน นั่นก็คือ.
ฉันได้เข้าไปในเว็บหนึ่งเกี่ยวกับการเรียน ภาษาจีน ซึ่งฉันกำลังสนใจศึกษาอยู่
ฉันสนุกกับมันมาก ได้เรียนรู้สิ่งที่ฉันต้องการ หาความรู้ใหม่ๆ ใส่สมองขี้เลื่อยของฉัน.
จนกระทั่งฉันได้เข้าไปในห้องแชท ได้คุยและรู้จักกับเพื่อนๆ ที่สนใจภาษาจีนเหมือนกัน ทั่วโลก..
ความตั้งใจของฉันก็คือ.การฝึกฝนภาษาจีนให้เก่งขึ้น
ไม่นานนัก .ฉันก็ได้รู้จักผู้ชายคนนึง เขาชื่อ เอริค
เป็นชาวฮ่องกงแต่ย้ายไปอยู่แคนาดาและถือสัญชาติแคนาดา
เราคุยกันสนุกมาก แบบที่ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน
เขายังไม่รู้หรอกนะว่าฉันเป็นผู้หญิง
เราคุยกันได้ 2-3วัน เขาก็ขอ MSN ฉัน แล้วเราก็ออกมาคุยกันนอกเว็บไซด์ภาษาจีนนั้น
เมื่อเวลาผ่านไปซักพัก หลังจากที่เขารู้ว่าฉันเป็นผู้หญิง.
คำพูดจากเพื่อนคุยกัน ก็เปลี่ยนมาเป็นคำพูดหวานๆ ใช่แล้ว.
เขากำลังจีบฉัน แล้วฉันก็รู้สึกดีๆ กับเขา
หัวใจของฉันพองโต เหมือนว่าโลกนี้เป็นสีชมพูอีกครั้ง แต่ก็ไม่เคยลืมว่า
การแชทในโลกของอินเตอร์เน็ท อาจจะ มีการหลอกลวง หาความจริงใจไม่ได้
ซึ่งฉันก็คอยระวังอยู่เช่นกัน.
ฉันคุยกับเขาทุกวัน วันละอย่างน้อย 5 ชั่วโมง เวลาของเราต่างกัน 11 ชั่วโมง
เขานอนตี 2 ตื่น 6 โมงเช้าทุกวัน
ส่วนฉันก็ไม่ต่างจากเขา เราทั้งสองคน ตาเหมือนหมีแพนด้า ไม่รู้ว่าคุยกันไปได้อย่างไร
แล้วเราก็เริ่มมีการแลกเปลี่ยนรูป คุยกันก็ต้องอยากจะรู้จักหน้าตากันเป็นธรรมดา.
แล้วฉันก็ไม่ผิดหวังกับหนุ่มหน้าตี๋คนนี้
เขาคือสเป็คของฉัน ตามด้วยการขอที่อยู่ และเบอร์โทรศัพท์
ตอนนั้นฉันเหมือนเจ้าหญิง เหมือนผู้หญิงที่โชคดีคนหนึ่ง
ที่มีผู้ชายคนหนึ่ง คอยใส่ใจในเรื่องราวของฉัน ครอบครัวของฉัน
เพื่อนของฉัน และภาษาของฉัน ฉันรู้สึกอบอุ่นจริงๆ ..
เขาเริ่มที่จะวางแผนอนาคตกับฉัน..
รู้สึกแปลกใจนักคนอะไรยังไม่เคยเจอตัวตนกัน มาพูดเรื่องอนาคตเสียแล้ว..
แต่ฉันก็รู้สึกดี ทั้งๆ ที่คอยปฏิเสธเขาว่า มันเร็วเกินไปที่จะพูดกันเรื่องนี้ และที่สำคัญที่สุด..คือ..
ฉันมีคนรักอยู่แล้ว
และครั้งนี้เองที่ทำให้ฉันรู้จักคำว่า กิ๊ก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ฉันต่อต้านพฤติกรรมแบบนี้
แต่.ตอนนี้ฉันกำลังเรียนรู้มันอย่างไม่รู้ตัว
ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ ที่ไม่คิดจะหลอกลวงใคร ฉันบอกเขาตั้งแต่วันแรกๆ ที่เขาจีบว่า
ฉันมีคนรักแล้ว.และมีโครงการจะแต่งงานกัน ซึ่งเขาก็เข้าใจ และบอกกับฉันว่า
ตอนนี้คุณยังไม่แต่งงาน ผมยังมีสิทธิ์ ให้ฉันเลือกสิ่งที่ดีที่สุด..
ความสัมพันธ์เราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เขาโทรหาฉันบ่อยๆ
และขอร้องให้ฉันส่งข้อความผ่านทางมือถือไปปลุกเขาทุกเช้าเพื่อจะไม่ไปทำงานสาย..
แล้วฉันก็ทำเช่นนั้นทุกวัน.ฉันเริ่มรักเขาแล้วซินะ
หลังจากเราคุยกันทางอินเตอร์เน็ทประมาณ สองเดือนเศษๆ.
เขาก็เดินทางมาหาฉันที่ประเทศไทยจริงๆ
เราได้พบกันแบบเห็นตัวตนกันและกัน ไม่ใช่แค่ข้อความที่เห็นผ่านทางอินเตอร์เน็ท
ฉันรู้สึกดีใจและคิดว่า ....เขามีความจริงใจกับฉันในระดับหนึ่ง
ถึงใช้เวลานั่งเครื่องบิน ต่อเครื่องบิน รวมแล้ว 20 กว่าชั่วโมง เพื่อมาพบฉัน..
ฉันและเพื่อนไปรับเขาที่สนามบิน.
ฉันรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเมื่อจะได้พบเขาในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
เขาเคยบอกกับฉันว่า เมื่อเขาพบฉันที่สนามบินเขาจะอุ้มฉัน
แล้วก็หมุนฉันแบบในหนัง (ขอนุญาตอมยิ้มนะคะ)
แต่พอเอาเข้าจริง เขากลับเขินไม่กล้า
คำพูดประโยคแรกจากเขาก็คือ คุณดูดีกว่าในรูปซะอีก (ขอยิ้มอีกครั้งนะคะ)
เขาใช้เวลาอยู่ที่เมืองไทย 2 สัปดาห์ เราไปเที่ยวทะเลทางใต้กับเพื่อนๆ ของฉัน
และที่ทะเลนั่นเอง เขาขอฉันแต่งงาน ......
ฉันมีความสุขเหลือเกิน........
เกินจะบรรยายเหมือนโลกนี้มีเพียงเขากับฉัน 2 คน
เขาวางแผนชีวิตคู่ ฉันคล้อยตามไปกับคำพูดของเขา
แต่ก็ยังคงบอกเขาว่า มันเร็วไปค่ะ เราควรจะศึกษากันมากกว่านี้
เขาก็ยินดีและเห็นด้วย และให้ฉันไปถามแม่ว่าต้องทำอย่างไรบ้างในประเพณีการแต่งงานแบบอย่างของเรา
พิธีการเป็นอย่างไร เขาจะได้กลับไปวางแผนเรื่องงานเพื่อกลับมาสู่ขอ
ถ้าคุณเป็นฉันคุณจะรู้สึกอย่างไรคะ.........
7 ตุลาคม 2547 14:29 น.
keekie
นี่คือนิสัยคนไทย...ที่เป็นอันตรายต่อพ่อค้า...
มนุษย์....ไม่ว่าชาติใด...สังคมใด...
ก็คงจะประกอบไปด้วยบุคคลทั้งผู้ที่มีวิจารณญาณ..
และบุคคลผู้ไร้วิจารณญาณ....
ซึ่งสามารถเลือกเฟ้นเสพย์สื่อที่คิดจะเสพย์....ตามแต่ความต้องการของตน...
บุคคลผู้เรียกตนว่า...กวี...คงแตกต่างจาก...
บุคคลผู้ถูกยกย่องและได้รับคำเรียกขานจากสังคมว่า....กวี..
กวี...ก็ยังคงมีจิตวิญญาณของกวี...
ยังคงสรรค์สร้างงานประพันธ์เพื่อสนองตอบอารมณ์ศิลปินในตน ...
โดยมิสนใจว่าจะได้รับการยกย่องหรือไม่...
พ่อค้า......ก็ยังคงมีจิตวิญญาณของการพาณิชย์...
เขาอาจเป็น......พ่อค้า...ในชุดหรูของ...กวี...
หรือ...บางทีเขาอาจเป็น...กวีในคราบของพ่อค้า
และอีกบางที...เขาเรียกตนว่า...กวี....
กับอีกบางครั้ง...เขาอาจคือ...พ่อค้า....
คงมิมีใครสามารถก้าวก่ายความปรารถนาในใครได้.....
และคงมิมีใครกล่าวหาความเป็นตัวตนของใครได้.....
ปรารถนา สิ่งใด ใจของฉัน
จะเสพย์มัน ให้ติด คิดเองได้
จะประเคน ใส่พาน สุวรรณใด
ถ้าหัวใจ ไม่รับ ก็อับจน
ฉันหาใช่ นางฟ้า จากสวรรค์
ฉันก็มัน เดินดิน ใช่ใหญ่ล้น
แม้ไม่ใช่ กวี ที่เด่นดล
ฉันก็คน เลือกได้ อะไรต้องการ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_57224.php
ได้รับแรงบันดาลใจจากงานคุณเรไรค่ะ...
ขออนุญาตนำมาลิ้งค์นะคะ...
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
1067
