เงาอดีต ยังกรีดกราย ไม่หายลับ ยังคงจับ คาใจ ในห้วงฝัน แสดงฤทธิ์ ขีดใจ ให้ร้าวราน เหมือนเดชมาร เฝ้าหลอน ตอนเผลอใจ ว่าตัดขาด ตัดได้ ใยเฝ้าคิด ถูกสะกิด ด้วยเงาคม ตรมไฉน ว่าสิ้นเชื้อ ไม่ก่อร่าง ร้างเชื้อไฟ แต่ทำไม ใจยังสุม ด้วยกลุ่มควัน หรือความจริง ตัดไม่ได้ ในอดีต เพียงเฝ้าบีบ ฝืนใจ ไม่ให้หวน ใจที่นิ่ง จึงหวั่นไหว ในขบวน โซเซซวน เพราะใจฝืน ขืนความจริง จะตัดได้ หรือไม่ ใจย่อมรู้ ที่เป็นอยู่ เพียงอดีต ขีดทุกสิ่ง ทั้งร่องรอย เงารัก เคยพักพิง หรือความจริง ไร้เงา ที่เฝ้าลืม
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 11 พ.ย. 2547 16:15 น. - ID 65340 
1660
13
0
11 พฤศจิกายน 2547 16:30 น. - comment id 368148
เงาอดีต ยังกรีดกราย ไม่หายลับ เหมือนที่ใจ ต้องการกลับ วันคืนหวน หรืออย่างไร ใจคิด พินิจควร ช่างเรรวน นะใจ ไม่ยอมลา *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ขอเก็บนะค่ะ*-*
11 พฤศจิกายน 2547 16:40 น. - comment id 368157
อดีตที่เจ็บปวดนะเนี่ยะ -_-.
11 พฤศจิกายน 2547 17:00 น. - comment id 368182
หน้าส่วนตัว
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของตัวเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ผ่านเข้ามาทักทาย แล้วจะจากไปเมื่อเธอไม่ต้องการ
11 พฤศจิกายน 2547 19:04 น. - comment id 368233
ตกลงตัดได้ไหมคะ เอากรรไกรคมๆมาฝากค่ะ
11 พฤศจิกายน 2547 19:49 น. - comment id 368258
โอ้ยยยยยยยยยยย.... เจ็บจังเลยค่ะ ถูกร่องรอยของอดีต ทิ่มแทงค่ะ อิอิ...แวะมาทักทายนะคะ
11 พฤศจิกายน 2547 21:46 น. - comment id 368360
เงาอดีตที่เศร้ายังเฝ้าหลอน ทุกบทตอนตอกย้ำให้ช้ำหวน ใครจะรู้ตัวเราที่เฝ้าครวญ ต่างก็ล้วนตกอยู่ในใจกลางรัก
11 พฤศจิกายน 2547 22:23 น. - comment id 368374
เขียนดี จริง-จริง ครับ... พยายามเขียนบ่อยๆครับ..ความหมายกินใจ บางครั้งเราหาสัมผัสบังคับ ลงคำไม่ได้... ก็เหมือนนั่งโต๊ะอาหารครับ..ตักแกงจืด ไม่ถนัด เราก็หันไปตักแกงเผ็ดแทน..แต่ตักแกงเผ็ดแล้ว ต้องนึกถึงแกงจืดไว้ อย่าให้หายไป สวัสดีครับ...
12 พฤศจิกายน 2547 06:56 น. - comment id 368507
สวัดีครับ.............
มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำสอน
คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
12 พฤศจิกายน 2547 08:53 น. - comment id 368564
...คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยม เก็บไว้ไม่ต้องลึกสุดใจก็ได้ครับยินดีเสมอ ...คุณExtreme life ขอคุณที่เข้ามเยี่ยม อดีตเจ็บจนถึงปัจจุบันเลยแหละ ...คุณไอติมรสต้มยำ ขอบคุณครับที่ผ่านเข้ามาทักทาย ผ่านมาบ่อยๆ นะครับยินดีเสมอ ...คุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณมาไม่ต้องกรรไกรหรอกถ้าตัดไม่ได้ ดาบฟ้าฟื้นของขุนแผนก็ตัดไม่ขาด ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยม พักหลังผมไม่ค่อยได้ออกผลงาน ...คุณสาวดำ-รำพัน ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยม แล้วจะเข้าไปชื่นชมผลงานนะครับ ...คุณอัลมิตรา ขอบคุณครับ กลอนสวยมาก พักหลังไม่ค่อยได้ทักทายกันคงเป็นเพราะผมไม่ค่อยได้เขียนงาน ...คุณผู้เฒ่าฯ ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำที่ผมจะได้นำมาปรับปรุงงานในครั้งต่อไป รักษาสุขภาพนะครับ ...คุณผลิใบฯ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายครับ รักษาสุขภาพนะครับอากาศเย็นแล้ว
12 พฤศจิกายน 2547 11:01 น. - comment id 368660
เพราะดีค่ะ อิอิ แวะมาทักทายคะ อิอิ..
12 พฤศจิกายน 2547 12:38 น. - comment id 368739
...ลอยไปในสายลม ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนึกว่าลอยหายไปจริงๆซะแล้ว
12 พฤศจิกายน 2547 16:59 น. - comment id 368987
แวะมาทักทายพี่นะคะพี่เองก็ดูแลสุขภาพเช่นกันนะคะเพราะอากาศมันหนาวแล้วค่ะ คิดถึงค่ะ
12 พฤศจิกายน 2547 17:04 น. - comment id 368994
...เพราะรัก ขอบคุณที่เข้าทักทายและขอบคุณสำหรับความห่วงใยครับ
15 พฤศจิกายน 2547 15:53 น. - comment id 370697
เงาอดีตกรีดฝังความรู้สึก คราใดนึกใจเราเฝ้าห่วงหา อดีตรักย้อนรอยคอยวันลา มิหวนมาพาใจให้คร่ำครวญ....ฯ เขียนได้ดีมากค่ะ..เศร้าและประทับใจ...สื่อได้เยี่ยม...ยังคิดถึงนะคะ..มาทักทายค่ะ...
15 พฤศจิกายน 2547 16:00 น. - comment id 370707
...คุณราชิกา ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทายนึกว่าหายไปนานจนลืมซะแล้ว
9 สิงหาคม 2548 18:21 น. - comment id 414554
เงาอดีตที่กรีดใจให้เจ็บช้ำ
มีรอยย่ำย้ำเป็นแผลมาหลอกหลอน
ทุกย่างก้าวร้าวดวงจิตคิดตัดตอน
เฝ้าอาทรรอนหัวใจทุกคืนวัน
อยากจะตัดตัดให้ขาดจากหัวใจ
แต่เงาใครคนนั้นยังไหวหวั่น
ภาพติดตรึงเฝ้าติดตามดั่งหมอกควัน
ที่ลอยลมชมแสงจันทร์ยามค่ำคืน
เพียงความจริงเท่านั้นฉันได้พบ
ที่ประสบว่าเธอจากไปเกินจะฝืน
อยากมีเธอเช่นวันวานให้หวนคืน
แต่มีเพียงน้ำตารื่นขอบหัวใจ
-----
อดีตบางทีก็ไม่ได้มีไว้เพื่อเราลืม
อดีตบางทีก็ไม่ได้มีไว้เพื่อให้เราจำ
อดีตบางทีฝังแน่นจนไม่อาจจะรับภาพใหม่ ๆ ได้
แต่อดีตสอนให้เราเรียนกับสิ่งที่เป็นไปในการเดินทางของชีวิต
คนไม่อ่อนหวานใช่ว่าไม่อ่อนโยน
คนไม่อ่อนโยนใช่ว่าไม่เคยอ่อนแอ
คนอ่อนแอใช่ว่าไม่เคยเข้มแข็ง
ไม่มีอะไรมากมายที่จะให้
นอกจากความห่วงใยจากใจจริง
ถ้ารับก็ยินดี หากไม่รับมือที่ยื่นมาให้ก็ไม่ว่าอะไร
เพียงอยากบอกให้รู้ว่า คนทุกคนมีเงาอดีต
แต่ชีวิตมันต้องดำเนินไปกับเหตุการณ์วันนี้
อดีตไม่อาจหวนคืนมาใหม่
ปัจจุบันคือใจที่ฝันฝ่า
อนาคตเกินจะคาดเดาความเป็นมา
หากว่าปัจจุบันยังจมน้ำตาในรอยอดีต
ปล: โลกจินตนาการจะไม่มีหากว่าไม่มีคนในโลกความจริงแต่งแต้ม
คุณเก่งที่แยกออกมาได้ แต่หนูยังแยกไม่ได้
เพราะคนในโลกจินตนาการก็คือคนที่พูดและคุยอยู่ทุกวัน
และคนในโลกความจริงหนูก็เจอเค้าในโลกจินตนาการ
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะฝากอะไรให้ดี แต่อยากให้มองความเป็นไป
ของตัวเองในโลกจินตนาการสักนิดนึง
ไม่ใช่มาบังคับ ใช่ว่ามาเจ้ากี้เจ้าการ
เพียงอยากให้ภาพของบินเดี่ยวหมื่นลี้
คือพญานก มิใช่ ....... ( ไม่รู้เหมือนกันคิดไม่ออก 
)
คนห่วงใยคุณเยอะนะรู้ไหม
คนห่วงใยใจคุณก็มากมาย
สุดท้ายก็อยากบอกว่า เป็นห่วง และดูแลตัวเองด้วยนะ
( ขอยืมใช้ประโยคที่คุณใช้กับหนูบ่อย ๆ หน่อยล่ะกันนะจ๊ะ )
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
