แว่วแผ่นดินกลิ่นฟ้าไอสมุทร

นภานุภาพ

ถักทอฟ้าด้ายทองผ่องอำไพ
เมฆาใสสีขาวไว้บนผ้า
นำสายรุ้งเป็นด้ายถักอร่ามตา
หยาดฝนมาชโลมให้งดงาม
  ขอบฟ้าทองระยิบประกายฟ้า
แวววับตาต้องพสุธาหาใดเหมือน
เกร็ดน้ำแข็งบนฟากฟ้ายากลืมเลือน
ฉับพลันเลื่อนลงมาเป็นที
   สายนทีระยิบตามหาสมุทร
แสนลึกสุดลึกลับน่าค้นหา
ระลอกคลื่นกระเซ็นเล่นกับปลา
แล้วพัดพาคลื่นน้อยลอยสู่ดิน
  ปฐพีมั่นคงและอบอุ่น
หอมละมุลกลิ่นดินเคลียไอป่า
สรรพสัตว์ป่าวร้องริมธารา
ดินน้ำฟ้าคือที่ก่อเกิดเรา				
comments powered by Disqus
  • เพียงแพรว

    1 กรกฎาคม 2550 23:25 น. - comment id 718378

    ดินน้ำฟ้า ก่อเกิดเรา สุดท้ายเราก็ต้องกลับไปเช่นเดิมค่ะ เป็นดินน้ำฟ้า
    
    11.gif
  • conan

    2 กรกฎาคม 2550 00:48 น. - comment id 718402

    เพราะจังเลยอะ ว่างๆสอนเค้าแต่งเลยนะ อิอิ 16.gif41.gif
  • โคลอน

    2 กรกฎาคม 2550 17:24 น. - comment id 718773

    อยากสูดหายใจลึกๆเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดเต็มๆเลย11.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน