เมื่อรัก คือ ..........

วิทย์ ศิริ

เมื่อรัก คือ..........
       เมื่อรักคือ  รักซึ้งกัน  วันยันค่ำ
ใจร้องร่ำ  คำหวานใด  ใจใคร่ถาม
ในหลายคน  รักบางเบา  เฝ้าติดตาม
ทุกโมงยาม  ถามหารัก  จักหายไป
       หาคำตอบ  ปลอบใครได้  ไม่นิ่งงัน
รักพลิกผัน  บั่นทอน  ถอนหทัย
ถามตัวเอง  เกรงคำตอบ  ชอบปลอบใจ
ก็แล้วใคร  ตอบได้ใจ  ไม่ครุ่นคิด
       บ้างก็ว่า  รักมีเดช  วิเศษสุด
บ้างก็หลุด  ไม่หยุดบ่น  จนเป็นนิจ
บ้างก็ว่า  รักแน่แท้  แพ้ใกล้ชิด
บ้างก็คิด  จิตไม่ปลง  คงหม่นหมอง
        จริงจริงหนา  หากทำใจ  ได้แต่แรก
คงไม่แปลก  รักแรกเพียง  เมียงตามอง
ก็ทึกทัก  เข้าใจรัก  ปักใจปอง
ท่วงทำนอง  ยิ้มย่อง  ผ่องแผ้วใจ
       อีกนั่นหนา  ว่าสิ่งใด  เทียบเท่ารัก
ล้วนตระหนัก  รักแลกรัก  จักเทียบได้
เหนืออื่นใด  ไม่อาจรัก  โดยไม่ให้
บ้างครั้งให้  ใจไม่รัก  มักสงสาร
       เมื่อรักคือ  รักขลาดเขลา  เฝ้าเช้าเย็น
มากประเด็น  เป็นฉงน  ยลเหตุการณ์
อารมณ์ป่วน  ด่วนปรุงแต่ง  แบ่งสัณฐาน
ใจร้าวราน  หาญวาดหวัง  ชั่งร้อนใจ
       เมื่อรักคือ  รักตักเตือน  เหมือนงานศิลป์
ศิลปิน  คิดหรือปั้น  แต่งฝันไป
ไม่อาจเฟ้น  เร้นต้นสาย  ปลายเหตุใด
อยู่ทันใด  ใจบันดาล  พานเกิดผล
       เมื่อรักคือ  รักที่ตัว  ชั่วและดี
เป็นวิถี  ที่เติมต่อ  ก่อเกิดตน
เดินทางไกล  ใจดั้งด้น  พ้นเวียนวน
หวังมรรคผล  จนสุดท้าย  ปลายทางเดิน
       เมื่อรักคือ  รักพิสุทธิ์  ดุจเทพไท้
รักที่ให้  มหาสมุทร  สุดประเมิน
รักที่มอบ  ปลุกปลอบใจ  หาใครเกิน
ทุกก้าวเดิน  พ่อแม่ห่วง  ปวงลูกยา
       เมื่อรักคือ  รักสร้างสรรค์  ปันทุกสิ่ง
อาจหยุดนิ่ง  หายนะ  ชนะหล้า
อาจกลับกลาย  มลายภินท์  สิ้นตรงหน้า
รักอ่อนล้า  คราผันแปร  แลรักลวง