ความเหินห่าง ทางแห่งการจากลา ทุกๆครั้งเคยสั่งใจตนไว้ ว่าวันไหนเงียบหายอย่าได้เหงา กิจธุระรีบเร่งนักจึงมัวเมา เราอย่าเหงาวังเวงให้เกรงใจ วันสองวันพลันผ่านกาลหมุนเปลี่ยน เลยเป็นเดือนมาแล้วหนาน่าสงสัย งานที่บอกเอาไว้ยังเข้าใจ ถึงยังไงคงจะมีที่พบกัน จากเดือนเยือนผ่านนานจริงหนอ เรายังรอเขาเสมอเธอพบฉัน เดือนที่สามเข้ามาแล้วแคล้วคลาดกัน งานสำคัญเธอบอกไว้ให้ไปตรอง แต่เอ๊ะนั่นพลันเห็นเป็นต้องหลีก รูปใครฉีกแยกจากกันหั่นเป็นสอง ในจดหมายลายชื่อฉันสายตามอง ต้องหม่นหมองนองน้ำตาบ้าคนเดียว ใช่สินะเธอเตือนแล้วแน่วแน่จิต อย่าได้คิดไปข้างเดียวเปลี่ยวดุจเหว เธอบอกแล้วว่าเธอคือคนเลว อย่ามีเอี่ยวเกี่ยวหัวใจไว้ให้นาง เธอคบชายนับพันฉันยังคิด ท้ายชีวิตคงจะหยุดฉุดจากร่าง นางโมราห์กากีจะปล่อยวาง ที่แท้จางตอนล้าแรงแห่งกลกาม
กู้ภัย 13 ม.ค. 2553 15:44 น. - ID 132136 
1951
3
0
13 มกราคม 2553 15:47 น. - comment id 1085427
ลองหัดแต่ง อีก บทนะครับ พร้อมรับฟังคำชี้แนะจากทุกๆท่านครับ
13 มกราคม 2553 19:36 น. - comment id 1085532
ไม่บังอาจวิพากษ์วิจารณ์ค่ะด้วยเป็นผู้น้อย ด้อยวุฒิและวัย ชอบเนื้อหาค่ะ
13 มกราคม 2553 21:02 น. - comment id 1085554
13 มกราคม 2553 21:04 น. - comment id 1085556
13 มกราคม 2553 23:03 น. - comment id 1085604
พี่กู้ภัยครับ อย่าเศร้าไปเลยนะ ถ้ายัยผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรไปใช้สโลแกนนี้กับเค้าเลยนะ ตาย...เก็บ.....เจ็บ........ส่ง ส่งถึงหมอ หรือไม่ก็ถึงวัดไปเลย
14 มกราคม 2553 13:21 น. - comment id 1085828
พี่สุริยันจันทร์ทรา เข้าใจพูดนะครับ
14 มกราคม 2553 16:14 น. - comment id 1085947
อิอิอิ มาทักทายพี่เงาะค่ะ อิอิอิ โนคอมเม้นค่า อิอิอิ
14 มกราคม 2553 21:47 น. - comment id 1086103
%2หวัดดี คุรยายแม่มดครับ คิดถึงเสมอ ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
